Miejscowość położona w gminie Choszczno powiatu choszczeńskiego. W 1879 roku majątek o powierzchni 156ha należał do rodziny Gloth. W 1896 roku majątek o powierzchni 156ha należał do rodziny Splettstӧsser. W 1914 roku majątek obejmował 242ha gruntów i należał do C.Wilke. W skład majątku wchodził folwark Ferdinandshof. W 1929 roku własność Roberta Tornow a dobra obejmowały 242ha gruntów.
Resztki zabudowy folwarcznej.
Wieś położona w gminie Krzęcin powiatu choszczeńskiego. W 1857 roku własność rodu von Knesebeck. We wsi dwa majątki. W 1879 roku majątek o powierzchni 287 należał do rodziny Blühdorn położony przy ul. Zakładowej. Drugi majątek o powierzchni 217ha należał do rodziny Gerischer przy ul. Szerokiej, w pobliżu kościoła. W 1896 roku majątek rodziny Gerischer obejmował 435,33ha gruntów. Drugi należący do rodziny Blühdorn obejmował 223ha gruntów. W 1914 roku nadal dwa majątki: majątek o powierzchni 287 roku należał do Ottona Blühdorn. Do majątku należał folwark Wydrzyn(Eichwerder). Drugi o powierzchni 287ha należał do Gustava Scherping. W 1929 roku majątek o powierzchni 529ha był w posiadaniu kapitana w stanie spoczynku Gustava Scherping.
Miejscowość położona w gminie Bierzwnik powiatu choszczeńskiego. W 1879 roku majątek o powierzchni 396ha należał do rodziny Heller. W 1896 roku majątek o powierzchni 443,25ha należał do Hellmutha Heller, którego majątek w 1914 roku obejmował 443ha. W 1929 roku dobra posiadała wdowa Olga Heller, dzierżawcą był Wilhelm Müller,a majątek obejmował 443ha areału W tym czasie dwa większe gospodarstwa we wsi należące do: Wilhelma Schmidt(58ha) i Richarda Vӧlker(114ha).
ZESPÓŁ DWORSKI
Zachowały się budynki gospodarcze. Na miejscu dworu pobudowany nowy budynek mieszkalny.
Niewielka wieś położona w gminie Choszczno powiatu choszczeńskiego. Były folwark. W 1929 roku wchodził w skład majątku w Korytowie należącym do hrabiów von Schlieffen. We wsi resztki zabudowy folwarcznej.
Wieś położona w gminie Recz powiatu choszczeńskiego. W 1879 roku majątek o powierzchni 558ha należał do państwa pruskiego. W 1896 roku majątek jako domena państwowa obejmował 449ha gruntów a dzierżawiony był przez I.Gysae. W 1914 roku majątek o powierzchni 530ha należał do państwa a dzierżawiony był przez porucznika I.H.Büttner. a w 1929 roku dzierżawcą był Kurt Sell.
ZESPÓŁ DWORSKI
Po zespole zachował się dwór oraz zabudowania gospodarcze.
Wieś położona w gminie Drawsko Pomorskie powiatu drwawskiego. Od 1856 roku majątek należał do von Gülich z Hannoweru. W 1896 roku dobra o powierzchni 0,27ha należały do C.Hesse. Prawdopodobnie w latach 70-80-tych XIX wieku doszło do rozparcelowania majątku.
ZAŁOŻENIE DWORSKIE
Po założeniu zachowały się resztki zabudowy gospodarczej.
Wieś położona w gminie Międzylesie powiatu kłodzkiego. Początki Goworowa sięgają XIV wieku. Przez większość swoich dziejów wchodził w skład majątku w Międzylesiu. Na krótko w 1358 roku Goworów(Luterbach) wchodził w skład państewka śnielińskiego z siedzibą na zamku Szczerba należącego do rodu von Glubos(von Glaubitz). Od XIV wieku istniał w Goworowie dwór majątku sołecko-sędziowskiego. Po upadku państewka śnie lińskiego wchodził w skład dóbr międzyleskich. W 1479 roku był własnością G. von Bischofshein. W 1538 roku dobra międzyleskie w tym Goworów nabył von Tschirnhaus. W 1544 roku W. von Zampach und Pottenstein sprzedał wieś G.P.Mathes`owi. Górny dwór w tym czasie należał do niejakiego Neumann. Kolejnym właścicielem jest J. von Seidlitz. Po jego śmierci wdowa wyszła za mąż za L. von Pannwitz z Wambierzyc. W 1576 roku rodzina von Pannwitz sprzedała wieś A. Hauschild z Różanki, a ten w 1582 roku odsprzedał ją K. Schilling. W 1611 roku właścicielem wsi był L. Neumann a następnie E. Dreher von Drehers. W1649 roku dwór górny nabyła F. Leweneg, od której za 1600 guldenów odkupił M. Katzer. Rodzina Katzer posiadała dwór górny do 1785 roku. W 1653 roku wieś zakupił hrabia von Althann z Międzylesia. Wolne sołectwo czyli dwór górny w 1785 roku nabył J. K. Ludwig, bogaty mieszczanin z Międzylesia, pochodzący z Boboszowa. W 1825 roku od syna J.K.Ludwiga dwór górny nabył Franz Bӓrgel, chirurg z Międzylesia. W 1832 roku majątek zakupił radca handlowy Wiehard z Lubawki. Wolne sołectwa w tym czasie należało do kupca o nazwisku John. W 1905 roku rodzina Wiehard odsprzedała majątek z dworek hrabiemu von Althann. W 1929 roku zespół pałacowy zakupiło państwo pruskie i zaadoptowało założenie na sanatorium dla urzędników policji pruskiej. Po wojnie własność Skarbu Państwa. Początkowo w zespole mieścił się Ośrodek Leczniczo-Wypoczynkowy Związku Nauczycielstwa Polskiego, od 1948 roku Państwowy Dom Dziecka. Od 1989 roku własność prywatna należąca do Mieczysława Krzeptowskiego z Zakopanego.
