Wieś Dobre położona w gminie Żagań powiatu żagańskiego oraz Pause, obecnie będąca częścią wsi Rudawica. Pierwsza wzmianka o wsi Pause pojawiła się w 1403 roku w związku ze sprzedażą części gruntów przez Franza von dem Borne klasztorowi Augustianów żagańskich i należała do rodziny von dem Borne w latach 1403-1434. Później była własnością rodu von Unruh z Siecieborzyc w latach 1439-1445. W roku 1445 pojawia się wzmianka o wsi Dobre i od tego czasu losy obu wsi stają się wspólne. Bernhard von Unruh nie pozostawił męskich potomków. Tym samym w 1445 roku wieś stała się własnością książąt żagańskich. W 1445 roku książę żagański nadał wieś Bernhardowi von Knobelsdorff z Siecieborzyc. W 1463 roku książę Jan Żagański nadał rentę córkom Bernharda von Unruh jako rekompensatę za utracony majątek po śmierci ojca, który płaciło miasto Szprotawa. W 1474 roku po śmierci Bernharda von Knobelsdorff majątek odziedziczyli synowie: Hans, Balthasar i Nickel. Balthasar von Knobelsdorff zmarł pomiędzy 1516-21 a Nickel w 1541 roku. Po bezpotomnej śmierci Nickela von Knobelsdorff dobra przeszły w posiadanie władcy, księcia Heinricha von Sachsen, który w 1541 roku zapisał 1000 guldenów dochodu ze wsi swojemu lekarzowi dr Burmann. W latach 1543-1605 wieś należała do miasta Żagania. W 1555 roku król czeski Ferdynand I przyznał wieś w formie zastawu Christophowi von Schellendorf z Zagrodna(Adelsdorf). W 1563 roku wieś przejął baron Seifried von Promnitz z Żar, który w 1584 roku sprzedał wieś braciom Kasparowi, Leonhardowi, Karlowi i Dietrichowi baronom von Kittlitz z Małomic. W latach 1676-1720 wieś wydzierżawiona była baronom von Silber und Silberstein und Pӧlnickau z Iławki(Klein Eulau). W 1676 roku ostatni z linii małomickiej, Johann Siegmund baron von Kittlitz zapisał majątek(oczywiście za zgodą księcia żagańskiego) swojej krewnej, Ursuli Mariannie hrabinie von Redern, żonie hrabiego Karola Moritza. Była wnuczką Karla barona von Kittlitz, zmarłego w 1598 roku. W 1766 roku zmarł ostatni z hrabiów von Redern, Karl Albrecht, właściciel Małomic i Chocianowa, który zapisał majątek swemu siostrzeńcowi, Wilhelmowi Christophowi Gottlobowi burgrabiowi von zu Dohna-Vianen. Posiadali majątek do 1869 roku. Później dość częste zmiany właścicieli. Wymienia się rodziny: Schüler(1869)- w spisie właścicieli z 1873 roku majątek będący w rękach Oscara Schüler liczył 1002 mórg ziemi, von Winckler(1879), Berger z Drezna(1880), Gerbeth z Drezna(1882), Pani von Winckler(1882), Schneller(1882), Dignowity(1886), Schneller(1897), Pani Weiss(1897), Śląskiego Towarzystwa Ziemskiego z Wrocławia(1932), Seidel(1937-1940).
We wsi Pause był majątek z siedzibą dworską odnotowaną już w XV wieku. Obecnie część wsi Rudawica, a po majątku pozostały resztki zabudowy folwarcznej. W sąsiedniej wsi, Dobre w jej części południowej położony był folwark, po którym pozostały budynki gospodarcze.
