PIOTRÓW /Gross Petersdorf/

Wieś położona w gminie Przewóz powiatu żarskiego. W XV i XVI wieku 3 majątki ziemskie, od 1600 roku 7 majątków. Majątek I-szy w latach 1461-1510-1515 należał do rodziny von Metzenrode, część gruntów zakupili w 1461 roku od rodziny von Unwürde z Bogumiłowa. W latach 1515-20 dobra należą do rodu von Jornitz(Jauernitz). Częste zmiany właścicieli- wymienia się rody: von Kӧckeritz z Rościc(1524), von Oppel z Radłówki(1525-1601), von Bibran(1601-1764), z których część gruntów należała do rodziny von Hahn, von Troschke(1764, w 1783 roku(list z Żagania) podpisany pułkownik von Troschke aus Gross Petersdorf), książęta żagańscy(1787-1940). Majątek II-gi w 1525 roku należał do von Kӧckeritz i do von Rautzendorf. W 1531 roku należy do rodziny von Oppel, właścicieli majątku I-go. Majątek III-ci w 1594 roku należał do rodu von Oppel, w latach 1594-1671 do rodziny von Wiedebach z Jaryszowa. Część gruntów majątku III-go w 1603 zakupiła rodzina von Bibran, właściciele majątku I-go, które przeszły na własność książąt żagańskich w 1671 roku i w 1787 roku włączone do majątku I-go. Majątek IV-ty w 1598 roku należał do rodzin von Oppel i von Spiller. W 1600 roku do rodziny von Landeskron. Od 1606 roku dobra są w rękach rodu von Lessel(Leslau) a już w 1610 roku w posiadaniu rodziny von Bibran, właścicieli majątku I-go. Majątek V-ty w 1593 roku należy do von Oppel, właścicieli majątku I-go, by w tym samym roku przejść w ręce baronów von Promnitz z Żar. W 1601 roku majątek przejmuje Bützer, kanclerz rodziny von Promnitz. Po przejęciu dóbr przez cesarza w 1607 roku, w 1608 roku majątek otrzymuje w lenno rodzina von der Dahme z Olbrachtowa. Posiada je do 1622 roku do podziału majątku na część a i b. Część a od 1622 roku należała do rodu von Kottwitz z Konotopu. Od 1651 roku do 1940 własność książąt żagańskich. Majątek b należący do rodziny von der Dahme w 1658 roku zakupują książęta żagańscy i wcielają do majątku I-go. O majątku VI dowiadujemy się w 1600 roku, kiedy należał do rodu von Oppel i do rodziny von Rechenberg. W 1602 roku należał do rodziny von Spiller i wcielony do majątku IV-go. Część gruntów, z których powstał majątek VII-my należał w 1555 roku do rodziny von Blanckenstein, od 1567 do 1568 roku do baronów von Kittlitz ze Świdnicy. W 1612 roku wzmiankowany Siegmund von Schwarz.

Piotrów-ok. Żar

We wsi dwa założenia- w części zachodniej po majątku pozostały budynki gospodarcze. Przy kościele położony był folwark- obecnie bez śladu po założeniu.

Piotrów 1901, lubuskie

PIOTROWICE /Kl.Petersdorf/

Wieś położona w gminie Lipinki Łużyckie powiatu żarskiego. Wzmiankowana w 1381 roku(Petristorffen). Wieś wasalna dóbr żarskich. Jako właścicieli majątku podaje się rodziny: von Briesen(1381- wymieniony Nickel von Briesen), von Gebelzig(1433, 1508, 1570), Gross(1810), Hermann(1810), von Knauth(1841), von Rӧssler(1846, 1850). W 1857 roku dobra należały do rodziny Martens a na przełomie wieków do rodziny Mӓnnel. W 1929 roku dobra są własnością Landwirtschafts- und Handelsbank z Berlina.

Piotrowice - pałac ok. Lipinek Łużyckich002

Po zespole dworskim pozostały resztki parku dworskiego oraz budynek folwarczny.

