Osada położona w gminie Torzym powiatu sulęcińskiego. Wzmiankowana w 1308 roku. W XV wieku należała do zakonu joannitów z Łagowa. W 1492 roku staje się lennem rodu von Lossow– wymieniony Hans von Lossow z Boczowa. W 1542 roku majątek posiadają Hans i Georg von Lossow. Po Georgu von Lossow majątek dziedziczą jego trzej synowie. W 1558 roku dobra posiadają synowie Georga: Christoph, Melchior i Heinrich von Lossow, drugi majątek posiadał Melchior von Schlichting. Na początku XIX wieku majątek jest w posiadaniu rodu von Oppen(1828). W 1857 roku właścicielem dóbr jest niejaki Platzer z Drezna. Do 1945 roku dobra należały do książąt von Hohenzollern-Sigmaringen(1903-1945). We wsi było założenie dworsko-folwarczne. Większość wsi z kościołem nie istnieje-obecnie las.

Nieistniejąca osada położona w gminie Bobrowice powiatu krośnieńskiego. Były folwark, prawdopodobnie część majątku wsi Dęby.

Wieś położona w gminie Przewóz powiatu żarskiego. We wsi kilka działów majątkowych. Majątek I-szy

Właściciele: von Beyer(1474), von Blanckenstein(1521-1611), von Schellendorf z Przewozu(1611-1666), książęta żagańscy(1666-1940)

Majątek II-gi

Właściciele: von Rutschütz z Żarek Wielkich(1441), von Schwarz z Żarek Wielkich(1485, von Blanckenstein, właściciele majątku I-go(1535-1550), von Sax(1551), von Grünberg(1583), von Schӧnaich(1609), von Schellendorf, właściciel majątku I-go(1613) i scalony z majątkiem I-szym.

Majątek III-ci

Właściciele: von Blanckenstein, właściciel majątku I-go(1601), von Lotz(1601), von Leslau(Lessel)(1605-1622), von Schellendorf od 1619 roku dzierżawi dobra, cesarz Ferdynand II, który w 1622 roku przekazuje majątek księciu von Wallenstein, von Schellendorf, właściciel majątku I-go(1628) i scalony z majątkiem I-szym.

Majątek IV-ty z dworem

Właściciele: von Blanckenstein(1610), von Deupold(1610), von Schellendorf, właściciel majątku I-go(1615) i scalony z majątkiem I-szym.

Majątek V-ty

Właściciele: von Blanckenstein(1565), baron von Kittlitz ze Świdnicy(1565-1568), von Kӧckeritz(1573), von Temritz(1599).

Majątek VI-ty

Właściciele: von Blanckenstein(1583, von Oppel(1583-1595), później losy majątku nieznane.

Wieś Dobre położona w gminie Żagań powiatu żagańskiego oraz Pause, obecnie będąca częścią wsi Rudawica. Pierwsza wzmianka o wsi Pause pojawiła się w 1403 roku w związku ze sprzedażą części gruntów przez Franza von dem Borne klasztorowi Augustianów żagańskich i należała do rodziny von dem Borne w latach 1403-1434. Później była własnością rodu von Unruh z Siecieborzyc w latach 1439-1445. W roku 1445 pojawia się wzmianka o wsi Dobre i od tego czasu losy obu wsi stają się wspólne. Bernhard von Unruh nie pozostawił męskich potomków. Tym samym w 1445 roku wieś stała się własnością książąt żagańskich. W 1445 roku książę żagański nadał wieś Bernhardowi von Knobelsdorff z Siecieborzyc. W 1463 roku książę Jan Żagański nadał rentę córkom Bernharda von Unruh jako rekompensatę za utracony majątek po śmierci ojca, który płaciło miasto Szprotawa. W 1474 roku po śmierci Bernharda von Knobelsdorff majątek odziedziczyli synowie: Hans,  Balthasar i Nickel.  Balthasar von Knobelsdorff zmarł pomiędzy 1516-21 a Nickel w 1541 roku. Po bezpotomnej śmierci Nickela von Knobelsdorff dobra przeszły w posiadanie władcy, księcia Heinricha von Sachsen, który w 1541 roku zapisał 1000 guldenów dochodu ze wsi swojemu lekarzowi dr Burmann. W latach 1543-1605 wieś należała do miasta Żagania. W 1555 roku król czeski Ferdynand I przyznał wieś w formie zastawu Christophowi von Schellendorf z Zagrodna(Adelsdorf). W 1563 roku wieś przejął baron Seifried von Promnitz z Żar, który w 1584 roku sprzedał wieś braciom Kasparowi, Leonhardowi, Karlowi i Dietrichowi baronom von Kittlitz z Małomic. W latach 1676-1720 wieś wydzierżawiona była baronom von Silber und Silberstein und Pӧlnickau z Iławki(Klein Eulau). W 1676 roku ostatni z linii małomickiej, Johann Siegmund baron von Kittlitz zapisał majątek(oczywiście za zgodą księcia żagańskiego) swojej krewnej, Ursuli Mariannie hrabinie von Redern, żonie hrabiego Karola Moritza. Była wnuczką Karla barona von Kittlitz, zmarłego w 1598 roku. W 1766 roku zmarł ostatni z hrabiów von Redern, Karl Albrecht, właściciel Małomic i Chocianowa, który zapisał majątek swemu siostrzeńcowi, Wilhelmowi Christophowi Gottlobowi burgrabiowi von zu Dohna-Vianen. Posiadali majątek do 1869 roku. Później dość częste zmiany właścicieli. Wymienia się rodziny: Schüler(1869)- w spisie właścicieli z 1873 roku majątek będący w rękach Oscara Schüler liczył 1002 mórg ziemi, von Winckler(1879), Berger z Drezna(1880), Gerbeth z Drezna(1882), Pani von Winckler(1882), Schneller(1882), Dignowity(1886), Schneller(1897), Pani Weiss(1897), Śląskiego Towarzystwa Ziemskiego z Wrocławia(1932), Seidel(1937-1940).

