HISTORIA WSI
Wieś, której początki sięgają średniowiecza. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1158 roku, jako własność klasztoru benedyktynek w Gubinie. Gębice były małą wsią rycerską, która wielokrotnie zmieniała właścicieli. Prawdopodobnie już przed 1300 rokiem należała do rodziny von Polenz/Polentz/. W 1463 roku jako właścicieli wymienia się rodzinę von Zeschau, która posiadała wieś od 1456 roku. Po śmierci ostatniego z rodu von Zeschau, cesarz Rudolf II oddaje wieś w ręce dwóch rycerzy: Melchiorowi von Lӧben i Zachariaszowi von Grünberg. W późniejszym czasie wieś staje się własnością rodu von Lӧben. W 1610 roku od rodziny von Lӧben wieś zakupuje rodzina książąt von Schӧnaich, będąca w posiadaniu Gębic do 1945 roku.
ZAMEK
Należy przypuszczać, że już pierwsi właściciele, rodzina von Polenz wybudowała pierwszą siedzibę rycerską w Gębicach. Kolejną siedzibę buduje ród von Zeschau a ta zostaje przebudowana przez rodzinę von Lӧben. Wielokrotnie przebudowywany i rozbudowywany przez książąt von Schӧnaich- w XVII, XVIII i w drugiej połowie XIX wieku. Po II Wojnie Światowej zamek pozostawał w ruinie. W 1966 roku opisywany jako trwała ruina. W roku 1970 zostaje rozebrany. Od 1971 roku skreślony z rejestru zabytków województwa zielonogórskiego. Przy zamku powstaje rozległy park, przez który przepływa rzeka Lubsza. Prawdopodobnie pierwsze założenie parkowe powstało na przełomie XVI-XVII wieku. W 1873 roku Carle Eduard Petzold tworzy projekt założenia parkowego w Gębicach a całość zostaje zrealizowana w 1877 roku. Sam Petzold uważał, że park w Gębicach był jego najlepszym z projektów, wręcz wzorcowy przez otwarcie głównego widoku zamku oraz pozostawienie licznych widoków na wolne niezadrzewione obszary łąkowe w jego otoczeniu. Carle Eduard Petzold był architektem parków w Siedlisku, Muskau-Łęknicy, Maciejowicach, Mostkach, Sławie, Lubsku, Małomicach, Brodach.
Na obrzeżach parku XV-wieczny opuszczony kościół , przebudowany w XVIII wieku w stylu późnego baroku, od 1945 roku nieużytkowany.
Droga do majątku
