WEJHEROWO /Neustadt/

Miasto gminne i powiatowe. Grunty w roku 1576 były własnością starosty puckiego Ernesta Wejhera(1517-1598). Od 1560 roku był dworzaninem króla polskiego Zygmunta Augusta. W 1585 roku przeszedł na katolicyzm. Był synem Klausa i Ramlówny. Z Anną Ludwiką Mortęską miał pięć córek i sześciu synów. Wejherowo zostało założone w 1643 roku przez polskiego wojewodę Jakuba Wejhera herbu Wejher-Skarzyna(1609-1657) a prawa miejskie uzyskało w 1650 roku. Jakub Wejher był wnukiem Ernesta Wejhera. Był dwukrotnie żonaty: 1-mo z Anną Elżbietą Schaffgotsch, 2-ndo z Joanną Katarzyną Radziwiłł. Z pierwszego małżeństwa miał dwie córki, z drugiego miał jedną córkę.  Podczas wojny trzydziestoletniej otrzymał tytuł hrabiowski. Zmarł nie pozostawiając męskiego potomka w wieku 48 lat. Po śmierci majątek odziedziczyły córki, od których w 1676 roku dobra wykupił książę Michał Kazimierz Radziwiłł herbu Trąby(1635-1680). Po jego śmierci dobra dziedziczy wdowa, z domu Sobieska(1634-1694).  W 1685 roku podarowała majątek swojemu bratu, królowi Janowi III Sobieskiemu(1629-1696). Po śmierci króla majątek odziedziczyła wdowa Maria Kazimiera, z domu de La Grange d`Arquien(1641-1716) i syn Aleksander Benedykt Stanisław Sobieski herbu Janina(1677-1714-Rzym). Po śmierci Aleksandra majątek przypadł jego bratu, królewiczowi Jakubowi Ludwikowi Sobieskiemu(1667-1737). W 1720 roku dobra wejherowskie zakupił Piotr Jerzy Przebendowski herbu Kuna(1674-1755). Majątek po śmierci Piotra Jerzego dziedziczy jego syn z Urszulą Potocką, Ignacy Franciszek Przebendowski(1730-1791). Po I rozbiorze Polski, w 1774 roku sprzedał majątek kuzynowi Józefowi Antoniemu Przebendowskiemu(ok.1710-1775) syn Jakuba i Marii Teresy Tarło z Podhajec herbu Topór. W 1796 roku miasto zakupił hrabia Otto von Keyserlingk. Hrabiowie von Keyserlingk posiadali majątek do 1945 roku.

Pałac

W 1767 roku Ignacy Franciszek Przebendowski rozpoczął budowę siedziby dworskiej. Z powodu rozbioru Polski przerwał budowę. Około 1800 roku powstała nowa budowla-pałac, rozbudowany w 1857 roku. Po 1945 roku mieściło się tutaj Technikum Leśne, internat i przedszkole. Od 1993 roku mieści się tutaj Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubkso-Pomorskiej.