Dawne miasto, obecnie wieś położona 11 km na wschód od Kostrzyna nad Odrą wzmiankowana w 1295 roku jako osada rybacka, od drugiej połowy XIII wieku była lennem rodu von Sonnenburg. W 1341 roku margrabia Ludwik V oddał Słońsk w lenno braciom Henningowi i Arnoldowi von Uchtenhagen i zezwolił im na budowę zamku, który prawdopodobnie został zbudowany około 1350 roku. Pomiędzy 1369 a 1375 rokiem Słońsk wraz z zamkiem został przekazany Ottonowi von Vockenrode. W 1410 roku margrabia brandenburski Jobst z Moraw przekazał miasto i zamek wraz z 7 pobliskimi wioskami diecezji lubuskiej. W 1415 roku biskup Jan von Borschnitz sprzedał Słońsk i zamek rycerzowi Heinrichowi von Onitz (von Oynicz, von Oinitz). Po jego bezpotomnej śmierci w 1421 roku, majątek przejęty przez margrabiego Fryderyka I von Hohenzollern i przez niego sprzedany joannitom. Słońsk i zamek wcielony został do komturii w Łagowie, z czasem stał się siedzibą baliwatu. Decyzją mistrza joannickiego Baltazara von Schlieben lub jego następcy Mikołaja von Thierbach w latach 1426-1429 na zrębach starej budowli wzniesiono nowy zamek w stylu gotyckim. Za czasów baliwa Thomasa von Runge zamek przebudowano w stylu renesansowym. Podczas działań wojennych wojny trzydziestoletniej zamek podpalony przez wojska szwedzkie. Za czasów baliwa księcia Jana Maurycego von Nassau, zamek wyniesiony do rangi rezydencji zakonu i w latach 1661-1666 odbudowany. Powstało barokowe założenie pałacowe- przykład niderlandzkiej architektury rezydencjonalnej z połowy XVII wieku. W 1810 roku doszło do rozwiązania zakonu joannitów. Po 1810 roku pałac służył jako siedziba władz i więzienie. Po ponownym utworzeniu zakonu joannitów i kolejnym ustanowieniu baliwatu brandenburskiego przez króla Friedricha Wilhelma IV w roku 1852, w 1855 roku pałac ponownie stał się własnością zakonu joannitów. W latach 1855-1884 joannici przeprowadzili renowację obiektu przywracając jego dawny kształt. W latach 1872-1884 przebudowano wnętrza, przekształcając je w reprezentacyjne muzeum i archiwum zakonu. W 1945 roku budynek zajęty przez wojska radzieckie. W latach późniejszych obiekt służył za miejscowy Dom Kultury, później zaadoptowany na magazyn Prezydium Gminnej Rady Narodowej w Słońsku. Od 1970 roku stał opuszczony, w 1975 roku podpalony. Obecnie trwała ruina. Wokół ruin pałacu rozciąga się zdziczały park o powierzchni 4,7 ha założony w połowie XVII wieku. Po roku 1989 zabytkiem ponownie zainteresował się Zakon Joannitów, którego przedstawiciele corocznie przyjeżdżają do Słońska. Na terenie wsi w 1879 roku majątek o powierzchni 412ha należący do państwa pruskiego. W 1914 roku majątek państwowy o areale 2032ha. W 1929 roku majątek obejmował 3059ha.
