Wieś położona w gminie Przytoczna powiatu międzyrzeckiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1415 roku(Goray) oraz w latach: 1444(Goray), 1449(Gorag), 1467(Goryay), 1933(Goray), 1944(Bibendorf). Własność szlachecka. W 1415 roku właścicielem był Jan(Janusz) Gorajski(Gorayski) herbu Orla. W 1444 roku część wsi należała do Marcina Zajączkowskiego. W 1467-72 wymieniany Dobrogost Zajączkowski(Psarski), który zakupił połowę Goraja od Sędziwoja Niewierskiego z Gorzycka. W 1472 roku Dobrogost Zajączkowski sprzedał połowę Goraja Wojciechowi Nojewskiemu. W latach 1476-89 wymieniony Wojciech Przetocki, który sprzedał część Goraja Wojciechowi z Herstopu Herstopskiemu. W 1489 roku Jan Przetocki zakupił połowę wsi od Wojciecha Przetoskiego. W 1516 roku część gruntów we wsi posiadał Benedykt Izdbieński. W 1530 roku wieś podzielona na kilka własności, które posiadali: Łukasz Kwilecki, Mikołaj Chraplewski, Odrakowski i Litwiński. Cały czas we wsi majątek posiadała rodzina Gorajskich– w latach 1530-1541 siedział tu Jarosław Gorajski. Wieś nadal podzielona na kilka własności. W 1577 roku część wsi posiadał Strzeżmiński, Łukasz Herstopski, w 1580 roku Łukasz Chraplewski oraz Dymitr Grochowski. W XVI wieku właścicielem Goraja zostaje Franciszek von Schӧnaich, pochodzący ze spolonizowanej gałęzi dolnośląskiego rodu von Schӧnaich, właścicieli Siedliska. Jego córka, Barbara wyszła za mąż za Ernesta von Briesen, który w 1591 roku wykupił majątek gorajski. Ernest traktowany jest jako założyciel polskiej linii rodu, gdyż spolszczył on nazwisko na Breza herbu własnego i pisał się „ z Goraja”. Rodzina Brezów posiadała majątek do lat 30-tych XVII wieku. Tu urodził się Wojciech Konstanty Breza syn Mikołaja Tytusa(zm.1657) i Zofii z Żychlińskich, zmarły w 1698 roku. Był wojewodą poznańskim, fundatorem kościoła w Skrzatuszu(dawniej Skrzetuszu) a także agentem brandenburskim, świadkiem w słynnym procesie pułkownika Ludwika von Kalkstein-Stolińskiego. Drugą osobą z tej rodziny była Barbara Breza, córka Ernesta i Barbary(1601-1662) słynąca z urody, która do historii przeszła jako poczwórna morderczyni- zabiła trzech mężów i teścia. W XVII wieku należy do Prusimskich herbu Nałęcz– w 1638 roku wydana książka „Pogrzebowe żale przy Zawarciu w grobie Slachetnego Ciała Polskiego Achuliesa niegdy I.M. Pana P.Sebastiana Prusimskiego z Pogromu Kozackiego nad Dnieprem, Do Oiczystych włości przywiezionego Za ostatnią posługę od Andrzeja z Konojad Dęboleckiego światu podane” z 1638 roku. Był synem Urszuli z Kościelca Broniewskiej, bratem Krzysztofa z Kolna Prusimskiego oraz Zofii z Kolna Sokołowskiej. Ożeniony z Zofią Gurowską herbu Wczele, z którą miał synów: Józefa, Adolfa, Rocha, Melchiora i Franciszka oraz córkę Annę Urszulę. W 1672 roku siedział tu Jan Prusimski. W 1841-45-46 roku majątek posiadał Jan Ostroróg Prusimski. Do majątku należały folwarki: Janowo(Johannisdorf)- nie udało się określić położenia miejscowości, Lipka(Annahof), Nowiny(Nowinge). W 1857 własność sędziego w stanie spoczynku Karla Ferdinanda Schulz`a z Berlina. W latach 1870-77 roku jego majątek o areale 1454ha administrowany był przez Theodora Seydel. W skład majątku w tym czasie wchodziły: Nowiny i Przytoczna. W 1896 roku majątek o powierzchni 1453,50ha należał do Rudolpha Schulz-Boossen z Bossen koło Frankfurtu nad Odrą a administrowany był przez Rudolfa Stumpf z Goraja. W skład majątku wchodziły folwarki: Nowiny(Nowinge) i Przytoczna(Prittisch) oraz Dębówko(Eichvorwerk). W XX wieku majątek należał do rodziny von Jacobi. W 1907 roku majątek o areale 1451ha należał do Karla von Jacobi, majora z Poznania. Administratorem był Otto Schmidt z Goraju. W 1913 roku majątek o powierzchni 1429ha nadal w rękach Carla von Jacobi. W tym czasie majątek w Nowinach liczył 218ha gruntów. Ostatnią właścicielką była Frieda von Jacobi, z domu Schulz.
ZESPÓŁ DWORSKO-FOLWARCZNY
Pozostałością po zespole z przełomu XIX i XX wieku są: rządcówka, kuźnia, spichlerz, gorzelnia, domy mieszkalne, obory, stajnia, stodoła, brama wjazdowa na teren folwarku oraz park krajobrazowy o powierzchni 3, 0 ha. Całość położona jest w południowej części wsi.
