Województwo Zachodniopomorskie

Bienice /Gross-Benz/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Dobra powiatu łobeskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1580 roku jako lenno rodu von Dewitz. W XVIII wieku podział wsi na trzy majątki. Majątek A należał do majora Stephana Gottlieba von Dewitz. Majątek B był w posiadaniu Josepha Friedricha von Dewitz z Dobrej a majątek C w części był w posiadaniu Josepha Friedericha von Dewitz oraz Christiana Heinricha von Dewitz, po śmierci którego majątek odziedziczyli synowie jego, Jacob Wilhelm i Carl Ludewig von Dewitz. W 1808 roku majątek zostaje sprzedany przez rodzinę von Dewitz miastu Dobra ale w niedługim czasie majątek został przez rodzinę von Dewitz odkupiony. W 1815 roku von Dewitz sprzedaje dobra rodzinie Kannenberg, która posiada majątek do 1945 roku. Rodzina nobilitowana w 1825 roku. Majątek został zakupiony przez Josepha Friedricha Wilhelma Kannenberg z Mieszewa. Związki rodziny Kannenberg były ściśle powiązane z rodziną von Dewitz, właścicieli Mieszewa jak i Bienic. Z siedmiorga dzieci Josepha Friedricha dwoje urodziło sie w Bienicach- Ulrike Henriette Leontine(12.12.1829) oraz Julius Friedrich August Hugo(16.03.1839). Dobra po Josephie przejął najstarszy syn August Herman von Kannenberg(22.06.1839 Mieszewo-16.04.1882 Bienice). Za jego czasów powstał okazały pałac oraz park krajobrazowy. Dnia 16 lutego 1856 roku żeni się z Marie Luise Plesch. Mają sześcioro dzieci. W 1970 roku majątek obejmował 1334 morgi ziemi a w 1879 roku dobra liczyły 413,18 ha gruntów. Dobra przypadają najstarszemu synowi Curtowi Hermannowi Augustowi Josephowi von Kannenberg(06.08.1856-27.08.1904). Po jego bezpotomnej śmierci(prawdopodobnie był starym kawalerem) majątek przypada najmłodszemu z rodzeństwa Friedrichowi Hermannowi Augustowi Josephowi von Kannenberg(09.08.1871-17.11.1922). 28 maja 1909 roku żeni się ze Stephanią Charlotte von Dewitz z Krzemiennej. Dnia 03.03.1910 roku rodzi się ostatni męski potomek rodu von Kannenberg na Bienicach- Kurt Hermann Werner. Majątek w tym czasie liczy 385,74 ha gruntów . Dnia 16.02.1938 roku w Berlinie żeni się z Elisabeth Marthą Ahnert. Mają córkę Ingrid Elisabeth(05.05.1938 Berlin-12.07.1984 Pietra Ligure-Włochy). Kurt Hermann Werner von Kannenberg umiera 05.11.1951 roku w Bienicach!.

Dewitz

Bienice zachodniopomorskie

ZESPÓŁ PAŁACOWO-PARKOWY

Pałac zbudowany w 1876 roku przez ówczesnego właściciela Augusta Hermanna Kannenberga. Neoklasycystyczny, zbudowany na planie prostokąta, piętrowy, podpiwniczony, kryty dachem czterospadowym. Wejście główne znajduje sie w trójosiowym ryzalicie frontowym. Możliwe, że projekt pałacu pochodzi z tej samej pracowni co pałac w Benicach von Flemmingów. W sąsiedztwie pałacu park krajobrazowy założony w tym samym czasie, na terenie którego znajdował się rodzinny cmentarz właścicieli. Obok pozostałości po zabudowie folwarcznej- najstarszy to ceglany spichlerz z 1863 roku oraz kamienna obora.

