NOSIBĄDY /Naseband/
Województwo Zachodniopomorskie
POBŁOCIE MAŁE /Klein Pobloth/
RADACZ /Raddatz/
HISTORIA WSI
Wieś położona w gminie Borne Sulinowo powiatu szczecineckiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1403 roku. Lenno rodu von Kleist. Pierwszy wymieniony to Voltz von Kleist i jego syn Pribislaff von Kleist. Rodzina von Kleist posiadała miejscowość do końca XIX wieku. Wymienia się również rodzinę von Münchow jako posiadającą dobra we wsi. Na początku XX wieku majątek jest w rękach K. Casiner. W 1939 roku właścicielem majątku jest Willi Moltrecht. Był właścicielem dóbr do 1945 roku.
ZESPÓŁ PAŁACOWO-PARKOWY
Pałac zbudowany w drugiej połowie XIX wieku, eklektyczny o znacznie zróżnicowanej strukturze. Po wojnie pełnił funkcję siedziby dyrekcji PGR, ośrodek wypoczynkowy, siedzibę Monaru, przedszkole. Obecnie opuszczony, rozszabrowany i doprowadzony do ruiny.
Z miejscowością związana jest ciekawa historia karoc króla Jana III Sobieskiego. Karety wykonane zostały dla króla Jana III Sobieskiego. Po jego śmierci wiele cennych rzeczy w tym karety odziedziczyli jego synowie. Po śmierci młodszego brata, karety odziedziczył Jakub Ludwik Sobieski(02.11.1667-19.12.1737), najstarszy z synów, ożeniony z Jadwigą Elżbietą Amalią von Pfalz-Neuburg(18.07.1673-10.08.1722), córką Filipa Wilhelma, elektora Palatynatu Reńskiego, zamieszkały na zamku w Oławie. Zabrał je z Wilanowa do Oławy. Zmarł w 1737 roku. W 1741 roku w czasie wojny austriacko-pruskiej zwanej śląską, prawem łupu wojennego karety dostały sie w ręce pruskiego generała Henninga von Kleist. Przewiózł je do swojej posiadłości w Radaczu. Z trzech karoc zbudował ambonę dla tutejszego kościoła. Przez ambonę stał się kościół miejscem pielgrzymowania Polaków by oddać hołd pamiątkom po ukochanym królu. Po 1945 roku elementy ambony-karoc wywieziona do Szczecinka, później do Słupska. W 1983 roku wywiezione do Wilanowa, gdzie dokonano rekonstrukcji 3 karoc królewskich. Obecnie stanowią część ekspozycji w zamku wilanowskim.
RADUŃ /Raduhn a.d. Oder/
RAMLEWO /Ramelow/
SŁOWIANKI /Rosenhoehe/
Dawny folwark XIX-wieczny, powstały na gruntach majątku rycerskiego Chlebowo który należał do rodu von Knebel Doeberitz. Osada została założona na północnym, stromym brzegu jeziora Siecino. Do czasów obecnych przetrwał, wybudowany w latach 20 XX w., ładnie położony pałac. Wybudowała go Gertruda von Knebel Doeberitz.
Pałac
Wokół pałacu rozciąga się park krajobrazowo-leśny. Obecnie całość w rękach prywatnych, służy turystyce.
ŚWIESZEWO /Schwessow/
Wieś założona w gminie Gryfice powiatu gryfickiego. Wzmiankowana w 1396 roku, kiedy była lennem rycerzy Clausa i Heinricha de Steinwehr. W 1498 wieś w rękach Hansa von Steinwehr. W 1509 roku wzmiankowany Joachim von Steinwehr, Peter i Tewes von Steinwehr. W 1619 roku książę Ulrich potwierdza lenno dla Joachima i Jacoba von Steinwehr. W XVII wzmiankowani: Carsten, Michel, Asmus, Jacob, Claus. W XVIII wieku podział wsi na cztery działy majątkowe. Majątek A w 1714 roku należał do Daniela Christopha von Steinwehr, później jego syna Daniela Joachima. Dnia 03.09.1743 roku majątek przejął major Heinrich Adolph von Dittmansdorf. W 1765 roku majątek w posiadaniu kapitanowej von Steinwehr, z domu von Flemming. Po śmierci jej syna Heinricha Ehrenreicha majątek dziedziczy drugi z synów, Paul Henning von Stenwehr. Po nim dobra przejmuje kapitan Christian Ludewig von Steinwehr oraz Fahnrich Ewald Adam Ernst i Heinrich Ehrenreich von Steinwehr. W końcu dobra otrzymuje siostra w/w Frederica Sophia, zamężna za kapitana Lorenza Friedericha von Puttkamer. Dnia 05.03. 1779 roku sprzedaje majątek Sigismundowi Corneliusowi Ludewigowi von Fransecky i jego 7 dzieciom: Heinrich Johann Sigismund, August Friederich Wilhelm, Wilhelmina Dorothea Katharina, Otto Carl, Wilhelm, Leopoldina Christiana Beata, Charlotta Johanna Carolina i Louisa Friederica Antonia. Majątek B należący do rodziny von Steinwehr był w tym czasie zadłużony. Majątek C i D należał do Jürgena Christiana von Steinwehr i jego syna Daniela Christopha. Po śmierci Daniela w 1757 roku majątek dziedziczy Ewald Adam Ernst von Steinwehr. Po śmierci Ewalda w 1771 roku majątek C przypada Heinrichowi Ehrenreichowi von Steinwehr. Majątek D w 1704 roku był w posiadaniu Heinricha von Meseritz, od którego majątek D zakupił Johann Rudolph von Steinwehr. Po nim majątek dziedziczy jego syn, Paul Henning(1730) a po jego śmierci w 1778 roku wdowa z domu von Petersdorf. W 1778 roku majątek przejmuje Ewald Adam Ernst von Steinwehr. Majątek A należał do rodziny von Steinwehr do 1802 roku i był w posiadaniu Ernsta Christopha Fredricha. Majątek B, C i D należał na przełomie XVIII i XIX wieku do wdowy von Krause. W 1804 roku majątek A jest w posiadaniu rodziny von Winterfeld. W 1870 roku po scaleniu dóbr majątek należał do Rudolfa Gloxin(1858) i obejmował 5118 mórg ziemi a w 1879 roku 1306,81 ha ziemi. W 1910 roku majątek w rękach Rudolfa Gloxin i liczył 1327 ha gruntów. W 1928 roku właścicielem dóbr liczących 1275 ha ziemi była Pani Helene Krech.