 

Piotrowice 1925, lubuskie

PISZKOWICE /Pischkowitz/

Wieś położona w gminie Kłodzko powiatu kłodzkiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1273 roku(Biskupicz), później wielokrotnie w latach: 1340(Piskowicz), 1361(Biskupicz), 1367(Biskowitz), 1371(Byskupicz), 1384(Piskowitz), 1401(Pischkowitz), 1420(Bischcowitcz), 1429(Biscipicz), 1437(Biskupitz), 1488(Piskowicz), 1547(Piskowicz), 1651(Pischkowitz). W okresie międzywojennym zwana Schlosshübel. Przez stulecia wieś należała do rodu von Haugwitz. Pierwszym wymienionym właścicielem wsi w roku 1346 był Otto von Hugewitz żonaty z Gertrudą von Pannewitz. Później Tamon Haugwicz(1373), Heinrich von Haugwitz, Rüdiger von Haugwitz(1399, 1437) ożeniony z Elisabeth von Knobelsdorff, Heinrich von Haugwitz(1472) ożeniony z panna von Netz, Hans von Haugwitz(1499-zm.1528,1538?). Wieś po śmierci Hansa von Haugwitz podzielona na dwa majątki. Część dolną posiadał w połowie XVI wieku, zmarły w 1560 roku syn Hansa, Georg von Haugwitz, później syn Hansa, Heinrich von Haugwitz(*1539-+1603) a następnie córka Heinricha, Magdalena zmarła w 1634 roku, żona Heinricha von Stillfried-Rattonitz z Włodowic(wg niemieckich autorów była córką Georga ). Po śmierci męża, który zmarł w 1618 roku, w 1629 roku sprzedała Piszkowce Dolne Adamowi Christianowi von Ampassek, który sprzedał majątek Johannowi Albinowi Domnisch. Po jego śmierci w 1673 roku odziedziczony przez jego córkę majątek w wianie przeszedł na Wofganga Dietricha von Haugwitz, Pana na Jugowie, za którego wyszła za mąż w 1680 roku. W 1714 roku, po śmierci żony(zmarła w 1709r) sprzedał Piszkowice Dolne swojemu kuzynowi, Franzowi Antonowi von Haugwitz, właścicielowi majątku Piszkowice Górne. Część górna do 1622 roku była w rękach rodu von Haugwitz. Wymienieni: Wenzel von Haugwitz(1558), Dietrich von Haugwitz(1568,1582), bracia Hans i Heinrich von Haugwitz(15940, Hans von Haugwitz(1598), Ditrich von Haugwitz, który jako protestant zostaje pozbawiony majątku przez katolickiego cesarza. Dobra otrzymał Adam Gottfried Berka hrabia von der Daube und Leipe(1622-1626), a po jego śmierci majątek dziedziczy córka Helena Elisabeth hrabina Libstejnky-Kolovrat, która przekazała dobra swojej krewnej, Annie Colonna hrabinie von Vels, z domu hrabina Libstejnky-Kolovrat. W 1628 roku Dittrich von Haugwitz po przejściu na wiarę katolicką odzyskuje majątek. Po jego śmierci w 1643 roku majątek odziedziczyli synowie: Wolf Dietrich(1643),  Heinrich i Bernhard(1644-?), Wenzel Heinrich(1655-1691). Po śmierci Wenzela Heinricha w 1691 roku majątek odziedziczył syn, Maximilian Ferdinand, zmarły w 1715 roku. Jego syn, Franz Anton ożeniony z Marią Ludovicą baronówną Vӧgten und Sagewitz, majątek podzielony od XVI wieku połączył w jeden. Jego syn, Johann Wenzel(*1754), zmarły w 1780 roku, żonaty z Marią Heleną von Hartig, w 1779 roku został wyniesiony do stanu hrabiowskiego. Kolejnym właścicielem był syn Waclava, Anton hrabia von Haugwitz(*1751-+1819). Po jego śmierci majątek dziedziczy córka, zamężna za hrabiego von Hoverden-Plenken, która w 1819 roku sprzedała Piszkowice pułkownikowi Friedrichowi Wilhelmowi baronowi von Falkenhausen(*1781-+1840). Był dwukrotnie żonaty: 1-mo z Benigną von Welczek, z którą miał syna Andreasa Friedricha Gustava(*1802-+1881), 2-do z Charlotte hrabianka von Magnis(*1791-+1867), z którą miał trzy córki: Louise(*1813-+1839), Florentine(*1816-+1854) i Charlotte(*1819-+1897). Po śmierci Friedricha Wilhema barona von Falkenhausen w 1840 roku majątek odziedziczyła wdowa, Charlotte. Po jej śmierci w 1872 roku jako właściciele występowali baronowie von Falkenhausen. Córka Friedricha Wilhelma barona von Falkenhausen, Florentina w 1840 wyszła za mąż za Theodora barona von Zedlitz-Neukirch, stąd od 1876 roku majątek w posiadaniu baronów von Zedlitz-Neukirch. W 1886 roku dobra w posiadaniu Georga barona von Zedlitz-Neukirch. W 1893 roku majątek zakupiony przez dr prawa Wolfganga von Moritz-Eichborn, który był wymieniany jako właściciel w 1930 roku. Przed 1937 rokiem właścicielem dóbr był kapitan Rudolf Salfeld, w 1937 roku wymieniany jako współwłaściciel majątku z bankiem Bkk Schlesische Landesgenossenschaftsbank Raisseisen. Po drugiej wojnie własność PGR. Pałac obecnie stanowi własność prywatną.

