HISTORIA WSI

Wieś położona w gminie Myślibórz powiatu myśliborskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1232 roku jako własność kościelna. Od XIV wieku wzmiankowany ród von Damnitz. W XVI wieku wymienia się Joachima von Damnitz(1541), Nickela, Kurta i Bogislausa von Damnitz. W 1713 roku właścicielem majątku został Kuno Krenz Ernest von Bredow(1655-25.04.1725), generał- major pruskich regimentów kirasjerów. W 1753 roku pułkownik von Bredow założył na terenie majątku fabrykę fajek glinianych, której roczna produkcja wynosiła 1,4-1,7miliona sztuk. Sprzedawane były w Polsce i Prusach. W 1765 roku dobra wraz z fabryką kupuje radca wojenny Wilhelm Ludwig von Lüder. W 1775 roku Izaak Salingre zakupuje fabrykę fajek, później majątek Rościn. W 1804 roku likwidacja fabryki fajek. W 1830 dobra ą  rękach Hermanna Stubenrauch`a. W 1868 roku majątek przechodzi na własność Oskara von Wess, doktora prawa. Po jego śmierci w 1901 roku majątek w rękach Jean Nicolas a dobra liczą w tym czasie 775 ha powierzchni. Rodzina Nikolas pozostaje właścicielem majątku do 1945 roku.

PAŁAC

We wsi późnobarokowy pałac zbudowany przez przez rodzinę von Bredow, przebudowany w 2 połowie XIX wieku. Zbudowany na planie prostokąta, dwukondygnacyjny, częściowo podpiwniczony, kryty dachem mansardowym, z ryzalitem zwieńczonym trójkątnym tympanonem.

Po południowej stronie pałacu znajduje się park krajobrazowy, założony w XVIII wieku, przekształcany w XIX wieku o powierzchni 8, 94 ha powierzchni.

Wieś położona w gminie Redzikowo powiatu słupskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1297 roku, kiedy właścicielem wsi był rycerz Virchewitz, protoplasta rodu von Woyen, który w 1337 roku podpisał się jako Woyen de Redentin. Od 1329 roku stanowi lenno rodu von Below, kiedy w latach 1329-1348 wieś należała do Gerda von Below. W 1464 roku w skład majątku w Radęcinie wchodzi obecnie nieistniejąca wieś Miednik(Medenick). W 1739 roku kapitan Ernst Ludewig von Below zostawił majątek Clausowi Ludewigowi von Below, który sprzedał folwark Miednik w 1744 roku porucznikowi Paulowi Bertramowi von Below, który w 1757 roku zakupił pozostałą część majątku stając się właścicielem Radęcina i Miednika. Cały majątek odziedziczył jego syn Claus Betrtam von Below a po jego śmierci majątek odziedziczył kapitan Martin Ernst von Below. W 1794 roku po śmierci Caspara Ludwiga von Below majątek odziedziczył major Andreas von Below mieszkający w Rosji i przekazał je swojemu synowi Carlowi Gustavowi, który w 1819 roku przekazał je swojemu najmłodszemu synowi Gustavowi Ernstowi Antonowi Wilhelmowi von Below. Kolejnym właścicielem był syn Gustava Ernsta Antona Wilhelma, Franz Carl Albert von Below a po nim jego brat Heinrich Friedrich i jego syn Octavio Gustav Anton von Below. Po nim majątek dziedziczy jego syn Paul 1 892 roku a następnie wnuk Oktavio w 1906 roku. Zmarł w 1918 roku. Ostatnim właścicielem dóbr był Gerd von Below. Dzieciństwo u wujostwa spędził późniejszy feldmarszałek Karl Konstantin Albrecht Leonhard hrabia von Blumenthal(1810-1900), syn Ludwiga Albrechta von Blumenthala i Frederike Charlotte Dorothei von Below.

Pałac

W 1834 roku Gustav Ernst von Below zlecił budowę pałacu na wzniesieniu. Przebudowany w 1913 roku. Po 1945 roku pałac służył za magazyn w okresie jesienno-zimowym a letnim jako ośrodek kolonijny. Opuszczony, rozkradziony uległ ruinie i został rozebrany w latach 60-tych XX wieku.

Wieś położona w gminie Radowo Małe powiatu łobeskiego. Była lennem rodu von Dewitz, którą to wieś posiadali do XVIII wieku. W latach 1764-1798 właścicielem dóbr był Johann Daniel von Reppert(*26.11.1726-+16.02.1800), którego żoną była Amalie Elisabeth von Dewitz(*1732-+26.08.1788).W połowie XIX wieku przez krótki okres czasu właścicielem majątku był porucznik Carl Friedrich Wilhelm von Natzmer/1857-1862/. W 1870 roku kiedy właścicielem majątku była rodzina Kannenberg dobra obejmowały 3504 morgi ziemi. W 1879 roku  właścicielem majątku była rodzina von Ramin a dobra liczyły 821,35 ha gruntów. Od początku XX wieku właścicielem dóbr radzimskich byli hrabiowie von Kӧnigsmarck– wymieniany Wichard hrabia von Kӧnigsmarck. W 1910 roku ich majątek obejmował 821,356 ha gruntów. W 1928 roku właścicielką dóbr była Dorothea hrabina von Kӧnigsmarck z dziećmi a dobra liczyły 902 ha gruntów.

ZAŁOŻENIE DWORSKO-PARKOWO-FOLWARCZNE

W skład założenia wchodzi- dwór położony w parku krajobrazowym, obecnie zaniedbanym, budynki gospodarcze, resztki oryginalnego ogrodzenia. Dwór zbudowany na planie prostokąta, podpiwniczony, jednokondygnacyjny, kryty dachem dwuspadowym. Prawdopodobnie dwór zbudowany przez rodzinę von Natzmer, rozbudowany i przebudowany po 1910 roku przez hrabiów von Kӧnigsmarck.

Osada położona w gminie Cedynia powiatu gryfińskiego. Miejscowość założona przez rodzinę von Holzendorff, stary nowomarchijski ród. W 1850 roku właścicielem był Eduard von Holzendorff. Po 1850 roku właścicielem majątku była rodzina von Stülpnagel. Na terenie majątku w 1867 roku urodziła się Elisabeth , która poślubiła Dietricha Ernsta von Kalitscha(1855-1931). Około w 1928 roku właścicielem majątku był Leopold von Kalitsch(1889-1967), syn Dietricha Ernsta. W 1919 roku ożenił się z Karoline von Cossel( 1889-1945).

Dwór

Dwór nie istnieje, rozebrany po 1945 roku. Po założeniu zachował się park krajobrazowy o powierzchni 4 ha, na terenie którego położony jest cmentarz byłych właścicieli. Obok resztki zabudowy folwarcznej.