Bienice, zachodniopomorskie

Białogard /Belgard/

Opublikowany przez

Miasto powiatowe położone nad Parsętą. W XII wieku istniał tu gród opisywany przez Galla Anonima. W 1299 roku książę Bogusław IV na północny wschód od grodu  na prawie lubeckim lokował miasto Białogard. Syn Bogusława, książę wołogski Warcisław IV na miejscu grodu wzniósł zamek, który od 1321 roku stał się siedzibą wójta. W 1526 roku zamek spłonął. W latach 1535-1541 został odbudowany. Jego wizerunek możemy zobaczyć na mapie Lubinusa z 1618 roku- był to budynek kilkukondygnacyjny kryty dachem dwuspadowym. Podczas wojny trzydziestoletniej splądrowany. Do XVIII wieku zamek pełnił funkcję siedziby urzędów królewskich. Za czasów Fryderyka II w 1780 roku zamek rozebrano i na jego fundamentach wzniesiono nowy budynek dla urzędników, który dotrwał do XX wieku. Po 1945 roku rozebrany. Zachowane piwnice zasypano po 2009 roku. Obecnie na miejscu zamku jest pomnik Jana Pawła II. Założenie położone jest przy ul. Płowieckiej.

Budynek zbudowany na fundamentach zamku

 

Baszewice /Batzwitz/

Opublikowany przez

HISTORIA WSI

Wieś położona w gminie Gryfice powiatu gryfickiego. Miejscowość swoimi początkami sięga średniowiecza. W 1316 roku wieś posiadał Sifridus von Lode, rycerz księcia Warcisława IV. W roku 1370 Baszewice posiadła rodzina Helmich z Gryfic. Po niej wieś w posiadaniu rodziny von Mellin, po nich w rękach rodu von Eberstein. W XV wieku dochodzi do podziału wsi na dwa udziały szlacheckie i jeden kościelny. Część ziemi w rękach rodu von der Osten. W 1445 roku część ziem należących do rodziny Helmich przejął magistrat z Gryfic. W 1628 roku wzmiankowany Henning von Mellin jako właściciel majątku. W XVIII wieku wieś jest własnością rodziny von Plӧtz. W 1774 roku własność wdowy po majorze von Plӧz, Beaty Sophii, z domy von Blücher. W 1818 roku Leopold Carl Heinrich von Plӧz utworzył folwark Adolfshof-Grębocin, przenosząc tam całość majątku ziemskiego. W 1860 roku majątek zakupił Adolf von Thadden z Trzygłowia. Kolejnym właścicielem był Reinhold von Thadden. W 1870 roku za czasów rodziny von Thadden majątek obejmował 1692 ,mórg ziemia a w 1879 roku dobra obejmowały 432,03 ha gruntów. Od 1905 roku właścicielem majątku zostają baronowie Senfft von Pilsach. Wymienia się baronów Karla i Gerharda Senfft von Pilsach. Byli właścicielami wsi do 1945 roku.

Baszewice-dwór

Pozostałością po założeniu dworskim są resztki parku krajobrazowego. Dwór rozebrano po 1945 roku.

Wisełka /Neuendorf/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Wolin powiatu kamieńskiego. W 1517 roku książę Bogusław X przekazał część wsi Jacobowi von Flemming. Później wieś królewska. W latach 1869-79 właścicielem majątku we wsi była rodzina Bucholtz– wzmiankowany Wilhelm Carl oraz wspomniana Pani Bucholtz(1870, 1879). W 1870 roku dobra liczyły 977 mórg ziemi a w 1879 roku 249,35 ha gruntów. Po 1900 roku brak informacji o majątku-prawdopodobnie rozparcelowany. W 1928 roku właścicielem majątku jest major Paul Kleffel a dobra liczyły 193 ha gruntów.

Folwark

 

Storkowo /Altstorkow/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Ińsko powiatu stargardzkiego. W XVI wieku Storkowo wchodziło w skład dóbr rodu von Wedel. W 1564 roku ich lennikami był ród von Schmiedebrg, do którego należała wieś. W XVI-XVIII wieku wieś podzielona na cztery działy własnościowe. W 1575 roku właścicielami byli bracia: Filip, Günther, Joachim Młodszy i Joachim Starszy. W 1715 roku 4 majątki należące do: A- Henryka von Schmiedeberga i jego synów, Joachima Fryderyka i Jürgena Henryka a w 1718 roku do porucznika Henryka von Schmiedeberga, B- do Hansa Christiana von Schmiedeberga i jego 4 synów, C- do Augusta von Schmiedeberga, Majątek D w 1718 roku należał do Aleksandra Henryka von Kühnego. Od 1800 do 1820 roku majątek należał do urzędnika Zimmermanna. W 1828 roku właścicielem Storkowa była rodzina von Kleist. Już po 1830 roku majątek w posiadaniu pana Knappe. Po jego śmierci w 1832 roku dobra dziedziczy wdowa i małoletni syn. W 1858 roku dobra dziedziczy Robert Knappe. Po jego śmierci w 1893 roku dobra w rękach Hellmutha Erdmann-Knappe notowany w 1905 roku. W 1911 roku majątek posiada Max Schrӧder, po jego śmierci w rękach wdowy, z domu Bronceglio.

