Wieś położona w gminie Cybinka powiatu słubickiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1249 roku, przed 1350 rokiem uzyskała prawa miejskie, które zachowała do XVI wieku. Przed 1350 rokiem należała do rodu von Klepzig. Przez margrabiów przekazana joannitom. Heinrich von Klepzig z braćmi starał się o oddanie lenna ale na próżno. W 1356 roku wieś wchodzi w skład dóbr joannickich. W 1375 roku lenno otrzymał Johann von Sack. Joannici nadal posiadali część wsi. Od 1463 roku część wsi w rękach braci Jürgena, Petera i Gotsche von Scheffe, zwanych później von Schaffe, wymienieni jeszcze w 1488 roku(Gotze von Schapp) oraz w 1502 roku(Georg von Schaf). Byli przodkami późniejszych hrabiów von Schaffgotsch, którzy w 1592 otrzymali tytuł baronowski a w 1708 roku hrabiowski. W 1488 roku pojawia się Heintze von Grüneberg posiadający majątek we wsi. Jego potomkowie posiadali majątek do 1570 roku. Zmarł przed 1499 rokiem pozostawiając wdowę, Margareth, córkę Balthasara a siostrę Melchiora von Lӧben, zamieszkałą we wsi i wzmiankowaną w 1502 roku. Majątek przejął Melchior von Lӧben, który miał dwóch synów: Balzera urodzonego w 1499 roku oraz Kaspara urodzonego w 1504 roku. W 1518 roku Balzer von Lӧben sprzedał swoją część majątku mistrzowi zakonu joannitów, Georgowi von Schlabrendorf, którą później wykupił jego brat Kaspar. Kaspar von Lӧben miał syna Hermanna, wzmiankowanego w 1558 roku. Wcześniej wymieniony Melchior von Lӧben w 1556 roku sprzedał swoją część majątku bratu Siegmundowi von Lӧben. Melchior von Lӧben zmarł w 1565 roku pozostawiając wdowę Ursulę, z domu von Knobelsdorff . Jego syn sprzedał majątek Sebastianowi von Lӧben w 1570 roku, który z kolei w 1572 roku odsprzedał wieś wdowie po margrabim Hansie von Küstrin, Katharinie, z domu księżnej von Braunschweig-Lüneburg. W 1576 roku wieś zakupił Georg von Oppen. W 1580 roku rodzina von Oppen sprzedaje wieś braciom Dieterichowi i Dietlofowi von Winterfeld. Dietlof von Winterfeld ożenił się w 1576 roku z córką Georga von Oppen. Zmarł w 1611 roku. Dieterich von Winterfeld zmarł w 1595 roku. Miał trzech synów: Joachima, Philippa i Dietericha. Rodzina von Winterfeld posiadała majątek do 1725 roku, w którym to roku Samuel Adolph von Winterfeld sprzedał majątek Johannowi Christianowi Fuchs, burmistrzowi Fürstenwalde. Na przełomie lat 1734/1735 dobra przejmuje zięć Johanna Christiana, Johann Heinrich Piper, nobilitowany w 1736 roku, mianowany Prezesem Oberrechenkammer w Berlinie w 1744 roku. W 1804 roku Karl Heinrich von Piper sprzedaje dobra Wilhelmowi von Burgsdorff. Jedna z córek Wilhelma wyszła za mąż za barona Adolfa Senfft von Pilsach i od 1840 roku stali się właścicielami dóbr sądowskich. Baronowie Senfft von Pilsach posadali majątek do 1945 roku – wymienia się baronową Elisabeth i Christopha barona Senfft von Pilsach.
Pałac wzniesiony w roku 1734 z wykorzystaniem piwnic starszej, renesansowej budowli. Barokowy pałac, założony na rzucie prostokąta, z trójbocznym ryzalitem w elewacji ogrodowej, dwukondygnacyjny, nakryty dachem mansardowym. W latach trzydziestych XIX wieku poszerzono budynek od strony południowo-wschodniej. Ten fragment posiada cechy stylowe późnego klasycyzmu. W końcu XIX wieku powiększono budynek w kierunku południowo-wschodnim. Dobudowana partia miała już cechy neogotyckie. W początkach XX wieku dostawiono do pałacu oranżerię, a także portyk w elewacji południowo-zachodniej. Przy pałacu krajobrazowy ogród z grabową aleją i starodrzewiem. Po 1945 roku pałac pozostawał w ruinie, został rozebrany. Pozostałością są resztki zaniedbanego parku krajobrazowego.