PAŁAC

Powstał na fundamentach dwory z 1340 roku. W 1722 roku został przebudowany na barokowy pałac. Zbudowany z cegły na rzucie prostokąta, podpiwniczony, dwukondygnacyjny, kryty dachem mansardowym z lukarnami. Pałac otacza niewielki park z tarasami. W czasie PGR w pałacu mieściła się szkoła. Po likwidacji szkoły gmina sprzedała pałac w 1998 roku. Kolejna sprzedaż nastąpiła w 2010 roku. W 2015 pałac po raz kolejny został sprzedany. Zakupił go Martin Schoenberg zakładając Fundację Pałac i Ogrody Piszkowice. Mimo braku czasu poświęcił swój wolny czas na oprowadzenie po pałacu z krótkim komentarzem tyczącym renowacji zabytku, za co jestem mu bardzo wdzięczny.

DWÓR

Na terenie byłego majątku Niederhof dwór z XVI/XVII wieku, zbudowany na planie prostokąta, podpiwniczony, kryty dachem prostym.

ZABUDOWANIA FOLWARCZNE

PLEŚNO /Beesgen-Plesse/

 Niewielka wieś położona w gminie Gubin powiatu krośnieńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1357 roku(Plezsowe). W tym czasie należała do niejakiego Zauche z Gubina. Później wioska wchodząca w skład majątku w Starosiedlu. Dość częste zmiany właścicieli: von Dallwitz, właściciele Starosiedla(1452, 1527, 1598), później w dzierżawie: von Lochmann(1652, 1693), von Breitenbach(1699-1759), von Carlsburg(1760, 1810-1851), von Zawadzki(1851,1853). W drugiej połowie XIX wieku dobra w rękach książąt von Schӧnaich-Carolath-Beuthen.

PLISZKA /Pleiskehammer/

Osada położona w gminie Bytnica powiatu krośnieńskiego. W miejscowości istniała najstarsza na Dolnym Śląsku huta żelaza założona w XVI wieku. Rozbudowana w XVIII wieku, w 1829 roku zakupiona przez dyrektora hut państwowych, A.E.Dietmar. Późniejszym właścicielem huty był właściciel podobnego obiektu w Santocznie, Sobwasser. Przy głównej drodze położony był zespół dworski, obecnie bez śladu po założeniu.

PLUSKOCIN /Freudenberg/

Osada położona w gminie Krzęcin powiatu choszczeńskiego. Były majątek. W 1896 roku właścicielem był  niejaki Hallmann. W 1914 roku obejmował 86ha gruntów i należał do Fritza Tӓgtmeyer. W tym samym roku stał się własnością Maxa Klettner z Gilowa w powiecie strzelecko-drezdeneckim. W 1929 roku majątek  M.Klettner z Gilowa, którego dzierżawcą był von Wedemeyer z Tuczna k. Strzelec Krajeńskich obejmował  86ha.

Po założeniu zachował się dwór oraz budynek gospodarczy.

PŁASTKOWO /Plastichow/

Wieś położona w gminie Kamień Pomorski powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1380 roku(Plastekow). W 1420 roku lenno  Mazeken. W 1462 roku wzmiankowany Jasper Maaske ze Śniatowa. W 1468 roku wzmiankowany Dubislaff von Mellin. W 1540 roku książę pomorski Filip potwierdza lenno rodzinie von Mellin. W 1628 roku wieś podzielona pomiędzy rody: von Mellin i von Flemming. W 1804 roku majątek rodu von Mellin przejął Henning Ludwig Dionysius von Blankenburg, a dobra należace do rodziny von Flemming przejął Christian Ludwig Wilhelm hrabia von Wartensleben ze Świerzna. Ponownie w posiadaniu hrabiów von Mellin. W 1840 roku Joachim hrabia von Mellin, właściciel majątku buduje neoklasycystyczny dwór. W 1864 roku własność Augusta Appel. W 1910 roku majątek w rękach Paula Heise. Liczył 319 ha gruntów. W 1928 i 1939 roku właścicielem dóbr był Fritz Heise a majątek liczył 313 ha gruntów.

