Kamień Pomorski /Cammin/

Miasto powiatowe, którego początki sięgają IX-X wieku. Po raz pierwszy wymienione w 1124 roku. W 1176 roku z Wolina przeniesiono siedzibę biskupstwa. W 1188 roku  uniezależnienie się biskupa kamieńskiego , który podlegał bezpośrednio Rzymowi. W 1274 roku nadanie praw miejskich. W XVII wieku należało do Szwecji, później Brandenburgii a do 1945 roku do Królestwa Prus. Od 1945 roku w granicach Rzeczpospolitej Polskiej.

Pałac-dwór biskupi, renesansowy z XV wieku

 

Dom dziekana- dworek z XVIII wieku, w latach 1722-47 mieszkał w nim wynalazca butelki lejdejskiej Ewald Jürgen Georg von Kleist.

 

Wille ul. E.Orzeszkowej

KAMIEŃ WIELKI /Gross Cammin/

Wieś położona w gminie Witnica powiatu gorzowskiego. Wzmiankowana w 1295 rok. W 1333 roku część ziem we wsi należała do braci Heinrich, Gerhard i Nikolaus von Berwenitz/Perwenitz/. W 1337 roku w Kemyn wymienia się rody: von Berwenitz/Perwenitz/, de Sidow i de Malenow, które posiadały lenno we wsi Kamień Wielki. Około roku 1350 Johann de Perwenitz sprzedał swoje udziały we wsi Henningowi von Dannewitz. W 1486 roku wieś w posiadaniu rodu von Schӧnebeck. Posiadali grunty we wsi do XVIII wieku. Po wojnie trzydziestoletniej całkowicie opuszczona. W 1660 roku majątek w Kamieniu Wielkim posiadał Hans von Schlabrendorf, komendant twierdzy Kołobrzeg oraz Hans Adam von Schӧning/1630/, właściciel Dąbroszyna. Od 1697 roku dobra kamieńskie w całości są w rękach właściciela Dąbroszyna, Johanna Ludwiga hrabiego von Schӧning(*1674-+1713). Który żonaty był z hrabianką Juliane Charlotte von Dӧnhoff. Po jego śmierci Dąbroszyn odziedziczyła jego jedyna córka, wówczas czteroletnia, Louise Eleonore, która w wieku szesnastu lat wyszła za mąż za pułkownika Adama Friedricha von Wreech. Przypuszcza się, że dziewiętnastoletni wówczas następca tronu, Fryderyk późniejszy Fryderyk II po opuszczeniu więzienia kostrzyńskiego został kochankiem dwudziestoczteroletniej pani von Wreech. Po śmierci Louise Eleonore von Wreech majątek dziedziczą synowie: Friedrich i Ludwig von Wreech. Po śmierci Friedricha von Wreech 23.05.1785 roku majątek dziedziczy Ludwik von Wreech, który w 1786 roku otrzymał tytuł hrabiowski. W 1795 roku umiera ostatni z rodu von Wreech, hrabia Ludwik. Cały majątek przekazał siostrzeńcowi, hrabiemu Bogislausowi Friedrichowi Carlowi Ludwigowi von Dӧnhoff(*14.05.1754-+10.01.1810) z Dӧnhoffstadt (dziś Drogosze, okolice Kętrzyna). Po jego śmierci w 1810 roku majątek odziedziczył jego jedyny syn, Stanislaus, który zmarł jako nieletni dnia 25.07.1816 roku. Wtedy majątek został podzielony pomiędzy córki hrabiego Bogislausa: Amalię Constanze(*1798-+1879) i Rosalie Ulrike(*1789-+1863). Amalia Constanza w 1818 roku wyszła za mąż za Alexandra Wilhelma Friedricha Heinricha Conrada Antona barona von Romberg(*1783-+1833) i  odziedziczyła Kamień Wielki oraz Kamień Mały, natomiast Dąbroszyn przypadł Rozalie Ulrike, zamężnej od roku 1816 za Johannem Christophem Hermannem hrabim von Schwerin-Wolffshagen(*1776-+1858). Za rządów baronów von Romberg Kamień Wielki staje się samodzielnym majątkiem. Dnia 04.10.1838 roku przez małżeństwo córki właścicieli, Marianne Sophie Eleonore von Romberg z Conradem hrabią von Stolberg-Wernigerode, dobra przechodzą w ręce hrabiów von Stolberg-Wernigerode(małżeństwo Marianny z Conradem miało pięcioro dzieci: najstarszym był syn Udo hrabia von Solberg-Wernigerode). W spisie majątków z 1857 roku jako właściciela wymienia się Panią von Romberg, z domu hrabiankę von Dӧnhoff. W 1879 roku majątek o powierzchni 2467,01ha z Kamieniem Małym nadal w rękach baronowej von Romberg. W 1914 roku majątek obejmował 2515ha i należał do Albrechta hrabiego zu Stolberg-Wernigerode. W 1924 roku sprzedają majątek Towarzystwu Ziemskiemu „Eigene Scholle” z Frankfurtu nad Odrą, które zlikwidowało majątek przez podział na mniejsze działki i wyprzedaż gruntów.  Część gruntów byłego majątku z pałacem posiadał Hermann Strunk, założyciel fabryki pieców kaflowych w Witnicy. W 1929 roku pałac z parkiem w posiadaniu Fritza Brühe. Majątek jego w tym czasie obejmował 190ha gruntów.

