Wieś położona w gminie Radowo Małe powiatu łobeskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1282 roku kiedy należała do Borka I(późniejszy von Borck-Borcke). Wg innych źródeł informacja o wsi pojawiła się w 1288 roku. W tym czasie miejscowość nosiła nazwę „ Wilcza Góra(Wolfsberg). Borke I miał dwóch synów: Jana i Jakuba oraz Mikołaja(ur. w 1295 r.). Ród von Borck(Borcke) posiadali majątek do 1714 roku. Z tego rodu wymieniony Matzko von Borck(Matzke von Borcke, Matzke Bork, Maćko Bork(ok. 1360-ok.1426), syn Borka von Borcke, ojciec Matzka von Borcke i pradziad Sydonii von Borck, która została ścięta w 1620 roku, który sprzyjał Polsce. W 1614 roku wymieniana również rodzina von Versen. W 1714 roku wieś zakupił Adrian Bernhard von Edling, który zbudował nowy dwór. Wg L. von Ledebura rodzina von Borcke posiadała majątek do 1730 roku. W latach 1672, 1700 dobra na terenie wsi posiadała rodzina von Thun(Herb- w błękicie trzy poprzeczne złote strumienie). W 1742 roku majątek zakupił Jan Fryderyk Loeper. W 1780 roku Johann Georg Loeper przebudował dwór. W 1786 roku został nobilitowany. Rodzina von Loeper posiadała majątek do 1945 roku.
Zamek
W XIII wieku stał tu zamek składający się z zamku wysokiego i niskiego tzw. podzamcza. W pobliżu zamku rozwinęła się osada. W 1338 roku zamek został najechany i zniszczony z rozkazu księcia Barnima III Wielkiego. Odbudowany i ponownie zamek został spalony w 1393 roku przez Krzyżaków. Odbudowany. Warownia znajdowała się w zakolu rzeczki a jego fragmenty zachowały się do dzisiaj. Był on otoczony fosą murem i wałem. Na zamku znajdował się dwukondygnacyjny budynek mieszkalny. Borckowie opuścili nowo postawiony zamek w XVI-XVII wieku.
Dwór
Nowy właściciel od 1714 roku Adrian Bernhard von Edling wybudował nowy dwór. W 1780 roku kolejny właściciel Johann Georg Loeper rozbudował dwór. Kolejna modernizacja budynku nastąpiła w XIX wieku. Po 1945 roku dwór użytkowany przez gminę Radowo Małe jako budynek mieszkalny. Od 1966 roku dwór nie zamieszkały popadający w ruinę. Od 1987 roku obiekt w rękach Archiwum Państwowego, które rozpoczęło remont budynku. Podczas remontu zlikwidowano klasycystyczny ganek, rozebrano historyczne schody z 1780 roku oraz dokonano zmiany w otworach okiennych. W latach 2005-2010 splantowano szesnastowieczną fosę. Po zachodniej stronie dworu w zakolu niewielkiego strumyku zachowały się relikty zamku. Obok pozostałości parku z aleją dojazdową. Obok dworu resztki założenia folwarcznego.
