Wieś położona w gminie Przewóz powiatu żarskiego. W 1441 roku wieś była w posiadaniu rodu von Rutschütz z pobliskiego Straszowa. W latach 1485-1659 wieś posiada rodzina von Schwartz ze Straszowa. W XVI wieku podział wsi na część Dolną i Górną. Wieś nadal w posiadaniu rodu von Schwartz. Od 1659 roku do 1940 własność książąt żagańskich. Część wsi zwana „Altendorff” była własnością rodu von Oppel w latach 1508-1551, a w 1555 roku należy do rodziny von Metzenrode. W 1620 roku mowa jest o folwarku środkowym. W latach 1659-1673 należy on do Pani Saltz, z domu von Schwartz.  W 1691 roku folwark stanowi własność rodu von Rothenburg. Później następują bardzo częste zmiany właścicieli. Wymienieni: von Unruh z Gorzupi(1694), von Ponickau(1697), von Kreutzenstein(1715), Miethmann(1716), Schwertseger(1718), Richter(1742), Frischke(1837), Kurzke(1869), Krause(1892), Heerde z Głogowa(1894), Petzold(1895), Deyzmann z Gubina(1897), Kietz z Berlina(1899), Hausmann z Frankfurtu nad Odrą(1900), von Hagen(1918), Müller(1919), Krahl(1920), Hemprich(1921), Brehmer(1927-1940). Podział wsi na część Górną i Dolną utrzymał się do XX wieku. Wg spisu właścicieli ziemskich z 1873 roku majątkiem w części Górnej i Dolnej należącej do książąt żagańskich zarządzał niejaki Fischer. Część Górna w tym czasie liczyła 378 mórg ziemi a Dolna 333 morgi ziemi.

We wsi istniały dwa założenia dworskie przy podziale wsi na część Górną i Dolną.

Wieś położona w gminie Dobiegniew powiatu strzelecko-drezdeneckiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1333 roku, kiedy była lennem Hermanna Robel. Od 1337 roku w rękach rodu von der Osten- żona Betkina von der Osten, Małgorzata Nałęczówna otrzymała dożywocie we wsi. Pod koniec XV wieku dobra w rękach rodu von Gramme(Gramm)– ok. 1450 wzmiankowany Henning von Gramme(E.Rymar 654), 1499- Mathias, Henning II, Eckhart, Claus, Christoph von Gramme(E.Rymar 813). Asmus von Gramme po 1640 roku sprzedał dobra szwedzkiemu pułkownikowi Danielowi Ouvris. Wdowa po pułkowniku, Margarete Hedwig z domu von Parr, wyszła ponownie za mąż za szwedzkiego generała Helmfeldta(Holmfeldt). W 1658 roku elektor Fryderyk Wilhelm wg jednej z wersji skonfiskował majątek Helmfeldta, wg drugiej wersji  w 1667 roku odkupił dobra od generała za sumę 9000 talarów i wydzierżawił go rotmistrzowi von Gramme. W 1673 roku majątek w rękach Balthasara Ludwiga von Gramme. W 1715 roku właścicielem majątku był Joachim Friedrich von Sydow. W 1721 roku od rodziny von Sydow dobra zakupił Friedrich Sigismund von Waldow(1682-1742), założyciel gałęzi mierzęcińskiej linii Hammer-Bernstein. Majątek należał do rodu von Waldow-Mehrenthin do 1945 roku.

Właściciele Mierzęcina z rodu von Waldow:

1. Friedrich Sigismund von Waldow(1682-1742)& 1.Hedwiga Katharina von Oppen-Trampe, 2.Helena von Güntersbergin, 3. Maria von Bismarck, z domu von Bornstaedt
2. Friedrich Wilhelm von Waldow(1717-1762)&Henrietta von der Marwitz
3. Johann Friedrich Ludolph von Waldow(1762-1830)&Henrietta von Waldow
4. Friedrich Heinrich Wilhelm(1792-1848)&Wilhelmina von Winterfeld
5. Robert Friedrich von Waldow(1820-1896)&Matylda von Köller-Kantreck
6. Bernhard Robert(1856-1914)&Catharina von Köller-Kantreck
7. Bernd Sigismund von Waldow(1888-1937)&1.Ulla von Winterfeld, 2. Anne-Marie Gibelius
8. Norbert von Waldow(1921-1944?)