We wsi Pause był majątek z siedzibą dworską odnotowaną już w XV wieku. Obecnie część wsi Rudawica, a po majątku pozostały resztki zabudowy folwarcznej. W sąsiedniej wsi, Dobre w jej części południowej położony był folwark, po którym pozostały budynki gospodarcze.

Wieś położona w gminie Szprotawa powiatu żagańskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1240 roku(Villa Dettrihcj) i w 1324 roku(Titichsdorf). Do połowy XIX wieku własność miasta Szprotawa. We wsi dwór należący na początku XX wieku do rodziny Scholz.

Wieś położona w gminie Nowogród Bobrzański powiatu zielonogórskiego. Wieś rycerska w 1446 roku należąca do rodu von Zeschau z Dobroszowa Wielkiego. W 1565-72-1602 roku dochodzi do podziału wsi na kilka własności ziemskich. Majątek I, główny należał do rodu von Zeschau(Tscheschau) do 1753 roku. W 1753 roku własność rodziny von Bomsdorf z Gorzupi Dolnej. W latach 1791 – 1912 należała do rodziny Neumann z Dziwiszowa, w 1861 roku nobilitowanej, późniejszej von Neumann. Wg spisu właścicieli z 1873 roku majątek posiada Heinrich von Neumann z Wiechlic i liczył 1271 mórg ziemi. W 1894 i w 1898 i w 1902 i w 1905, 1909 roku majątek należący do Viktora von Neumann obejmował 325ha gruntów. Później dość częste zmiany właścicieli. W 1912 roku majątek w rękach Dr jun. von Thiedemann z Dziwiszowa(1912),, w 1913 roku własność przedsiębiorstwa Schlesische Langefellschaft m.b.H z Wrocławia– w 1917 roku majątek o areale 167ha. W 1917 roku podział majątku I na dwa, w tym jedno z siedzibą szlachecką, która należała do rodziny Conrad(1919), później von Alt-Stutterheim(1920), Simon(1921), d`Heureuse(1927). Ostatnim właścicielem majątku z dworem była rodzina von der Decken w latach 1929-1945. Majątek II wydzielony w 1565 roku z majątku I-go należący początkowo do rodziny von Zeschau a następnie w 1565 roku do von Kalckreuth z Koła. W latach 1571-1573 majątek w posiadaniu rodziny von Berge z Kotowic. W 1581 roku dobra posiada rodzina von Oppel z Lipinek a następnie w tym samym roku przechodzi w ręce rodu von der Dahme z Olbrachtowa. W latach 1600 – 1618 własność rodziny von Gladis z Dobroszowa Wielkiego a następnie do von Bomsdorf z Dobroszowa Wielkiego w 1752 roku. W 1753 roku włączony do majątku I-go. Majątek III wydzielony z Majątku I-go w 1572 roku początkowo w rękach rodu von Zeschau. Później należy do rodziny von Gladis z Gorzupi(1572). W 1669 roku w rękach rodu von Gablenz z Biedrzychowic. Kolejno w posiadaniu rodzin: von Gersdorf(1676) i von Zeschau(1748). Wchłonięty w 1748 roku w obszar majątku I-go. Majątek IV, który został wyodrębniony w 1602-1605 roku z majątku I-go w tym czasie należał do rodu von Oppel z Piotrowa koło Żar- wymieniony Nicol von Oppel. Później ponownie scalony z majątkiem I-szym.

W północno-wschodniej części wsi położony był majątek ziemski, po którym pozostały budynki gospodarcze.

W gminie Kożuchów w powiecie nowosolskim istniał założony jeszcze w średniowieczu folwark, należący do kościoła w Solnikach. W późniejszych latach należał do majątku w Lasocinie. Zlikwidowany w latach 60-tych XX wieku.

Wieś leżąca w gminie Bytom Odrzański powiatu nowosolskiego o rodowodzie średniowiecznym, której korzenie sięgają XIII wieku. Pierwsza wzmianka pochodzi z 1305 roku, kiedy była własnością biskupa wrocławskiego. Po 1360 roku , kiedy następuje podział księstwa głogowskiego na część książęcą i królewską, jest w posiadaniu księcia głogowskiego. W 1535 roku jako właściciel figuruje Hans von Braun. W roku 1603 roku wieś zostaje zakupiona przez księcia Georga von Schӧnaich. Po wojnie trzydziestoletniej wieś w rękach jezuitów. Ponownie w rękach książąt von Schӧnaich od roku 1759. Pod koniec XVIII wieku mowa o dworze przy miejscowym folwarku. Przed drugą wojną światową folwark dzierżawił Alfred Schade. Po wojnie folwark jak i dwór uległy dewastacji i w końcu zostały rozebrane.

Wieś leżąca w gminie Siedlisko powiatu nowosolskiego, od 1601 roku należała do książąt von Schӧnaich i w ich posiadaniu była do 1945 roku. Pod koniec XVIII wieku wymieniany folwark. Na początku XX wieku dzierżawcą majątku był Schultz. Po 1945 roku na terenach majątku istniało PGR. Obecnie gospodarstwo jest w rękach prywatnych.

Nieistniejąca osada położona w gminie Sława powiatu wschowskiego. Były folwark prawdopodobnie należący do majątku w Krzepielowie.