Miasto powiatowe wzmiankowane prawdopodobnie już w XIII wieku jako Śliwice. Od 1253 do 1945 roku prawobrzeżna część Frankfurtu nad Odrą zwana Dammvorstadt.

WEISSES Vw.

W północnej części miasta nieistniejący folwark. Obecnie okolice ul. Klonowej

ROTHES Vw.

Przy ul. Folwarcznej położony był majątek zwany „Czerwonym Folwarkiem”. Pozostałością jest budynek folwarczny z XVIII wieku.

WILLE

Pałacyk przy ul. Mickiewicza 3 z 1900 roku, zbudowany dla posiadacza dóbr M. Herrguth. Obecnie siedziba Sądu Rejonowego Wydziału Ksiąg Wieczystych

Pałacyk z XIX wieku przy ul. 1 Maja 12, obecnie siedziba Banku Pekao SA. Obecnie remontowany.

Wille przy ul. 1 Maja

Nieistniejący folwark położony w gminie Rzepin powiatu słubickiego.

Nieistniejący folwark na terenie obecnej gminy Pszczew pomiędzy Polickiem a Pszczewem. W 1845 roku wchodził w skład dóbr pszczewskich należących do barona Hiller von Gӓrtringen. Od 1870 roku własność hrabiów von zu Dohna, wzmiankowany w spisie w 1907 roku.

Wieś położona w gminie Rzepin powiatu słubickiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1351 roku. Należała wtedy do braci Thomasa i Johanna Hockmann. W 1353 roku część należy do Johanna Schulticz, część do rycerza Heinricha von Oynitz. Kolejnym właścicielem(1413) wsi był biskup lubuski Johann von Borschwitz, który przekazał wieś kościołowi Matki Łaski Bożej w Górzycy. W 1598 roku biskup Hans Georg von Wedel sprzedał część gruntów Friedrichowi von Bernteim. Po sekularyzacji dóbr kościelnych staje się własnością państwa pruskiego. We wsi nie było majątku rycerskiego. Odnotowany niewielki majątek, którego właścicielem była rodzina Heinrich(1903-1929).

Wieś położona w gminie Górzyca powiatu słubickiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1317 roku. Należała wtedy do biskupstwa lubuskiego w Górzycy. W 1486 roku dobra we wsi posiadał obywatel Gorzowa, niejaki Kaspar Kawel, który w 1504 roku sprzedał je biskupowi Dietrich z Górzycy. We wsi pozostałości po majątku ziemskim. Od początku XX wieku do 1945 roku majątek należał do rodziny Koppe– wymieniony Karl Heinruch Koppe. Po 1945 roku na terenie majątku działało PGR.

Nieistniejący folwark położony ok. 3,5-4km na północ od Radachowa.

Miejscowość położona w gminie Lubniewice powiatu sulęcińskiego. Powstała na terenie byłego folwarku, prawdopodobnie wchodzącego w skład majątku Lubniewice.

Wieś położona w gminie Bledzew powiatu międzyrzeckiego. Wzmiankowana w 1259 roku(Socola dambrowa), kiedy synowie kasztelana międzyrzeckiego nadali wieś cystersom z Zemska. Wymieniana również w latach: 1269(nemus Socola dambrova), 1287(Socula dambrica),  1312(villa Valkenwalde), 1424(Falkenwalde, Falkinvolde), 1433(Walkwald), 1489(Wakywalder, Valkyevalder, Walkywalder, Chwadvalde), 1508(Falkyewalde), 1509(Falkyevalde), 1510(Falkyemwolde), 1532(Falkenkalden), 1546(Falkienwolde), 1563(Falcfalde), 1564/65(Falkwald), 1577(Falckfelth), 1589(Fagfalt). Od XV wieku własność cystersów z Bledzewa aż do sekularyzacji zakonu. W 1807 roku wieś nadana przez Napoleona I generałowi Grouchy. Posiadał ją do 1813 roku. Później stanowiła część majątku Nowa Wieś należącego do F.Ksawerego Alkiewicza(1837,1845). W 1870 roku majątek o areale 152ha należał do Andreasa Hoffmann. W 1877 roku majątek o areale 152ha posiadał Fritz Nehse. W 1896(152,17ha) roku majątek należał do porucznika Willego Büttner`a. W 1907 roku mowa o dwóch majątkach ziemskich należących do i Alfonsa Reiche(114ha). W 1913(254ha) mowa o 3 majątkach ziemskich należących do: Willego Büttner`a(254ha),  Juliusa Petzelt i Alfonsa Reiche(114ha).

We wsi kilka ciekawych budynków.

Wieś położona w gminie Przytoczna powiatu międzyrzeckiego. Założona w 1600 roku podobnie jak Strychy i należała do majątku Strychy. We wsi dwór z połowy XIX wieku, zbudowany na planie prostokąta, parterowy, z użytkowym poddaszem, podpiwniczony. Kryty dachem naczółkowym.

Nieistniejący majątek położony w gminie Krzeszyce powiatu gorzowskiego. Po raz pierwszy nazwa osady pojawiła się w 1538 roku należąc do dóbr rodu von Waldow a ujęte w listach feudalnych dopiero w 1715 roku. Sam folwark powstał w 1773 roku wraz z majątkiem Rogi. Osada założona została za czasów Adolfa Friedricha III von Waldow. Po śmierci Adolfa Friedricha III von Waldow w 1801 roku Stobno zostało wyłączone z dziedzicznych dóbr Lubniewice i stało się niepodzielnym lennem nie mającym charakteru rycerskiego. Nowy właściciel Achasz Wilhelm August von Waldow zapoczątkował, boczną gałąź lubniewickiej linii rodu von Waldow zwaną Stobno-Barnimie(Stubbenhagen-Fürstenau). W 1853 roku własność Augusta von Waldow. W tym czasie majątek wraz z Rogami obejmował 5259 akrów ziemi. Właściciele z rodu von Waldow nigdy nie rezydowali w Stobnie. Ich majątek w 1879 roku wraz z Rogami obejmował 1053,10ha gruntów. W 1914 roku majątek obejmował 1114ha i należał do Adolfa von Waldow. W skład majątku wchodził folwark Rogi o powierzchni 152ha. W 1929 roku majątek porucznika w stanie spoczynku Friedricha von Waldow obejmował 1114ha w tym folwark Rogi(Sophienwalde).