Miejscowość leżąca w gminie i powiecie nowosolskim o średniowiecznej metryce. Pierwsza wzmianka pojawia się dopiero w 1791 roku, kiedy jest mowa o miejscowym folwarku, który należy do książąt von Schӧnaich z Siedliska. W XIX wieku miejscowy majątek przynależy do majątku ziemskiego w Chełmku.
Nieistniejąca osada położona w gminie Nowa Sól powiatu nowosolskiego. Były folwark założony w XIX wieku, należący do majątku w Lubięcinie. Po 1945 roku na terenie folwarku funkcjonowało Państwowe Gospodarstwo Rolne.
Niewielki folwark leśny w powiecie nowosolskim o metryce średniowiecznej. W XVI wieku należał do rodziny von Rechenberg, później aż do 1945 roku książęcej rodziny von Schӧnaich z Siedliska. Po drugiej wojnie światowej folwark zlikwidowano a większość budynków folwarku rozebrano.
Folwark leżący w gminie Nowa Sól założony w I połowie XIX wieku przez księcia von Schӧnaich. W 1937 roku był własnością Karla Isenberg. Po II wojnie światowej PGR. Obecnie własność prywatna.
Wieś położona w gminie Nowa Sól powiatu nowosolskiego o średniowiecznym rodowodzie. Należała do książąt von Schӧnaich- Carolath-Beuthen z Siedliska, w XIX wieku książąt Hohenzollern-Hechingen, później do hrabiów von Rothenburg. W 1938 roku dzierżawcą folwarku był Heinrich Scheibel z Pyrnika. Folwark wymieniany był już w XVIII wieku a sama wieś wchodziła w skład dóbr ziemskich Chełmka.
Wieś leżąca w gminie Otyń, w powiecie nowosolskim. Wymieniana w 1774 roku. Należała do: hrabiego Tauentzien von Wittenberg. W latach 1928-39 była własnością Johanna Haasa. Po wojnie gospodarstwo rolne podlegające PGR w Otyniu.
Nieistniejący folwark położony obecnie w granicach miasta Zielona Góra. Należał w XIX wieku do majątku w Jarogniewicach.
Nieistniejąca osada położona w gminie Kożuchów powiatu nowosolskiego. Były folwark należący do majątku w Radwanowie Średnim(połowa XIX wieku).
Nieistniejąca osada położona w gminie Kożuchów powiatu nowosolskiego. Były folwark wzmiankowany w 1791 roku, kiedy należał do rodziny von Abschatz und Strachwitz, właścicieli pobliskiego Radwanowa. W 1844 roku należał do rodziny Eckardt, właścicieli Radwanowa Średniego. Opuszczona w latach 80-tych.
Wieś położona w gminie Nowa Sól powiatu nowosolskiego. Początki wsi sięgają XVI wieku. Należała wtedy do majątku w Otyniu. W 1791 roku wzmiankowany folwark należący w tym czasie do Królewskiego Instytutu Szkolnego w Otyniu. Później dobra należą do księcia Birona i jego następców. W połowie XIX wieku nadal we wsi folwark. W 1857 roku wchodził w skład majątku w Erkelshof- prawd. chodzi o Zakęcie(Erkelsdorf) należącym do księżnej żagańskiej. W 1873 roku majątek o powierzchni 1021 mórg ziemi należał do książąt żagańskich. W 1894 i w 1898 i w 1902 i w 1905 roku majątek należał do baronowej Renaty von der Lancken-Wakenitz, z domu Friedenthal o areale 311ha. W 1909, 1917 roku majątek o areale 311ha należał do spółki „Perseverantia” z Otynia.
FOLWARK
Wieś leżąca w gminie Otyń powiatu nowosolskiego o średniowiecznych korzeniach. Pierwsza wzmianka pochodzi z 1305 roku. Wieś związana była z majątkiem otyńskim. W XV wieku należała do rodu von Zabeltitz, później do rodziny von Rechenberg/1516/. Pod koniec XVIII wieku jest w posiadaniu księcia kurlandzkiego Piotra Birona, następnie należy do jego córki Doroty księżnej de Talleyrand-Perigord i jej syna księcia Aleksandra Dino. W 1879 roku majątek przejęli baronowie von Lancken-Wackenitz i była w ich rękach do 1945 roku.
Założenie dworskie nie istnieje.
Dawna wieś, obecnie część miasta Zielona Góra. Na terenie wsi położony był folwark, po którym zachował się budynek gospodarczy. W 1791 roku pod nazwą Hӓnchen we wsi folwark należący do barona von Dyherrn. W 1845 roku własność wdowy baronowej von Dyherrn, Czettritz und Neuhaus. W 1857r.właścicielem majątku był Nagel, kupiec z Bytomia Odrzańskiego. W 1864 roku właścicielem majątku był burmistrz Richter. W 1873 roku majątek wielkości 632 mórg ziemi był własnością księcia Alexandra von Sayn-Wittgenstein-Hohenstein z Drezna. W 1894 roku majątek o areale 158ha należący do baronowej Renate von der Lancken-Wakenitz, z domu Friedenthal, właścicielki pobliskiego Zatonia dzierżawił Bittner. W 1912 roku majątek o powierzchni 158 ha należący do spółki „Perseverantia”, G.m.b.H. z Otynia dzierżawił Bittner. Brak wzmianki o majątku w spisie z 1939 roku.