Dwór

Dwór zbudowany w latach na przełomie końca lat 20-tych i początku lat 30-tych XIX wieku za czasów rodziny von Kleist, pod koniec XIX wieku rozbudowany. Dwukondygnacyjny, postawiony na planie prostokąta, kryty dachem naczółkowym, w części dachem dwuspadowym. Obok zachowały się budynki folwarczne oraz park o powierzchni 9,2 ha.

Rosnowo /Rohrbeck/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Trzcińsko-Zdrój powiatu gryfińskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1248 roku(Rosnowe), stanowiąc uposażenie klasztoru w Schӧnebeck. W 1333 roku nadana rycerzowi von Sack(Sake). Rodzina von Sack posiada majątek do XVIII wieku. W XVII wieku połowę majątku sprzedają rodzinie von Waldow, którą to część przejmuje rodzina von Schmallenberg(1626r), a część zakupuje miasto Chojna. W 1716 roku majątek von Schmallenberg zakupuje von Sydow z Krzymowa. Tą część nabywa później urzędnik Suchland. W 1738 roku tą część zakupuje Pani von Sydow. W 1767 roku właścicielem tej części majątku jest Karl Georg Christian von Wenckstern. W 1768 roku wieś, w tym 3 majątki  nabył margrabia Heinrich Friedrich von Schwedt i przekazał swojemu marszałkowi dworu, Carlowi Gottfriedowi von Thiele. W 1798 roku wdowa Joh. Hermine Dorothea von Thiele, z domu von Ziethen przekazała majątek swojej siostrzenicy, Herminie Carolinie von Kleist, z domu von Retozw, żonie późniejszego generała feldmarszałka Friedricha Heinricha Ferdinanda Emila von Kleist-Nollendorf. W 1802 roku sprzedał on majątek kapitanowi Henningowi von der Osten, który w 1805 roku sprzedał dobra tajnemu radcy i prezydentowi Izby Wojny Carlowi Friedrichowi Leopoldowi von Gerlach. Później majątek posiadała Marie von Gerlach. W 1879 roku majątek o powierzchni 1131ha należał do rodziny von Gerlach. Zarządca majątku był Conrad Helgenberger.

Karsko-Schoenningburg

Opublikowany przez

Osada położona w gminie Przelewice powiatu pyrzyckiego. Dawny majątek. Założony w 1817 roku przez Augusta Petera Sigmunda von Schӧning, urodzony w 1780 roku, starosta powiatu pyrzyckiego. Po jego bezpotomnej śmierci w 1858 roku majątek odziedziczyli bratankowie, synowie Carla Christopha Georga Leopolda von Schӧning, właściciela pobliskiego Żalęcina: Carl August Wilhelm Ferdinand Colmar  von Schӧning, urodzony 26 maja 1815 roku oraz August Ernst Florentin Ludomillus Albert von Schӧning, urodzony 31 października 1816 roku. W 1865 roku bezpotomnie zmarł starszy z braci, Carl August Wilhelm Ferdinand Colmar. Całość odziedziczył August Ernst Florentin Ludomillus Albert von Schӧning, bezżenny. Po wygaśnięciu żalęcińskiej linii, dobra odziedziczyła linia lubiatowska. W 1884 i w 1892 roku wymieniany jako właściciel Hermann von Schӧning, którego majątek obejmował 483,85ha gruntów. W 1905 roku właścicielem był rotmistrz w stanie spoczynku Kurt von Schӧning a w 1929 roku porucznik w stanie spoczynku Ernst Hermann von Schӧning z Żukowa. Rodzina von Schӧning posiadała majątek do lat 20-tych XX wieku. W 1939 roku majątek o powierzchni 507 ha należał do Gustawa Karow. Po II wojnie światowej majątek upaństwowiono i założono PGR. Od 1994 roku własność prywatna.