Kamień Wielki- pałac

Kamień Wielki k.KostrzynaKamień Wielki1

Kamień Wielki- pałac od frontu

ZAŁOŻENIE PAŁACOWO-PARKOWE

Klasycystyczny pałac zbudowany na przełomie XVIII-XIX wieku, wg „Zamki, dwory i pałace…” zbudowany w latach 20-tych XIX wieku. Murowany, dwukondygnacyjny, założony na rzucie prostokąta, podpiwniczony, nakryty dachem mansardowym z lunetami. Po 1945 roku kilkukrotnie remontowany: w latach 1965-71, 1987-92, 1993-1994.  Obecnie w pałacu mieści się Dom Opieki Społecznej. Rozległy park krajobrazowy założony w 1834 roku wg projektu Petera Josefa Lenne. W parku dwa stawy z wyspami, aleje, drzewa pomnikowe.

WIEŻA RYCERSKA

Wg autora niemieckiej monografii Kamienia Wielkiego- Johannesa Müllera,  na terenie wsi w średniowieczu nad stawem o nazwie Schaefer Pful, przy wylocie drogi na Kamień Mały położona była wieża rycerska. Głazy z obiektu wykorzystane zostały do budowy domu.

Kamien Wielki- dwor

W pobliżu pałacu na terenie folwarku stał dwór prawdopodobnie zarządcy majątku.

Kamień Wielki

Kamień Wielki2

kamien-wielki-1923-lubuskie

KAMIENICA n/Nysą Łużycką /Kemnitz/

Wieś położona w gminie Trzebiel powiatu żarskiego. Początki sięgają średniowiecza. Wzmiankowana w 1381 roku(Kemmenicz). Należała w tym czasie do rodu von Biberstein. W 1580 roku właścicielem wsi jest rodzina von Berge. W 1655 roku dobra należą do rodu von Reibnitz a w 1743 roku do rodziny von Sternstein. Później częste zmiany właścicieli. Wymienia się rody: von Wolfinger-Zeschau(1786), Thiele von Thielefeld(1792, 1810), von Lutlitz(1800), von Hoch(1819), Jannewitz(1830), Fischer(1832, 1861). Rodzina Fischer posiadała dobra jeszcze w 1861 roku. Później majątek należący do dóbr Brody hrabiów von Brühl.

Po założeniu resztki zabudowy folwarcznej.

