Wieś położona w gminie Nowogród Bobrzański powiatu zielonogórskiego. W 1873 roku majątek wielkości 681 mórg ziemi posiadał niejaki Rieschke.
K
KACZORÓW /Ketschdorf/
Wieś położona w gminie Bolków powiatu jaworskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1240 roku(Rutengerisdorf) oraz w 1311(Kyczdorf) i w 1412(Kaczindorf). W latach 1471-1529 wieś należała do rodu von Zedlitz. Wzmiankowana była jeszcze w 1626 roku. W 1724 roku dobra posiadała rodzina von Spiller gennant Hauschild. W latach 1790 oraz w 1811roku dobra należały do rodu von Rӧder. W 1796-1807 majątek posiadała rodzina von Ponickau. W 1830 majątek posiadała rodzina von Mäck(Meck, Mack gennant Nordenfliet). W 1798 roku Dawid August von Mäck ożenił się z N. von Ponickau. W 1845 roku własność niejakiego Blockmann. W 1886 roku majątek należał do Karola Reimara von Karsted. W latach 1894-1905 właścicielem był Gotfryd Raupach. W 1905 sprzedał majątek baronowej Elli von Puttkamer, z domu von Foerster. W 1937 roku dobra posiadał Peter Pendras.
Pałac
W 1561 roku zbudowano dwór. Około 1829 roku przebudowany na pałac. Kolejna przebudowa miała miejsce w pod koniec XIX wieku. Po 1945 roku pałac zaadoptowany na potrzeby szkoły, działającą do dzisiaj.
KADŁUBIA /Goldbach/
Wieś położona w gminie Żary powiatu żarskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1350 roku(Goltbach) a następnie w 1381 roku(Goltbach), kiedy była w posiadaniu rodów von Rackwitz i von Koselitz. Należała przez lata do właścicieli Żar. Na południowym krańcu wsi park krajobrazowy jako pozostałość po założeniu pałacowo-parkowym.
KĄKOLEWICE /Kankelfitz/
Wieś położona w gminie Węgorzyno powiatu łobeskiego. Wzmiankowana w 1433 roku(Ventzlaff Kanckelfytcze). Od 1575 roku dobra w rękach rodu von Borck(Borcke). Major Andreas Matthias von Borcke(1688-1740) odziedziczył Kąkolewice po swoim ojcu a sąsiednią wieś, Lesięcin otrzymał po swoim wuju, generale poruczniku Ernsta Matthiasa von Borcke. Jego syn, Wilhelm Friedrich Leopold von Borcke(1737-1787) odziedziczył wieś jako dziecko. Jego opiekunowie w 1744 roku sprzedali wieś generałowi majorowi Johannowi Ernstowi von Alemannowi(1684-1757). Jego żoną była Abigall Elisabeth von Borcke(zm.1759), która po śmierci męża odziedziczyła majątek. W 1766 roku Wilhelm Friedrich Leopold von Borcke odkupił majątek. Majątek odziedziczył syn Wilhelma Friedricha Leopolda i Friederike Gottliebe Tugendreich, z domu von Winterfeld, Ernst August Philipp von Borcke(1766-1850). Był dwukrotnie żonaty: 1-mo z córką szczecińskiego kupca o imieniu Sanne, 2-ndo z Auguste Henriette, z domu von Kleist. Kolejnymi dziedzicami byli: Hermann zmarły w 1870 roku, Werner(1858-1890), Louis(1858-1892), Richard zmarły w 1919 roku, Elisabeth , z domu von Kaehne(urodzona w 1859 roku). Posiadali wieś do 1939 roku.
Pałac
Zbudowany w XVIII wieku, przebudowany. Obecnie zachowały się tylko piwnice.