ZESPÓŁ DWORSKO-FOLWARCZNY

We wsi zespół dworsko-folwarczny. Po założeniu zachował się dwór znacznie przebudowany oraz dwa budynki gospodarcze.

PŁAW /Plau/

Wieś położona w gminie Dąbie powiatu krośnieńskiego. Początki wsi sięgają XIII wieku ale po raz pierwszy wymieniona w 1300 roku. W 1351roku wieś należy do rodu von Doberschütz. W 1531 roku wymieniony Cristoff von Doberschütz. W 1565 roku połowę wsi posiada rodzina von Lӧben– wymieniony Hans von Lӧben. W 1575 roku czterech braci von Doberschütz posiada udziały we wsi. W 1583 roku połowę wsi posiadał Hans von Lӧben. W 1642 roku część wsi należała do Ernsta von Salgast(+1642), później do jego nieletniego syna, Johanna Ernsta von Salgast, część wsi w 1644 roku była w posiadaniu rodziny von Knobelsdorff a trzecia część wsi należała do Dawida Ernsta von Dobberschütz. Całość przejęła rodzina von Knobelsdorff i cały majątek w 1693 roku sprzedała rodzinie von Luck. W 1713 roku majątek w rękach 3 braci von Luck: Georga Otto, Christopha Franza i Christopha Georga, wszyscy byli kawalerami. Georg Otto mieszkał w Pławie, Christopher Franz i Christopher Georg w trym czasie odbywali służbę w wojsku. W Sieniawie Lubuskiej mieszkał Christian Erdmann von Luck. W 1718/19 roku właścicielem był Georg Otto von Luck. Rodzina von Luck posiadała dobra do 1793 roku. Z tego okresu wzmiankowany Christoph Georg von Luck oraz Christoph Franz von Luck(*19.03.1723-+03.07.1792) i Georg Otto von Luck(*04.11.1687-+10.05.1726). Christoph Franz von Luck w 1792/3 roku sprzedał majątek porucznikowi von Berg. Rodzina von Berg, posiadała majątek do 1828 roku, kiedy wdowa Sophie Justine Friederike von Berg, z domu Sieburg sprzedała majątek Adolfowi Ludwigowi von Scholten. W 1857 roku własność Ferdinanda von Scholten(zmarł w 1870r.). W 1865 roku za sumę 134.000 talarów dobra zakupił Ernst Rudolph Scherz. W 1879 roku jego dobra obejmowały 782,08 ha gruntów a w 1896 roku jego majątek obejmował 766ha. Sam Rudolph Scherz mieszkał w  Cliestow(Kliestow) koło Frankfurtu n/Odrą. Kolejnym właścicielem dóbr został Gustav Hennig, od którego majątek zakupił kapitan Friedrich Hermann Muhl. Po nim dobra dziedziczy jego syn, major Hermann Muhl, którego majątek w 1914 roku obejmował 780ha gruntów. W 1919 roku majątek posiada rodzina von Festenberg-Packisch, ale już w 1925 roku dobra są w posiadaniu Heinricha Waltking którego dobra w 1929 roku obejmują 630ha.  Posiada majątek do 1945roku.

Pław pow. Krosno

Po zespole leżącym w zachodniej części wsi zachował się budynek gospodarczy oraz resztki parku dworskiego.

plaw-1933-lubuskie

PŁAWIDŁO /Tirpitz/

Wieś położona w gminie Słubice powiatu słubickiego. Na przełomie XIX i XX wieku należała do rodziny von Tirpitz. Na terenie byłego folwarku Wiesen znajduje się dwór właścicieli majątku. Po 1945 roku w budynku do połowy lat 50-tych mieściła się strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza. Później w posiadaniu PGR. W dworze mieściły się biura i świetlica na parterze, na piętrze mieszkania dla pracowników. Obecnie mieszkania znajdują się        na            parterze. Dwór założony na planie prostokąta, murowany, częściowo podpiwniczony, jednokondygnacyjny z użytkowym poddaszem, nakryty wysokim dachem naczółkowym. Do majątku należał drugi folwark położony na zachód od wsi.

Plawidlo-dwor

ZAŁOŻENIE DWORSKIE

Do zespołu należy dwór z parkiem dworskim oraz w sąsiedztwie budynki gospodarcze.

plawidlo-1923-3-lubuskie