Jasienica /Jasenitz/

Wieś będąca obecnie częścią miasta Police, wzmiankowana po raz pierwszy w 1299 roku. W tym czasie była własnością braci von Sparrenfelde. W 1305 roku nadana zakonowi augustianów. W 1635 roku zakon został rozwiązany a majątek przejęli książęta pomorscy. Po śmierci ostatniego z Gryfitów i podziale księstwa ziemie te są pod jurysdykcją Królestwa Szwecji. Sam majątek wraz z pałacem otrzymał namiestnik króla Szwecji, Steno Bielke. W XVIII wieku ta część Pomorza przejęta przez Królestwo Prus. W 1769 roku Fryderyk II przekazał majątek jasienicki swojej byłej żonie Elżbiecie Brunszwickiej. W 1809 roku majątek zakupił von Köller. W 1837 roku właścicielem dóbr został Otto Waldemar Zitelmann. W 1870 roku kiedy majątek posiadała wdowa Zitelmann, z domu Giesebrecht, dobra liczyły 3224 mórg ziemi. W 1910 roku majątek liczący 834 ha gruntów w posiadaniu Pani Zitelmann.

KLASZTOR-ZAMEK-PAŁAC

Klasztor zbudowany w XIV wieku dla sprowadzonych w 1331 roku przez księcia pomorskiego Barnima III zakon augustianów. Początkowo na tzw. Wzgórzu Maryjnym stał kościół. Klasztor wybudowany w stylu gotyckim. Był to budynek dwukondygnacyjny ze skrzydłami tworząc tym samym dziedziniec otwarty ku zachodowi. Klasztor posiadał własne stajnie, wodociąg, szpital, bibliotekę, kościół. Po kasacie klasztoru w 1534 roku pełnił  funkcje świeckie: w latach 1543-1583 znajdowało się tutaj kolegium nauczycielskie założone przez Barnima IX, a następnie został przekształcony w książęcy zamek myśliwski. W roku 1635 urządzono w zabudowaniach siedzibę książęcą. Po śmierci ostatniego z Gryfitów budynki klasztorne były nieużytkowane. Część skrzydła gotyckiego klasztoru została przez szwedzkiego rezydenta przebudowana na barokowy pałac. W latach 1769-1775 przebywająca w murach zamku księżna Elżbieta Krystyna von Braunschweig przebudowała budynek w stylu późnoklasycystycznym. Po I wojnie światowej dobra przejęte przez siostry diakonisy, które w pałacu prowadziły przedszkole. W latach 60-tych rozebrano górne kondygnacje a parterowe mury pozostawiono w formie trwałej ruiny.