Wieś wzmiankowana w 1308 roku(Butnicz), w 1329 roku znalazła się we władaniu księcia Henryka IV Wiernego. Już wówczas odgrywała ona istotną rolę strategiczną wraz z zamkiem położonym na wzniesieniu pomiędzy dwoma jeziorami. W 1329 roku książę żagański Henryk IV złożył hołd lenny królowi Czech, Janowi Luksemburskiemu. W 1429 roku Wacław, książę krośnieński, do którego należało wówczas Krosno Odrzańskie i Świebodzin, oddaje w lenno zamki w Bytnicy(Bewtenicz) i Bobrowicach Ottonowi von Landsberg i Bartoszowi von Wezenborg. Od 1469 roku Bytnica była lennem Nicolausa i Hansa von Grünberg(Grüneberg), część wsi to lenno braci von Worszen. W 1477 roku książę Jan II Żagański zdobył zamek. W 1500 roku rodzina von Grünberg(Grüneberg) składa przysięgę lenną księciu elektorowi Brandenburgii Joachimowi I. Od początków XVI wieku kilka działów własnościowych: dobra po rodzinie von Grünberg, którego lenno potwierdzone zostało Hansowi von Grünberg(zm.1560r.) w 1519 roku, zajmują rycerze von Lӧben, w 1513 roku wymieniany jest Kasper von Sack. Od 1501 roku część gruntów w rękach rodu von Rothenburg. Przez XVI i XVII wiek rodzina von Rothenburg znacznie powiększyła swój stan posiadania, stając się jedynym posiadaczem Bytnicy. W starej Bytnicy w 1713 roku siedział hrabia Nicolaus Friedrich von Rotenbourg. Generał, marszałek polny w wojsku francuskim. Miał jednego syna, pułkownika wojska francuskiego. Po wygaśnięciu rodu von Rothenburg w XVIII wieku, w roku 1786 Bytnicę wraz z Grabinem, Dobrosułowem, Sycowicami i Gryżyną za 442.000 talarów kupił książę kurlandzki Piotr Biron. Po śmierci Piotra Birona dobra dziedziczy jego córka Maria Luiza Paulina/19.02.1782-08.01.1845/, która 26 kwietnia 1800 roku poślubiła Friedricha Hermanna Ottona księcia von Hohenzollern-Hechingen/22.07.1776-13.09.1838/, z szwabskiej linii Hohenzollernów. Po jej śmierci dobra dziedziczy jej najstarszy syn, Friedrich Wilhelm Paul Hermann Karol Konstantin Tassilo książę Hohenzollern-Hechingen/16.02.1801-03.09.1869/. Był dwukrotnie żonaty. 22 maja 1826 roku poślubił Hortense Eugenie Napoleone księżniczkę von Leuchtenberg/23.12.1808-01.09.1847/, córkę Eugene`a de Beauharnais, wicekróla Włoch, księcia von Leuchtenberg, pasierba Napoleona I, i jego żony Augusty de Baviere, księżniczki bawarskiej z domu Wittelsbach.
Małżeństwo było bezdzietne. Dnia 13 listopada 1850 roku zawiera morganatyczny związek małżeński z Amalie Sophie Karoline Adelheid baronówną Schenk von Geyern/18.07.1832-29.07.1897/, swą dawną garderobianą, córką Karla Friedricha Ludwiga Ernsta barona Schenk von Geyern. Otrzymuje ona tytuł hrabiowski tytułując się odtąd jako „hrabina von Rothenburg’, podobnie jak wszystkie jej dzieci zrodzone ze związku z księciem. Z nieformalnego, przedślubnego związku księcia Friedricha z Sophie Scherer, służącą na dworze w Hechingen, pochodziła córka Ludowika Sophia Scherer/24.08.1824-12.05.1884/, zamężna z Rudolfem Ehrenberg. Staraniem księcia małżonkowie otrzymali tytuł szlachecki połączony z nazwiskiem Edler von Ehrenberg. Po śmierci księcia Friedricha Wilhelma dobra w Bytnicy przechodzą na najstarszego syna księcia, Friedricha Wilhelma Karla hrabiego von Rothenburg /19.02.1856-1912/. Posiadają majątek w Bytnicy do 1945 roku. Prawdopodobnie potomkowie księcia Friedricha Wilhelma mogli korzystać z posiadłości ojca ale i tak w spisach majątków właścicielem byli książęta von Hohenzollern-Sigmaringen. W 1879 roku majątek obejmował 9562ha gruntów, gdzie jako właściciel wymieniony jest książę zu Hohenzollern. Dzierżawcą majątku był porucznik Simon. W skład majątku wchodził majątek Kosobudz(Cunersdorf). W 1896 roku własność książąt zu Hohenzollern-Sigmaringen a dzierżawcą majątku o powierzchni 12678 był I. Simon. W skład majątku wchodził majątek Sycowice(Leitersdorf). W 1914 roku majątek obejmował 5216ha. Dzierżawcą dóbr była wdowa Simon W skład majątku wchodził majątek Sycowice(Leitersdorf). W 1929 roku majątek książąt von Hohenzollern-Sigmaringen obejmował 5216ha, a dzierżawcą był Schendel. W skłąd majątku wchodził folwark Neustall.
ZAMEK
Zamek w Bytnicy wzmiankowany w XIV wieku miał znaczenie obronne. Nic nie wiemy o jego wyglądzie. W XVIII wieku wzniesiony został przez rodzinę von Rothenburg pałac na zrębach dawnej warowni, z której przetrwały monumentalne mury piwnic wraz z przykrywającymi je sklepieniami. Przebudowany w 1808 roku w duchu klasycyzmu. W tym czasie założono park krajobrazowy. Po 1945 roku szkoła.
ZAŁOŻENIE DWORSKO-FOLWARCZNE
W części wschodniej wsi w otoczeniu kompleksu leśnego położony był zespół dworsko-folwarczny, którego pozostałością są budynki gospodarcze.
Przy drodze głównej, na wprost kompleksu dworsko-folwarcznego stoi do dzisiaj pałacyk myśliwski.