KALINOWICE DOLNE /Nieder Kunzendorf/
Wieś położona w gminie Ziębice powiatu ząbkowickiego. Pierwotnie jedna wieś- Kalinowice, której podział nastąpił w czasach nowożytnych na Kalinowice Dolne i Górne. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1283 roku. W tym czasie właścicielem był Jakob von Kunzendorf. Kolejnym właścicielem był Bernhard von Czanschwitz. W 1472 roku wioskę zakupił Heinz von Bischofsheim. Kolejnym wymienionym posiadaczem wioski był Nikolaus Colda von Zampach. W latach 1657-1676 Kalinowic Dolnych był Emanuel Türk von Nerisheim. W 1664 roku wzmiankowana rodzina von Seherr-Thoss. W 1701 roku właściciel tej części wsi był Johann Friedrich von Gaba und Ribian. Po nim majątek przejęła wdowa, która sprzedała majątek rodzinie von Schottendorf. Posiadali majątek w latach 1730-1773. Kolejni właściciele: von Waldau(1749), von Scholten(1749), baron Christ von Kiteliz(1759), Friedrich Wilhelm von Siegroth(1763-1785). W 1830 roku majątek w Kalinowicach Dolnych należała do Augusta Stephan. W 1840 roku majątek zakupiony przez państwo. W 1855 roku dobra zakupił hrabia Georg von Pückler. W 1858 roku majątek w posiadaniu porucznika Kloer. Który sprzedał majątek Hugo Sametzky`emu. W 1894 roku majątek odziedziczył Willy Sametzky. W 1902 roku dobra zakupił dr Kurt Schottländer. Był prawd. ostatnim właścicielem majątku do 1945 roku. Po II wojnie światowej majątek przejęło PGR. Dwór zaadoptowany na mieszkania dla pracowników.
Pałac
KALINOWICE GÓRNE /Ober Kunzendorf/
Wieś położona w gminie Ziębice powiatu ząbkowickiego. Po raz pierwszy nazwa wsi pojawia się w roku 1297. W późniejszych latach podział wsi na część Górną i Dolną. W 1700 roku wieś należała do rodziny von Hochberg. W 1769 roku dobra w rękach rodziny von Hirsch. W 1770 roku majątek posiadała rodzina von Falckenstein. W 1830- 1847 dobra w posiadaniu porucznika Ernsta von Fӧrster. W latach 1886-1894 właścicielem był Hermann Hahn. W 1902 roku majątek Kalinowic Górnych wszedł w skład dóbr księcia Wilhelma Ernesta von Sachsen-Weimar(zm.1923r.). Książęta saksońscy posiadali majątek do 1945 roku.
Zbudowany w 1827 roku, przebudowany i rozbudowany w 1885 roku. Obecnie w rękach prywatnych, remontowany. Obok zabudowa gospodarcza i park krajobrazowy.
KALINOWO /Goldbach/
Wieś położona w gminie Skąpe powiaty świebodzińskiego. Należała do zakonu joannitów łagowskich. W kolejnych wiekach podział wsi na część należącą do zamku świebodzińskiego i do zakonu cysterek trzebnickich. W 1680 roku majątek posiadała rodzina von Haugwitz a w 1681 roku rodzina von Knigge. W 1791 roku mowa o folwarku. Majątek należał do cysterek trzebnickich. Po kasacji zakonu w 1847 roku majątek zakupili bracia Paech- Oswald Ferdinand z Przełaz, Friedrich August z Zagórza i Johann Georg z Witynia. Później należał do berlińskiego bankiera Josepha Stern, właścicieli pobliskich Przełaz, Niesulic i Błoni. W 1879 roku majątek liczył 764,40 ha gruntów i należał do Alexandra barona von Balascheff. W 1896 roku majątek barona obejmował 764ha gruntów a dzierżawcą był I. Cherstin. Od 1898 roku majątek posiadał berliński bankier Joseph Stern. W 1914 roku majątek o powierzchni 782ha należał do hrabiego Wolfganga Friedricha zu Castell-Rüdenhausen(zm.1930) a w 1929 roku dobra o areale 765ha należały do Wilhelma hrabiego zu Castell-Rüdenhausen. Po 1929 roku dobra posiada Rzegotta, właściciel pobliskich Błoni.