Kamienica 1925, lubuskie

KAMIENIEC /Kamnitz/

Wieś położona w gminie Kłodzko powiatu kłodzkiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1351 roku. W połowie XIV wieku należała do Konrada von Reichenau . Od 1361 roku w rękach Matthiasa von Pannwitz . W 1362 roku część wsi w rękach rodu von Czedelicz. Dość częste zmiany właścicieli. W XV wieku własność rodu von Haugwitz z Piszkowic , w XVI wieku rodziny von Tschischwitz . W pierwszej połowie XVIII wieku wchodzi w skład państwa stanowego Korytów, którego w tym czasie właścicielem był Anton Esaias baron von Hartig , tajny radca dworu, od 1735 roku hrabia Rzeszy. W 1787 roku majątek należy do Antoniego hrabiego von Haugwitz , właściciela państwa stanowego Korytów, którego jedyne dziecko, córka wyszła za mąż za hrabiego von Hoverden-Plenken i która po śmierci ojca w 1819 roku wyprzedała rodzinne dobra. Prawdopodobnie Kamieniec kupił Karl Eduard Grandke, wymieniany jako właściciel w 1830 roku. W 1845 roku właścicielką dóbr była wdowa po Karlu Eduardzie, Konstancja Luiza Mӧbius, wymieniana jeszcze w 1861 roku. Po 1861 roku majątek zakupiła Antonia Józefina baronowa von Ohlen und Aldeskron(*1836) , córka barona Johanna Alberta Maximiliana Fridricha(*1786-+1860), właściciela Godziszowej, Lutyni, Zalesia i Marcinkowic. W 1881 roku majątek zakupił Arthur baron von Seherr-Thoss . Posiadał również majątek w Szalejowie Górnym. Baronowie von Seherr-Thoss posiadali dobra w Kamieńcu do 1945 roku. Po bezpotomnej śmierci barona w 1924 roku majątek odziedziczył jego bratanek, Joachim baron von Seherr-Thoss.

PAŁAC

Zbudowany w 1780 roku, rozbudowany w 1845 roku oraz w 1883 roku. Budynek murowany z kamienia i cegły, o nieregularnej bryle, dwuskrzydłowy założony na planie zbliżonym do litery „L”, podpiwniczony, kryty dachem mansardowym z mieszkalnym poddaszem. Do parku przylega niewielki park krajobrazowy. W pobliżu budynki gospodarcze folwarku. Obecnie w pałacu mieści się hotel z restauracją. Warto się zatrzymać. Bardzo miła obsługa. Jedzenie wyśmienite.

 

KAMIENIEC /Schöningen/

Wieś położona w gminie Kołbaskowo powiatu polickiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1203 roku. Była wtedy własnością biskupa kamieńskiego, Sigwinusa. W 1243 roku należała do klasztoru cysterek ze Szczecina, w 1300 roku do kościoła św. Jakuba w Szczecinie. W 1393 roku Bogusław X nadał wieś Helmbrechtowi von Koldenbeck. W 1400 roku wieś w rękach Heinricha von Pohlen(Pahlen). Byli w posiadaniu wioski do czasów wojny trzydziestoletniej, kiedy to wszyscy członkowie rodu wyginęli . Część gruntów w 1473 roku należała do Jurgena von Mellenthin, część do Sixtusa von Wussow. W 1631 roku wymienianym jako posiadacz wioski był von Pahlen. Jego rodzina posiadała dobra w Kamieńcu od 1530 roku. W 1617 roku część wsi należy do Vivigenza von Eickstedt. W 1628 roku wieś podzielona pomiędzy rodu von Wussow i von Pahlen(Palen). W 1638 roku właścicielem wsi był Sternbach. W 1700 roku wieś jest własnością marszałka polnego Jürgena hrabiego von Mellin. Po jego śmierci dobra dziedziczy syn, generał major Carl Gustav hrabia von Mellin, później jego syn kapitan  Friedrich Wilhelm August hrabia von Mellin. W 1747 roku dobra przechodzą w ręce generał majora Georga Bernarda hrabiego von Mellin. Później dość częste zmiany właścicieli dóbr: W 1787 roku majątek zakupiony przez generał porucznika Wilhelma Heinricha barona von der Goltz(1787-1804). Później w rękach rodu von Schierstädt(1828), od 1838 roku własność Johanna Heinricha Freese, później jego syna, porucznika Freese, berlińskiego bankiera Johanna Carla  Friedricha Breest(1850), Friedricha Wilhelma Heinricha Müller(1861), Dr Hans Schlange(1884-1939), bardziej znany Schlange-Schöningen . W 1910 roku majątek liczył 693 ha gruntów a w 1928 roku majątek liczył 702 ha gruntów.  

ZAŁOŻENIE DWORSKIE

Dwór zbudowany w drugiej połowie XVIII wieku, przebudowany w XIX wieku. Obiekt parterowy, z użytkowym poddaszem, kryty dachem kopertowym. Po wojnie zajęty przez Wojska Ochrony Pogranicza. Od 2005 roku należy do Polsko-Niemieckiego Towarzystwa Kulturalnego prowadzonego przez małżeństwo- Prof. Eckharda i Michaelę Marron. W budynku imprezy kulturalne. Obecnie obiekt wystawiony na sprzedaż. W sąsiedztwie park oraz zabudowania gospodarcze.

Kamieniec, zachodniopomorskie