HISTORIA WSI
Wieś położona w gminie Żagań powiatu żagańskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1246 roku. W XIV wieku należała do rodu von Stosch. Wieś rycerska, w 1380 roku należąca do rodu von Kittlitz. W latach 1418-1516 była własnością rodu von Knobelsdorff. Za ich czasów część gruntów została wyłączona, tworząc odrębny majątek, tzw. Majątek I należący w 1474 roku do rodu von Knobelsdorff z Siecieborzyc. W 1494 roku majątek I należał do rodziny von Schaffgotsch z pobliskiej Miodnicy i w tym samym roku do rodu von Unruh również z Miodnicy. W 1535 roku dobra przechodzą w ręce rodu von Berge, właścicieli majątku II, którzy scalają dobra. Majątek II von Berge posiadali od 1508 do 1585 roku. Po nich wieś przechodzi w ręce rodziny von Unruh ze Stypułowa. Posiadali ją do 1736 roku. W 1673 roku Joachim von Unruh sprzedał część gruntów we wsi rodzinie von Dyherrn z Mirocina Górnego. W 1736 roku wieś przechodzi w ręce rodu von Bomsdorff. Później dość częste zmiany właścicieli. Wymienia się rodziny: von Berge z Żukowic(1787), von Lüttwitz(1794), von Raden(1797), Pani von Gellhorn(1819), hrabia Finck von Finckenstein(1836), von Linnenfeld(1843), Winter(1845), Schmidt(1853), Rothe z Bobrówki i Kotowic(1878), Drathmann z żoną(1901), Staffehl(1904), Bank Ziemski z Berlina(1913), Baer(1918), von Esmarch(1918), Giese(1919), baron von Albedyhll(1921), Pani Siemens z domu hrabianka Yorck von Wartenburg(1937-1945). W 1922 roku baronowie von Albedyhll wydzielili część gruntów pod nowy majątek Gorzupia Mała, liczący w tym czasie 227,4 ha gruntów. Od 1922 do 1945 roku właścicielem tego majątku był dyrektor Keppler.
ZAŁOŻENIE DWORSKIE
Dwór zbudowany prawdopodobnie na fundamentach starszej budowli w latach 1530-1540 przez Melchiora von Berge. Został wzniesiony z kamienia i cegły na planie dwóch przylegających do siebie prostokątów. Do czasów przebudowy w XVII wieku posiadał dwie kondygnacje. W XIX wieku założono park, zasypano fosę. Do 1945 roku użytkowany. Po tym czasie ocalały jedynie mury zewnętrzne, częściowo do drugiej kondygnacji. Wejście główne znajdowało się w części południowej, pozostałe znajdowały się od zachodu, północy i wschodu. W części wschodniej zasypane, niedostępne piwnice. Prawdopodobnie na terenie Gorzupi Małej była siedziba dworska.