Majątek
Pozostałością założenia dworsko-folwarcznego są: dwie obory z drugiej połowy XIX wieku, czworak, budynek mieszkalny- dwór?
KALISKA /Pfalzdorf, Busch-Vw./
Osada położona w gminie Kargowa powiatu zielonogórskiego. Dawny folwark położony pomiędzy Smolnem Małym a Okuninem.
KALSK /Kalzig/
Wieś położona w gminie Sulechów powiatu zielonogórskiego o trzynastowiecznej metryce. W 1385 roku Kalskiem władał Jachnicz Celma, w 1466 roku nieokreślona z nazwiska wdowa po Andrzeju. W 2 ćwierci XVI wieku podzielona była pomiędzy rodziną von Bornstädt i von Loeben. W 1543 roku we wsi dwa majątki należące do rodu von Lӧben oraz von Mӧstig. Od początku XVII wieku w całości wieś należała do rodziny von Bornstädt– wymieniony Christoph von Bӧrnstadt. W 1651 roku mowa o Casparze Sigismundzie von Bӧrnstadt, który zginął w pojedynku z Wichmannem von Hake z Rosina. W 1792 roku majątek został kupiony przez Friedricha Ludwiga von Sydow– porucznika pułku dragonów, późniejszego dyrektora prowincji głogowsko-żagańskiej, właściciela Smardzewa i Szczańca. Po śmierci Ludwiga von Sydow w roku 1821, majątek przejmuje jego trzeci, najmłodszy syn- Ferdinand Heinrich Ernst von Sydow(*02.03.1794-+29.09.1826) ze Smardzewa. Po jego śmierci w 1826 roku dobra otrzymuje najmłodszy z jego dwóch niepełnoletnich synów- Karl Ludwig Otto Ferdinand(*09.05.1822-+02.05.1906), będący pod kuratelą ciotki- Charlotty Zaleskiej von Zimmermann, z domu von Sydow. W 1852 roku porucznik Karl Ludwig Otto Ferdinand von Sydow żeni się z Johanną von Unruh. Z jego inicjatywy dochodzi do przebudowy pałacu oraz założenie parku krajobrazowego. W 1879 roku majątek liczył 905,10 ha gruntów. Do 1945 roku dobra były w rękach rodziny von Sydow. Ostatnim właścicielem był Karl von Sydow. Po 1945 roku w posiadaniu Skarbu Państwa. Od 1969 roku pałac użytkowany przez Rolniczy Zakład Doświadczalny, później przez Wojewódzki Ośrodek Postępu Rolniczego. W latach 70-tych mieścił się w nim Ośrodek Szkoleniowy Mechanizatorów, przedszkole, biblioteka, magazyn BHP. Od 1995 roku w rękach Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, od 1998 roku przekazany przez Agencję Rolną Skarbu Państwa Wyższej Szkole Zawodowej Administracji Publicznej w Sulechowie.
PAŁAC
Pałac wzniesiony przez rodzinę von Bornstädt na przełomie XVII i XVIII wieku, przebudowany przez Otto von Sydowa w 2 połowie XIX wieku, który powiększył pałac o dostawienie skrzydła bocznego od północy. W latach 1910-20 dobudowano skrzydło południowe i je powiększono. Na pocztówkach widoczne zmiany dotyczące również wieży w narożniku północno-wschodnim. Pałac założony na planie podkowy, z ośmioboczną trzykondygnacyjną wieżą w narożniku północno-wschodnim, podpiwniczony, dwukondygnacyjny, kryty dachem cztero-, trzy- i dwukondygnacyjnym. Elewacja frontowa wyróżniona jest w części centralnej trzyosiowym ryzalitem z wejściem głównym, przesłoniętym gankiem wspartym na dwóch kolumnach. Powyżej nad środkowym oknem kamienna tablica z kartuszem, herbem rodziny von Sydow. Na elewacji północnej, przy wieży znajduje się zadaszony taras. Fasadę ogrodową tworzą skrzydła boczne oraz korpus główny. Wewnątrz zachowała się reprezentacyjna sień z klatka schodową i drewnianymi schodami, sztukatorska dekoracja sufitów, stolarka drzwi oraz częściowo amfiladowy układ pomieszczeń. Pałac w otoczeniu parku z XVIII wieku. Kościół z XVI wieku przebudowany w pierwszej połowie XIX wieku.