PAŁAC

Zbudowany przez Hermanna von Schӧning(właściciela majątku A w Lubiatowie oraz majątku w  Żukowie) w 1889 roku. Zbudowany z cegły, na planie prostokąta, eklektyczny w swojej formie z elementami neogotyku, z ośmioboczną wieżą w zachodnim narożniku. Podpiwniczony. Kryty niskim dachem czterospadowym. Kilkakrotnie przebudowywany i rozbudowywany.

Dziedzice /Deetz/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Barlinek powiatu myśliborskiego. W północno-zachodniej części wsi położony był majątek ziemski. W 1337 roku dobra we wsi posiadał Kunekinus de Brederlow. W XIV wieku dobra dzierżawił Henning von Wedel. Wymieniana była również jako posiadacze ziemscy rodzina von Runge. W XVI wieku wieś była własnością rodu von Steinwehr– wymieniony Wilke i Achaz. Posiadali wieś do XVII wieku. W 1714 roku majątek posiada rodzina von Hagen, w 1715 wzmiankowany Wilhelm von Hagen. Po śmierci właściciela z rodu von Hagen, majątek ponownie w posiadaniu rodziny von Steinwehr. Na przełomie XVIII-XIX wieku dobra posiada rodzina von Wussow. W latach 20-tych XIX wieku majątek był w posiadaniu rodziny Stubenrauch(1828), w 1842 roku dobra są własnością rodziny Stuth a następnie rodziny Schneider(1857). Kolejnym właścicielem majątku była rodzina Ramm. W 1879 roku dobra należały do Friedricha Ramm i liczyły 512,55 ha gruntów. Posiadali majątek do lat 30-tych XX wieku. Ostatnim właścicielem dóbr był Erich Ramm.

Dzedzice- pałacDziedzice zachodniopomorskie

ZAŁOŻENIE DWORSKO-FOLWARCZNE

Po majątku pozostały resztki parku krajobrazowego o powierzchni ok. 1ha oraz budynki gospodarcze. W parku dwa dęby szypułkowe o obwodzie 400 i 500 cm, cztery platany klonolistne o obwodach 280-400cm, wiąż szypułkowy, sosna czarna, jałowiec wirginijski, jodła kalifornijska.We wsi na cmentarzu mogiła poległych oficerów z obozu jenieckiego w Dobiegniewie(Wolndenberg).

Dziedzice 1891, zachodniopomorskie

Chocimino /Gutzmin/

Opublikowany przez

HISTORIA WSI

Wieś położona w gminie Polanów powiatu koszalińskiego. Przed 1945 roku w powiecie sławieńskim. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1507 roku. W 1575 roku właścicielem wsi była rodzina von Lettow. Od 1618 roku właścicielem części majątku był Antonius von Natzmer. W 1840 roku ostatni z rodu von Lettow, Carl Friedrich sprzedał dobra Carlowi Friedrichowi Wilhelmowi Hasse. W XIX wieku częste zmiany właścicieli. Wymienia się rodzinę von Knuth. W 1910 roku majątek w rękach porucznik Ernst Wietholz, który w 1911 roku sprzedaje majątek rodzinie von der Osten-Fabeck. Na wzgórzu budują nową siedzibę- pałac, który nie przetrwał do dnia dzisiejszego. W starym dworze zamieszkał zarządca dóbr. W 1928 roku  właścicielem jest Carl von der Osten-Fabeck. Od 1919 do 1926 majątek dzierżawiony przez Streffer`a, doprowadzony do upadku. W 1929 dobra przejęte przez Urząd Powierniczy. W 1937 sprzedany doktorowi Merensky. Po 1945 roku majątek przejęty przez PGR.

DWÓR

Chocimino-dwór

Chocimino pow. Sławno, zachodniopomorskie

Dwór zbudowany prawdopodobnie w drugiej połowie XIX wieku, przebudowany w latach 30-tych XX wieku. Kolejne zmiany w strukturze dworu przeprowadzono po 1945 roku adoptując go    na biura PGR. Od 1911-12 był siedzibą zarządcy majątku.

PAŁAC

Chocimino pow. Sławno, zachodniopomorskie

Chocimino, zachodniopomorskie

Pałac zbudowany prawdopodobnie po 1911 roku przez nowych właścicieli, rodzinę von der Osten-Fabeck, zburzony po 1939 roku. Obecnie pozostałością po pałacu są resztki piwnic.

Chocimino zachód, zachodniopomorskie Chocimino wschód 1935, zachodniopomorskie