O

Ostoja /Schadeleben/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Kołbaskowo powiatu polickiego. Historia wsi związana ściśle z historią Gumieniec, która była wzmiankowana w 1293 roku. Tereny, na której położona jest Ostoja oraz Gumieńce  należał do miasta Szczecina, częściowo do biskupa kamieńskiego, kościoła św. Jakuba w Szczecinie, Fundacji św. Ottona, joannitów i klasztoru w Pudagii. W XVI wieku Ostoja należała do rodzin: Loytz i Glinden. Później wieś należała do miasta Szczecin. W 1808 roku część gruntów we wsi nabył niejaki Bettec. W 1825 roku założono folwark, którego właścicielem był Carl Wilhelm Schultz, zmarły w 1841 roku. Po nim majątek dziedziczy syn. W 1863 roku Johannis Schultz, syn pierwszego właściciela, wydzierżawił majątek właścicielowi cukrowni z Drzetowa(Bredow), obecnie dzielnica Szczecina, Heinrichowi Wellmann. W 1884 roku brat Johannisa, Wilhelm Schultz sprzedał dobra Ferdinandowi Borchert. W 1910 roku jego majątek obejmował 273,84 ha gruntów. W latach 20-tych XX wieku majątek w rękach rodziny Steffen. W 1928 roku za czasów Werbera Steffen majątek liczył 274 ha gruntów. Do 1945 roku właścicielką majątku była Margarete Steffen, z domu Borchert. Po 1945 roku w rękach Skarbu Państwa z utworzeniem na terenie majątku PGR, od 1955 roku w posiadaniu Wyższej Szkoły Rolniczej w Szczecinie. W latach 1993-2005 dzierżawiony przez firmę prywatną. Obecnie w rękach Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego.

imm003_3 imm001_1 imm002_2 imm004_4 Ostoja

ZAŁOŻENIE DWORSKIE

We wsi dworek zbudowany w 1825 roku, klasycystyczny, powiększony w latach 60-tych XIX wieku o piętrowe skrzydło, nawiązujące do neogotyku angielskiego. Położony w parku. W sąsiedztwie zabudowania gospodarcze z XIX i XX wieku.

Ostoja, zachodniopomorskie

OSTRÓW /Ostrow/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Sulęcin powiatu sulęcińskiego. Wieś w XIV wieku należąca do zakonu joannitów. Wielokrotnie wymieniana jako: Oestrow, Ostrow, Ostro, po raz pierwszy wzmiankowana w 1355 roku, kiedy w lenno otrzymał ją Dietrich von Weissensee. W 1546 roku część gruntów została zakupiona przez Andreasa von Schlieben, komtura łagowskiego. W 1550 roku A. von Schlieben sprzedał swoje dobra Wolfgangowi von Kettwig, zmarłemu w 1551 roku, po którym majątek odziedziczył jego wnuk, Wolf von Kettwig, wzmiankowany 1573 roku. Zmarł jako kapitan Słońsku w 1575 lub 1576 roku, nie mając syna. Dobra odziedziczyli bracia jego ojca- Bernd i Joachim von Kettwig. Początkowo majątek ten pozostawał w rodzinie i pod koniec XVI wieku został podzielony. W 1598 roku wzmiankowany Hans, drugi syn Bernda von Kettwig.  W 1615 roku część dóbr należała do Hansa von Kettwig. W połowie XVII wieku majątek dziedziczy rodzina von Schlieben.  W 1704 roku wzmiankowany Hans von Kettwig. Należy pamiętać, że przez cały czas część wsi należała do joannitów, do sekularyzacji ich majątków na początku XIX wieku. W spisie z 1718/19 roku mowa o majątku należącym do joannitów. W 1819 roku majątek w rękach rodziny Dohne. W tym czasie w skład majątku wchodziły folwarki: Sobolewo (Dohnsfelde), Jonashof(obecnie Sulęcin przy ulicy łączącej ul Witosa z ulicą Aleją Ostrowską) i Parczewko(Walthershof).W latach 1850-53 majątek ich obejmował 1128 akrów ziemi. W 1879 roku majątek Dohne obejmował 234ha gruntów. Kolejnym właścicielem zostaje rodzina Büttner– wzmiankowany Louis Büttner ożeniony z Marthą Dohne, córką byłego właściciela. Dzierżawili majątek od 1879 roku. Właścicielami zostają od 1896 roku. W 1914 roku majątek obejmował 236ha i należał do porucznik Georg Neumann. W 1929 roku dobra w rękach kapitana w stanie spoczynku  Ernsta Schroeter(Mühlengut) obejmowały 237,5ha. Poza tym mowa o dwóch majątkach należących do: Juliusa Tietz(42,8ha), Johannesa Weber(240ha)

ZESPÓŁ DWORSKO-FOLWARCZNY

Po przeciwnej stronie drogi, przy której stoi kościół znajdował się zespół dworsko-folwarczny. Pozostałością są budynki gospodarcze i podwórko. Obok położony był drugi majątek z zachowanymi słupami bramnymi. Najbardziej czytelny jest majątek tzw. Mühlengut z budynkiem mieszkalnym- dworkiem.

