Barnowo /Barnow/
Województwo Pomorskie
Będziechowo /Bandsechow/
Biernatka /Baerenwalde-Hutte/
Biesowice /Besswitz/
Wieś położona w gminie Kępice powiatu słupskiego po raz pierwszy wymieniona w 1480 roku jako posiadłość rodu von Zitzewitz. W 1738 roku Jerzy Kazimierz von Zitzewitz sprzedaje dobra biesowickie Adamowi Joachimowi von Podewils ale już na początku XIX wieku Franciszek Marcin von Zitzewitz z Ciecholubia odkupuje Biesowice, które pozostają w rękach rodu do 1945 roku. Ostatnim właścicielem majątku był Ernst von Zitzewitz.
PAŁAC
Pałac zbudowany w połowie XIX wieku, przebudowany w latach 20-tych XX wieku. Dwukondygnacyjny, zbudowany na planie prostokąta, podpiwniczony, pierwotnie z parterowym skrzydłem/obecnie piętrowym/. Na parterze reprezentacyjne pomieszczenia z piękną klatką schodową, boazeriami, piecem, kominkiem, drewnianym żyrandolem.
BIŃCZE /Bärenwalde/
Wieś położona w gminie Czarne powiatu człuchowskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1397 roku przy okazji nadania wsi Stefanowi von Gӧtzendorf.
PAŁAC
Wybudowany w 1884 roku przez rodzinę Wilkens, w 1930 roku zakupiony przez zgromadzenie misyjne Świętej Rodziny. Po 1945 roku pałac zaadoptowany na szkołę, która w 1973 roku spaliła się. Nie remontowany budynek został ostatecznie rozebrany w 1981 roku. Po założeniu zachował się park krajobrazowy. W pobliżu zabudowania folwarczne.
Bukówka /Deutsch-Buckow/
Cecenowo /Zezenow/
HISTORIA WSI
Wieś leżąca w gminie Główczyce powiatu słupskiego w województwie pomorskim. Po raz pierwszy wymieniona w 1229 roku(Cezanovo), kolejno w 1249(Cecznowo), 1400(Ceczenow), 1779(Zetzenow). W dokumentach z 1249 oraz 1252 roku zawarta jest informacja o przekazaniu wioski przez księcia pomorskiego Świętopełka II Wielkiego klasztorowi żukowskiemu. W 1333 roku wioska dzierżawiona przez Antona von Manteuffel. Dwieście lat później klasztor Norbertanek z Żukowa sprzedaje majątek(1510) Ewaldowi von Massow z Lęborka. Po bezpotomnej śmierci powraca ponownie do klasztoru Norbertanek z Żukowa. Protesty rodziny von Massow zmusiły klasztor do oddania dóbr rodznie von Massow. Kolejnymi właścicielami dóbr z rodu von Massow są: Kaspar Otto(1665-1736) oraz Joachim Ewald(1696-1769). Rodzina von Massow zamieszkiwała w Cecenowie do 1777 roku. W tym roku dobra zakupuje Moritz Heinrich von Weiher z Janowic. W 1795 roku majątek zakupił Kasper Wilhelm von Zitzewitz. W tym samym czasie zakupił również dobra w Dargoleziu. Oba majątki pozostawały w rękach rodu von Zitzewitz do 1945 roku. Ostatnim właścicielem majątku był Wilhelm Siegfried von Zitzewitz. Archiwum rodowe von Zitzewitz obecnie znajduje się w Szczecinie.
ZAŁOŻENIE PAŁACOWE
W północnej części wsi położone jest założenie pałacowe składające się z: dworu zbudowanego w 1812-1814 roku, pałacu zbudowanego w latach 1864-1889 oraz łącznika łączącego pałac z dworem.
DWÓR
Budynek w stylu klasycystycznym, parterowy, zbudowany na planie prostokąta z użytkowym poddaszem, kryty dachem mansardowym. Nad wejściem głównym znajduje się portal z kartuszem herbowym rodu von Zitzewitz. Zbudowany został na miejscu starszej budowli, z której pozostawiono belkę z datą 1687.
PAŁAC
Stylizowany na zamek z czterokondygnacyjną wieżą, zbudowany na planie prostokąta, dwukondygnacyjny, kryty dachem naczółkowym.