KALSKO/Kalzig/
Wieś położona w gminie Międzyrzecz powiatu międzyrzeckiego. Wieś wzmiankowana w 1385 roku, należała do rodu Jeleni-Niałków herbu Brochwicz. W 1390 roku (Kalczk) Wincenty z Chyciny za zgodą synów Dzierżka Teodoryka i Mikołaja sprzedał ją jako opustoszałą już wieś cystersom z Zemska-Bledzewa. Do klasztoru bledzewskiego majątek należał do 1796 roku. Wzmiankowana jeszcze w 1446(Kalsko), 1493(Calszko), 1508(Calsko), Kaltzig(1944). Po sekularyzacji klasztoru majątek przejęty przez państwo pruskie. W skład majątku wchodził folwark Rosodol oraz Kalsko młyn. W 1845 roku własność rodziny Węsierskich. W 1846 roku własność rządu pruskiego. w tym czasie w skład majątku wchodził folwark Rozodoł. W latach 50-tych majątek należał do rodziny Maske. W 1870 roku domena państwowa o areale 374ha dzierżawiona przez Richarda Dorn. W 1872 roku majątek był dzierżawiony przez rodzinę Masche, prawdopodobnie jest to rodzina Maske. W 1877 roku dzierżawcą dóbr o areale 374ha był niejaki Wundersitz. Pod koniec XIX wieku majątek w posiadaniu rodziny Klitsche. W 1907 roku mowa o dwóch majątkach. Jeden tzw. Freischulzengut(majątek sołecki, folwark sołecki) o areale 169ha należał do Konstantina Freyer`a. Drugi z majątków o powierzchni 90ha tzw. Rentengut(tzw. majątek rentowy) należał do Gustava Lootz. W 1913 roku majątek o powierzchni 169ha należał do Konstantina Freyer.
DWÓR
Naprzeciwko kościoła znajduje się klasycystyczny dwór zbudowany w pierwszej połowie XIX wieku. Murowany, parterowy, z użytkowym poddaszem, założony na rzucie prostokąta, nakryty dachem naczółkowym.
We wsi dwie wille przy głównej drodze.
KAŁAWA /Kalau/
Wieś położona w gminie Międzyrzecz powiatu międzyrzeckiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1257 roku(Colva) i wielokrotnie w latach: 1307(Kalow), 1412(Kalo), 1443(Kalewi), 1508(Calawa), 1510(Calaua), 1563(Caliawa), 1564(Kalawa). Własność cystersów paradyskich. W 1796 roku dobra kościelne przejęte przez państwo pruskie. Brak wzmianki o majątku na terenie wsi w XIX wieku. W 1907 roku mowa o majątku o powierzchni 182ha tzw. Lehngut należący do Paula Wittstock. W 1913 roku wymieniono 5 majątków z czego jeden o areale 182ha należał do Amandy Wittstock. Pozostałe należały do: 1-szy do Brunona Binder(77ha), Rudolfa Binder(78ha), Gustava Fechner(78ha) i do Benno Kliemt(86ha).
We wsi kilka ciekawych budynków.
KAŁEK /Kalke/
Wieś położona w gminie Lubsko powiatu żarskiego. Wzmiankowana w 1585 roku. Wieś wasalna dóbr w Brodach. W latach 1581-1655 należała do rodu von Wiedebach. Późniejsi właściciele: von Gablenz(1658, 1668-1774), von Blomberg(1774-1795), von Winancke-Werthenstein(1795-1800), Gӧrne(1810). Po 1816 roku majątek rozparcelowany.
