DRYŻYNA /Attendorf/

Miejscowość położona w gminie Szlichtyngowa powiatu wschowskiego. Po raz pierwszy wymieniona w roku 1395/Drisiny/.  Przez wieki wielokrotna zmiana nazwy wsi-Ottendorf/1420/, Othendorw/1437/, Draszyna/1499/, Drazina/1512/, Drezyna/1531/, Dreszina/1563/, Attendorf/1944/. W 1395 roku wymieniony Jarand Wyskota z żoną Henką. W 1420 roku dobra należą do Janusza Ledlow, syna Piotra Młodszego. W 1437 wieś w posiadaniu Konrada Kotwicza. W 1499 roku dobra należą do Jerzego i Jana Kotwicz. W 1512 roku wymieniony Jan Górowski, który część gruntów sprzedał Judycie Toszewej. W 1566 roku dobra posiada Sebastian Kotwicz. W XVIII wieku majątek w rękach rodziny Gurowskich herbu Wczele. Najsłynniejszym z rodu był Rafał hrabia Gurowski(1716 Kościelec-08.04.1797 Dryżyna), który zamieszkiwał Dryżynę w latach 1758-1797. Najstarszy syn kasztelana poznańskiego Melchiora i Zofii z domu Przyjemska. W 1752 roku ożenił się z Ludwiką Tworzyańską, kasztelanką przemęcką. W 1787 roku z rąk króla pruskiego Fryderyka Wilhelma II otrzymał dziedziczny tytuł hrabiego wraz z pruską odmianą herbu. Dziedzicem dóbr został syn Rafała, Władysław(28.10.1769 Dryżyna-19.02.1818-Russocice). Ożeniony z Genowefą Cielecką herbu Zaremba(1790-13.06.1844). Ich syn Mikołaj Napoleon hrabia Gurowski(27.11.1806) był kolejnym dziedzicem na Dryżynie. Ożeniony z Jadwigą Janiną Teresą Cielecką z Cielczy(27.11.1808). W 1845/46 roku majątek nadal w rękach rodu Gurowskich. W 1857 roku właścicielem był hrabia Friedrich von und zu Egloffstein. W 1870 roku majątek o powierzchni 442ha należał do Carla Harder. W 1877, 1896 i w 1907 roku majątek o powierzchni 442 ha należał do Alfreda Gilka-Bӧtzow z Wyszanowa. W 1913 roku majątek o powierzchni 572 ha wchodził w skład fideikomisu z ośrodkiem w Wyszanowie

Dryżyna ok. Wschowy

DWÓR

Za murem znajdował się kiedyś dwór należący do Rafała Gurowskiego. Dwór stojący otworem po ostatniej wojnie narażony na powolną i systematyczną dewastację został ostatecznie rozebrany na początku lat 60-tych. Pozostałością zespołu są resztki muru z bramą wjazdową oraz resztki parku. Na południowo-wschodnich krańcach wsi zespół folwarczny.

dryzyna-1894-lubuskie