Wieś położona w gminie Dębno powiatu myśliborskiego. Wymieniona po raz pierwszy w 1337 roku(Tolztick) i wielokrotnie w latach kolejnych-1401(Dolzik), 1456(Dotlzk), 1568(Dolzig),1644(Doltzigk). W 1337 roku wieś należała do rodziny von Schӧnebeck– wymieniony Hinrick von Schonenbergh. Rodzina von Schӧnebeck posiadała wieś do XVIII wieku. Z tego rodu wzmiankowany Asmus von Schӧnebeck(1560), opiekun dzieci margrabiego kostrzyńskiego Johanna von Brandenburg, Joachim i Moritz von Schӧnebeck(1608). Od 1644 roku własność rodu von der Marwitz. Pierwszym właścicielem z tego rodu był Georg von der Marwitz, żonaty z Anną Marią von Redern, dowódca twierdzy w Drezdenku. Od 1679 roku dobra dziedziczy syn Georga, Friedrich Wilhelm von der Marwitz(*1639-+1713), żonaty z Hedwig Sophie von Straussen, miał z nią trzy córki. Po śmierci Friedricha Wilhelma w 1716 roku majątek przechodzi w ręce jego brata, Friedricha Ludwig von der Marwitz, a następnie majątek dziedziczy jego syn Hans Georg von der Marwitz, który w 1730 roku sprzedał Dolsk tajnemu radcy Hansowi Wilhelmowi von Mӧrner, właścicielowi Czelina i Kłosowa, który ożenił się z Wilhelmine Sophie von der Marwitz, a następnie z Beate Luise von der Marwitz. Ich herby znajdują się nad wejściem do dolskiego kościoła. Małżeństwa było bezdzietne. Po śmierci Hansa Wilhelma oraz po śmierci wdowy, Beate Luise, rodzina w 1759 roku sprzedała majątek kapitanowi Hansowi Albrechtowi Ernstowi von Bredow z Rościna. A ten w 1766 roku odsprzedaje dobra Johannowi Wilhelmowi Lüder(s), nobilitowany w 1787 roku. W 1794 roku major Carl Otto Friedrich von Tresckow(*1745-+1806) zakupuje majątek dolski od rodziny von Lüder. Z Frederike von Düringshofen miał jedną córkę, Albertinę. Majątek przepisał swojemu bratankowi Augustowi Bernhardowi Karlowi von Tresckow(*01.08.1782-+04.03.1836), który ożenił się z Albertiną. Z tego związku miał dwóch synów, zmarłych w dzieciństwie. Po raz drugi ożenił się z Alwiną Klamann, z którą miał dwóch synów i dwie córki. Po śmierci Augusta Bernharda Karla, majątek odziedziczył najstarszy z synów, Friedrich Carl Tassilo von Tresckow(*29.10.1816-+26.06.1897). Ożeniony był z Leotine von Kalkreuth, z którą się rozwiódł w 1847 roku. Z tego związku miał syna Egmonta(+1904) i córkę. Leotine von Treskow wyjechała z synem i córką do Stanów Zjednoczonych i osiadła w Południowej Karolinie. Po raz drugi ożenił się z wdową, Emmą von Ursin, z domu von Arnim. Miał z nią pięcioro dzieci, których trójka dożyła wieku dorosłego. Po śmierci żony w 1857 roku ożenił się ponownie z Helene Herwarth von Bittenfeld, z którą miał siedmioro dzieci. Po śmierci Tassilo majątek w 1898 roku od wdowy i syna Egona zakupuje Georg Anton hrabia von Voss-Buch, kuzyn Tassilo. Po sprzedaży ordynacji Buch pod Berlinem, przyjęli nazwisko Voss-Dӧlzig. Był dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną była Antonina Dębska z Bośni. Małżeństwo było bezdzietne. Drugą żoną była Emmalia Harras von Harrasowsky. Miał dwie córki. Po jego śmierci w 1904 roku majątek dziedziczy młodszy brat Max Wilhelm Karl Ferdinand hrabia von Voss. Dwukrotnie żonaty: z Amelią von Block oraz z jej siostrą Luise von Block, miał dwie córki i syna Karla Achima, zmarłego dnia 01.05.1945 roku w Berlinie. Karl Achim był ostatnim przedstawicielem tej linii rodu. W 1932 lub 1933 roku majątek zostaje zakupiony przez towarzystwo osadnicze, które dokonało jego parcelacji.
ZAMEK-WIEŻA RYCERSKA
Za czasów rodu von Schӧnebeck stał zamek-prawdopodobnie była to wieża rycerska w miejscu obecnego dzisiaj pałacu.
PAŁAC
Za czasów Augusta Bernharda Karla von Tresckow doszło do rozbudowy i przebudowy starego dworu, trwającej dom 1828 roku. W 1832 roku powstało założenie parkowe, prawdopodobnie wg projektu Petera Josepha Lennѐ. Kolejnych zmian w strukturze budynku dokonał Tasillo von Trescko w latach 50-tych XIX wieku oraz w 1889 roku. Na początku XX wieku hrabiowie von Voss jako nowi właściciele dokonali zmian wnętrz pałacu. W latach 30-tych XX wieku pałac przejęty przez władze III Rzeszy. W pałacu działała Służba Pracy Rzeszy, szkoła dla nauczycielek, kino, łaźnia, biblioteka i sala muzyczna, szkoła kadetów Wehrmachtu. Po 1945 roku w pałacu mieścił się szpital polowy wojsk radzieckich, magazyn zboża. W 1946 roku utworzono w pałacu szkołę podstawową, w latach 1968-1974 szkołę zasadniczą rolniczą. W1967 roku pożar pałacu. Od lat 90-tych własność prywatna- Krzysztof Mudzo. Remontowany.
WILLA
