HISTORIA WSI
Pierwsza wzmianka o Letnicy położonej w gminie Świdnica powiatu zielonogórskiego pojawia się w roku 1295. Na przełomie XIII/XIV wieku należała do komesa Mlodote. W 1416 roku jako właściciel wymieniany jest Jone Lansitz. Od połowy XV wieku właścicielem wsi zostaje rodzina von Knobelsdorff. Jest w jej posiadaniu do śmierci Wolframa von Knobelsdorff. W roku 1569 Letnicę otrzymuje w lenno Christoph von Köslitz z Buchałowa, który jest prawdopodobnie budowniczym nowego założenia dworskiego na terenie Górnego Folwarku. W tym czasie część wsi należała do Jana Stefana Bojanowskiego. Od 1601 roku właścicielem części wsi i Górnego Folwarku zostaje Hans von Kesslitz/Kösslitz/, syn zmarłego w 1600 roku Christopha, brat Christopha i Sigismunda, pomiędzy którymi doszło w tym samym roku do podziału wsi. Syn Christopha, Max, który skupił w swoich rękach cały letnicki majątek, w 1685 roku sprzedaje dobra Hansowi von Schenkendorff. W 1692 roku Hans von Schenkendorff nie mając potomka w testamencie przepisuje majątek braciom Hansowi i Sigmundowi von Diebitsch z Naratowa/Nahrten/. Od 1733 roku właścicielem majątku zostaje Hans von Diebitsch, który przebudowuje renesansowy dwór w stylu barokowym. Na fasadzie dworu do dziś widnieje herb rodowy z napisem HEFVD 1735. W 1797 roku majątek zakupił Bojanowski z Nowego Kisielina. Od 1805 do 1930 roku miejscowość z dworem jest w posiadaniu rodziny von Knobelsdorff, później w rękach rodu von Blomberg. Po 1945 roku w posiadaniu PGR. Do lat 60-tych XX wieku w dworze mieściła się szkoła podstawowa oraz biura PGR. Przez ponad 20 lat stał nieużytkowany. Wyremontowany w latach 1982-85 z przeznaczeniem na mieszkanie społecznego opiekuna zabytków. Obecnie stanowi własność Gminy Świdnica i pozostaje w użytkowaniu Stowarzyszenia Przyjaciół Gminy Świdnica.
ZAMEK
Już w XIII wieku istniał w Letnicy zamek drewniano-ziemny, który na początku XIV wieku należał do komesa Mlodote. W XIV wieku z głazów wzniesiono na miejscu poprzedniego założenia wieżę mieszkalną, na planie prostokąta, dwukondygnacyjną, otoczoną fosą. W czasie wojny trzydziestoletniej zamek zniszczony i spalony w 1642 roku, nie został odbudowany. Rolę jego przejął Górny Folwark, powstały w XVI wieku. Pozostałością po założeniu są widoczne relikty murów, usytuowane na południe od pochodzącego z XVI wieku, potem przebudowanego kościoła parafialnego. Zachowane w postaci kopca o średnicy około 30m i wysokości do 3m.
DWÓR
Dwór wzniesiony w XVII wieku w stylu barokowym. Znamiona stylowe zachował mimo przebudowy dokonanej w wieku XVIII i w 1867 roku. Murowany z kamienia i cegły. Założony na planie prostokąta, piętrowy. Elewacja frontowa przerobiona w 1867 roku, z płaskim ryzalitem pośrodku, zwieńczony trójkątnym tympanonem. Wejście zaakcentowane półkolistym gankiem z tarasem na piętrze. W jednym z pomieszczeń parteru zachowane siedemnastowieczne sklepienie krzyżowo-kolebkowe. Z dawnego wystroju przetrwały także dwa kominki oraz fragment dekoracji sgraffitowej.
Po 1945 roku w posiadaniu PGR. Do lat 60-tych XX wieku w dworze mieściła się szkoła podstawowa oraz biura PGR. Przez ponad 20 lat stał nieużytkowany. Wyremontowany w latach 1982-85 z przeznaczeniem na mieszkanie społecznego opiekuna zabytków. Obecnie stanowi własność Gminy Świdnica i pozostaje w użytkowaniu Stowarzyszenia Przyjaciół Gminy Świdnica.