Ciemino /Zemmin/
HISTORIA WSI
Wieś położona w gminie Główczyce powiatu słupskiego. Najstarsza wzmianka o wsi pochodzi z 1401 roku. W 1519 roku wieś była własnością rodu von Stojentin. W 1634 roku Martin von Stojentin przekazał dobra Albrechtowi von Puttkamer. Kolejnym właścicielem był Ewald von Puttkamer. W 1717 roku właścicielem majątku był Peter Friedrich von Zitzewitz. W XVIII wieku majątek przechodzi w ręce Karla Ludwiga von Sydow, od 1763 roku majątek dziedziczy jego syn. W 1802 roku dobra są w rękach Friedricha Philippa von Stojentin. W 1864 roku za 70.000 talarów majątek zakupił Eugen von Weiher. Byli właścicielami do 1910 roku. Od 1916 roku właścicielami jest Eugen von Puttkamer, który ożenił się z Margarette von Weiher. Eugen von Puttkamer był nauczycielem w Gówczycach, zmarł w 1938 roku. Do 1945 roku właścicielem majątku była Margarette von Puttkamer zmarła w 1949 roku w Poczdamie.
DWÓR
Zbudowany w pierwszej połowie XIX wieku przez rodzinę von Stojentin, przebudowany w drugiej połowie XIX wieku przez rodzinę von Weiher. Późnoklasycystyczny, parterowy, podpiwniczony, zbudowany na planie prostokąta, z piętrową wystawką nad wejściem głównym.
PARK
W otoczeniu dworu park krajobrazowy o powierzchni 3,8ha z połowy XIX wieku. Najstarszą częścią parku jest aleja lipowa prowadząca do dworu.
Domaradz /Dumrose/
Za zgodą P.Z.Zajchowskiego
Gorzyno /Gohren/
Grąbkowo /Grumbkow/
HISTORIA WSI
Wieś położona w gminie Potęgowo powiatu słupskiego. Korzenie wsi sięgają średniowiecza, na terenie której istniał duży majątek rycerski. Wieś przez wieki należała do możnego pomorskiego rodu von Grumbkow. W 1277 roku wymienieni byli bracia: Bisbraunus, Tezlaus i Gneomarus de Grumbkow. Grąbkowo było ich siedzibą rodową do końca XVI wieku, a własnością z przerwami do 1782 roku. Na początku XVI wieku część majątku była w posiadaniu Klausa von Massow, który w 1529 roku sprzedał je Michaelowi von Boehne. W 1679 roku wieś zakupiona przez Joachima Ernsta von Grumbkow. W 1707 rtoku majątek nabyty przez Gneomara von Zitzewitz. W latach 1725-1726 w posiadaniu Paula Antona von Massow, w 1764 roku w rękach Michaela Ernsta von Boehne, później jego syna, Adama. W 1797 roku dobra zakupił Gebhard Leberecht von Blucher, który już w roku 1804 roku sprzedał Jerzemu Ludwikowi Fabianowi von Puttkammer, pochodzącym z linii wolińsko-nożyńskiej. Na krótko, w latach 1893/94 Grąbkowo zakupił Richard Beese, od którego majątek zakupił książę Karol von Isenburg und Budingen zu Birstein. Kolejnym właścicielem majątku od 1897 roku zostaje rodzina von Livonius, skoligaceni z rodem von Puttkammer. Ostatnim właścicielem Grąbkowa był Artur von Livonius, zamordowany przez Rosjan. Jego żona, Luise, z domu von Schillbach zmarła kilka lat po wojnie i została pochowana na nieistniejącym cmentarzu w Grąbkowie.
PAŁAC
We wsi XIX-wieczny pałac wzniesiony na fundamentach starszej, prawdopodobnie XVIII-wiecznego założenia. Założony na planie prostokąta, dwukondygnacyjny z wieżą i skrzydłami bocznymi. Z dawnego założenia zachowały się reprezentacyjne schody, drewniane panele zdobiące ściany, kominek z kartuszem herbowym, kuchenne meble. Na parterze trzy okazałe sale balowe. Obecnie w rękach prywatnych, pełni rolę hotelu. 
Janowice /Gross Jannewitz/