Majątek rodziny Schroeter

Ostrowiec /Wusterwitz/ pow. Sławno

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Malechowo powiatu sławieńskiego. Początki wsi sięgają XIV wieku. Po raz pierwszy wymieniona w roku 1345. W XV wieku była w rękach rodu von Ramel/1456/. W połowie XVII wieku własność rodu von Below, później von Podewils/1664/. Jako właścicieli wymienia się również rody: von Heydebreck, von Puttkamer, Marschall von Biebierstein, von Kleist. W 1858 roku majątek zakupił Oskar Schimmelpfennig. Pod koniec XIX wieku jest w posiadaniu księcia Hansa Heinricha XI von Pless. W 1910 roku należał do niejakiego Laube a majątek liczył 393 ha gruntów. W 1928 roku właścicielem jest Reinhold von Stenzel. Majątek liczył wtedy 641 ha ziemi, w tym 449 gruntów ornych. Kolejnym właścicielem majątku był Horst von Wolff, po nim wdowa Ursula z domu von Goerlitz. Po 1945 roku majątek przejęło Państwowe Gospodarstwo Rolne.

PAŁAC

Ostrowiec-pałac

Barokowy pałac wzniesiony na przełomie XVII i XVIII wieku na fundamentach starszej budowli. Budynek piętrowy, wzniesiony na planie litery „L”, podpiwniczony, kryty dachem czterospadowym. W otoczeniu resztki parku krajobrazowego.

DWÓR

 

 

 

OSTRÓŻNO /Ostrichen/

Opublikowany przez

Była wieś, obecnie dzielnica miasta Zawidów położonego w powiecie zgorzeleckim. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1489 roku. W 1493 roku była lennem rodu von Belwitz. Później należała do rodów: von Haugwitz, von Nostitz. W latach 1640-1757 była w posiadaniu rodziny von Gersdorff. W 1757 roku należała do rodu von Ziegler und Klipphausen. Wzmiankowany Karl Friedrich Traugott von Ziegler und Klipphausen oraz Karoline von Ziegler und  Klipphausen. Wymienia się również baronów von Manteuffel- wzmiankowany Hans Ernst Wilhelm baron von Manteufell z Żar(1796) a także rodzinę Richter. W 1838 roku majątek zostaje zakupiony przez szambelana dworu króla Prus Carla barona von Gersdorff, zmarłego w 1878 roku. Z tego rodu wymienia się: baronową Auguste, z domu hrabiankę Waldner von Freudenstein, zmarłą w 1883 roku, Karla barona von Gersdorff(zm.1904), baronównę Evę(ur. 1889). Przez małżeństwo Evy dobra przechodzą w ręce rodu von Lindeiner gen. von Wilkau. Posiadają majątek do 1921 roku. Kolejnym właścicielem dóbr zostają baronowie von Stein zu Kochberg przez drugie małżeństwo Evy z domu baronówny von Gersdorff.

ZAŁOŻENIE PAŁACOWO-PARKOWE

Po założeniu pozostały walące się zabudowania gospodarcze oraz park krajobrazowy. Pałac zniszczony podczas działań wojennych, rozebrany.

OSTRZYCA /Bernhagen/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Nowogard powiatu goleniowskiego. Od XV wieku należała do rodu von Dewitz. W XVIII wieku mowa o trzech majątkach. Majątek A należący do Carla Ludewiga von Dewitz z pobliskich Bienic. Majątek B należący wcześniej do rodziny von Dewitz zakupił Bernd Ewald von Manteuffel w 1704 roku. Później dobra dziedziczy jego syn, George Friedrich von Manteuffel a w 1766 roku przejmuje jego syn, kapitan Friedrich Heinrich von Manteuffel. Majątek C posiadał w drugiej połowie XVIII wieku posiadał Joseph Friedrich von Dewitz. W 1910 roku odnotowano 2 majątki– A należący do Ernsta Schwabe liczący 224,55 ha gruntów a majątek B należący do Karla Olbe i liczący 159,89 ha gruntów. W 1928 roku majątek A należący do Ernsta Schwabe liczył 217 ha ziemi a majątek B  należący do Paula Winter liczył 161 ha gruntów. Dzisiaj nadal czytelny układ majątków. Jeden położony na wschodnio-północnym krańcu wsi z dworem i parkiem krajobrazowym. Drugi to położony na wylocie ze wsi w kierunku na Błądkowo a trzeci położony był naprzeciwko kościoła.

OSTRZYCE /Ostritz/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Trzebiechów powiatu zielonogórskiego. W XVI wieku należała do rodziny von Troschke. W XVIII wieku wieś należy do rodziny von Diebitsch(1718/19). W 1715 oraz w 1718/19 majątek należy do Otto Abrahama von Diebitsch z Podlegórza. W 1720 roku majątek zakupiony przez Hansa Karla księcia von Schӧnaich-Carolath-Beuthen. Po 1763 roku dobra są w rękach hrabiów zu Stolberg-Wernigerode. W 1775 roku Heinrich IX hrabia von Reuss zu Kӧstritz kupuje wieś. Dobra pozostają w rękach późniejszego rodu książęcego von Reuss zu Kӧstritz do 1945 roku. W 1879 roku majątek o powierzchni 649,20ha należał do Heinricha VII księcia von Reuss. W 1896 roku majątek ten obejmował 253ha gruntów. W 1914 roku majątek obejmował 662ha i należał do księcia Heinricha XXXII von Reuss. Dzierżawcą była wdowa Herbert, z domu Bellach. W 1929 roku właścicielem majątku(662ha) był książę Heinrich XXXII von Reuss, wł. Trzebiechowa a dzierżawcą Georg Neumann.

DWÓR

W dawnych Ostrzycach Małych w jej części południowo-wschodniej położone są resztki założenia dworskiego- budynki gospodarcze i ruina dworu?

ostrzyce-1896-lubuskie