W 1879 roku obejmował 3437ha gruntów. W 1896 roku majątek obejmował 3748,32ha gruntów. W 1914 roku majątek obejmował 3617hai należał do Bernharda von Waldow. W skład majątku wchodziły folwarki: Podlesiec(Waldowshof) i Kępa Zagajna(Friedrichslust, Buschkamp). W 1929 roku majątek Bernda-Sigismunda von Waldow-Mehrenthin obejmował 3675ha. W skład majątku wchodziły: Podlesiec(Waldowshof), Kępa Zagajna(Buschkamp, Friedrichslust).

PAŁAC

Pałac zbudowany w latach 1861-63  w stylu neogotyckim dla Roberta von Waldow. Jest to budynek murowany z cegły, postawiony na kamiennych fundamentach, piętrowy, założony na planie zbliżonym do prostokąta, z ośmioboczną wieżą, podpiwniczony. Po 1945 roku majątek przejęty przez Skarb Państwa. W latach 1946-1952 zaadoptowany na dom dziecka prowadzony przez siostry benedyktynki-Samarytanki od Krzyża Chrystusowego. Od 1959 roku całe założenie przejęte przez PGR w Mierzęcinie. Sam pałac zaadoptowany na potrzeby Państwowego Gospodarstwa Rolnego- w pałacu mieściły się biura, stołówka, świetlica wiejska, przedszkole i mieszkania dla pracowników. Od 1981 roku nieużytkowany. W 1998 roku Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa w Gorzowie sprzedała pałac z parkiem firmie NOVOL z Komornik koło Poznania, która w 1999 roku dokupiła zabudowania folwarczne położone obok pałacu. Rozpoczęte prace remontowe pałacu zakończono w 2002 roku. Obecnie pałac pełni funkcję hotelową i restauracyjną. Pałac usytuowany w sąsiedztwie parku krajobrazowego z XIX wieku.

Wieś położona w gminie Trzebiel powiatu żarskiego. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z XIV wieku. Jako pierwszy właściciel wymieniany jest ród von Biberstein w XIV wieku, później von Dobschütz w roku 1472. W 1551 jest w rękach cesarza, by w roku 1556 ponownie powrócić do rodziny von Dobschütz. Bardzo częste zmiany właścicieli miejscowości: von Bibran(1587), von Duoos(1588), von Haugwitz(1592), von Logau(1594), von Wildau(Wilde z Chełmicy(1598), von Petersdorf(1601), von Unruh z Miednicy(1616), von Rackel(1623), przez 14 lat w posiadaniu księcia żagańskiego, von Petersdorf(1669-70), von Dyhern z Tschernitz(1686), von Rahden(1770, który prawd. od 1750 był w posiadaniu miejscowości jako spłata długów od von Dyhernów), von Rade(1791), Hohnisch(1801), von Meyer zu Knonow(1806)- wymieniony Karl, Wilhelm Haake(1830), Dallmer(1840), Pförtner von der Holle(1855), von Klitzing z Demerthin/Prignitz(1856)- wymieniony Wilhelm, Dehnicke(1864), Fuhrmann(1868), Hubner(1869), Fruhling(1869), Schmatz(1869), von Zedlitz-Neukirch(1870), Schmatz(Schmalz)(1871), John(1876), baron von Pawel-Rammingen(1877), Kreutz(1881), Mirus(1883), Petsch(1886), Goedecke(1890), Stendel z synami, von Ggloffstein(1895), Riemer(1898), Gebler(1900), Lingke(1906), Bank Ziemski z Berlina(1910), von Rudno-Rudziński(1912)- wymieniona Else z domu von Poncet, Gralow(1917), Zarząd Miejski z Forst(1928), Knoch(1932), Wentzel(Wenzel)(1938-1940).

ZAŁOŻENIE DWORSKO-FOLWARCZNE

Po 1945 roku majątek użytkowany przez PGR. Obecnie opuszczony, popadający w ruinę. Dwór zbudowany około połowy XIX wieku, późnoklasycystyczny, murowany z cegły, piętrowy, założony na rzucie prostokąta, nakryty dachem czterospadowym. Fasada zaakcentowana na osi lekko występującym ryzalitem zwieńczonym trójkątnym tympanonem. Elewacja w dolnej kondygnacji boniowana, ryzalit podzielony pilastrami.
W pobliżu park podworski.

ZABUDOWANIA DWORSKIE I PARK