Dwór nie istnieje. 
TRZEBIEC /Neuhof/
WĘGORZYCE /Wangeritz/
Wieś położona w gminie Osina powiatu goleniowskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w XV wieku. W tym czasie dobra rycerskie należały do trzech rodzin: hrabiów von Eberstein z Nowogardu, von Knuth i von Lentze(Lenz,Lentz, Lentzen). W 1430 roku wymieniony Bernhard (Bernd) von Lentze, który był synem Ludekino de Lentzen(1374). W 1445 roku wymieniany Jakob von dem Lentze. Miał dwóch synów Jacobusa(*1448) i Laurentiusa(*1458). W 1445 roku sprzedał Węgorzyce Henningowi von Mildenitz z Rybokart. W 1663 roku po śmierci Ludwiga Christophera hrabiego von Eberstein dobra przejmuje rodzina von Mildenitz. W 1665 roku przejmują dobra po rodzinie von Knuth. W 1669 roku wieś w rękach rodu von Edling. W 1778 roku włości są własnością Aegiusa Carla Bernharda von Edling. W 1791 roku po wygaśnięciu rodu von Edling-Wangeritz Węgorzyce w rękach generała Heinricha Wilhelma von Lettow później w rękach gałęzi von Lettow-Vorbeck. W 1870 roku dobra liczyły 1974 akrów ziemi a w 1879 kiedy właścicielem był Rüdiger von Lettow włości obejmowały 505,36 ha ziemi. W 1910 roku majątek obejmował 637,35 ha ziemi a w 1928 roku kiedy dobra były w rękach Agnes von Lettow-Vorbeck majątek liczył 648,5 ha ziemi. Ostatnią właścicielką majątku była córka Agnes von Lettow-Vorbeck, Elise von Bismarck.
ZAŁOŻENIE PAŁACOWO-PARKOWE
Po 1945 roku majątek przejęty przez Skarb Państwa a na jego terenie utworzone PGR. Sam pałac zniszczony podczas działa wojennych rozebrany w latach 50-tych i 60-tych. Po założeniu zachował się park krajobrazowy oraz resztki zabudowy gospodarczej.
WIERZCHOWO /Wurchow/
WŁOŚCIBÓRZ /Lustebuhr/
Wieś położona w gminie Dygowo powiatu kołobrzeskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1276 roku(Vloztibure). W 1374 roku własność braci Dominikusa, Slavmara i Stephana von Lustebuhr. Od 1381 roku lenno rodu von Ramel. Posiadali dobra do 1749 roku, które od Erdmanna Christopha von Ramel(był synem Petera Christiana von Ramel, żonaty z Barbarą Elisabeth z domu von Flemming) za 12000 talarów zakupił Ludwig Heinrich von und zum Broich(*1719-+1780). Był synem Balthasara Conrada von und zum Broich. Po jego śmierci dobra w 1780 roku dziedziczy jego siostra, Carolina Isabella von Eichmann, która w tym czasie była już wdową. Posiadała majątek do 1784 roku. Później dobra dziedziczy rodzina von Martitz. W 1784 roku wieś zakupiona przez Clausa Ludewiga Friedricha Bogislava von Natzmer(*15.07.1769-+30.12.1832). Po nim majątek dziedziczy syn, Karl Friedrich Wilhelm von Natzmer(*06.04.1803-+30.05.1878), żonaty z Berthą Frederike Georgine von Boehn. Na krótko majątek był w rękach rodu von Wedel. Od 1820 roku majątek w rękach Carla Heinricha von Kameke(*07.12.1796-+2807.1831), żonaty z Henriette von Heydebreck. Po nim dobra dziedziczy jego syn, Albrecht Eduard von Kameke(*15.04.1831-+30.05.1897), żonaty z Luise von Heydebreck. W 1870 roku za czasów porucznika von Kameke dobra liczyły 3491 akrów ziemi. Od 1905 roku w posiadaniu rotmistrza Hugo Witte von Helden. W 1910 roku za czasów Hugo majątek liczył 895 ha gruntów, w 1928 roku dobra liczyły 916 ha gruntów. W 1939 roku właścicielem był dr Joachim von Rümker.
We wsi założenie pałacowo-parkowe. Pałac zbudowany w II połowie XIX wieku, miała początkowo charakter pałacyku myśliwskiego. Obecnie w pałacu mieści się Dom Pomocy Społecznej. W pobliżu park krajobrazowy z połowy XIX wieku.
WOJTASZYCE /Voigtshagen/