DWÓR
wzniesiony w 1785 roku przez J.K.Ludwig, przebudowany w 1891 roku. Zbudowany na planie prostokąta, podpiwniczony, dwukondygnacyjny, kryty dachem mansardowym. Zachowany portal wejściowy. Obok zabudowania gospodarcze: piętrowa oficyna i obora.
Wieś położona w gminie Bobolice powiatu koszalińskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1492 roku. W XVI i XVII wieku miejscowy majątek należał do rodu von Zavten, w XVIII wieku do von Wenden. W 1884 roku właściciel majątku Clarsen buduje dwór, zakłada park oraz stawia budynki gospodarcze. W 1924 roku założenie gospodarcze zostaje rozbudowane przez właściciela, Gustawa Villnow.
Założenie dworsko-folwarczne
Zachował się dwór, znacznie przebudowany z zatraceniem elementów pierwotnego wystroju elewacji. Obok park krajobrazowy o powierzchni 2,7ha oraz zabudowania gospodarcze.
Wieś położona w gminie Kalisz Pomorski powiatu drawskiego. Początki wsi sięgają XIIIw. Od 1853 roku majątek we wsi posiadał Heinrich Selle. W 1879 roku majątek o powierzchni 786ha należał do rodziny Schulze. W 1896 roku majątek o powierzchni 900 ha posiadał Dammüller. W skład majątku wchodził folwark Lershof. W 1914 roku majątek o areale 850ha a w 1929 roku o powierzchni 900ha należał do Justusa Zierold. W skład majątku wchodził folwark Sicko(Leoshof).
Wieś położona w gminie Bystrzyca Kłodzka powiatu kłodzkiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1341 roku kiedy to Konrad von Mosch von Bittendorf przekazał wieś swojemu bratu, Georgowi(zm. po 1373r.). Kolejno wieś należała do synów Georga: Petera(1390) i Tomasa(1383). Do 1624 roku wieś podzielona na trzy działy majątkowe: Moschenhof, Ratschinhof i Schlosshof. Dobra rodziny von Mosch(Moschen, Muschin) oraz von Ratschin zostały skonfiskowane przez cesarza w 1624 roku za udział w powstaniu czeskim i przekazane Johannowi Arbogastowi hrabiemu von und zu Annaberg, baronowi auf Dornsberg-Lӓtsch. W 1634 roku otrzymał tytuł hrabiowski. Jego córka, Marie Maximiliane w wianie wnosi majątek mężowi, Johannowi Friedrichowi hrabiemu von Herberstein(*1625-+1701), przedstawicielowi austriackiej rodziny szlacheckiej linii śląskiej. W 1670 roku przekształcił majątek w majorat ze zmianą nazwy miejscowości z Arnsdorf na Grafenort. Po nim majątek odziedziczył jego syn, Johann Friedrich Erdmann hrabia von Herberstein, żonaty z Marią Karoliną von Zierotin. Po nim majątek przejął jedyny syn, Johann Anton hrabia von Herberstein, żonaty z Marią Antoniną hrabianką von Lichtenstein. Bezpotomny. Po jego śmierci dobra przejął brat Johanna Friedricha Erdmanna, Johann Leopold hrabia von Herberstein. Po jego bezpotomnej śmierci w 1728 roku majątek odziedziczył Johann Gundacker I hrabia von Herberstein linii styryjskiej. Po jego śmierci w 1770 roku majątek dziedziczy syn, Johann Gundacker II, żonaty z Antonią von Schrattenbach. Po jej śmierci ożenił się ponownie z hrabiną von Stargk. W 1801 roku przekazał majątek jedynemu synowi, Johannowi Hieronymusowi hrabiemu von Herberstein(*1772-+1847). Po jego śmierci zbiory i wyposażenie pałacu przeniesione do zamku Herberstein na terenie Austrii. Ostatnim właścicielem był Maximilian hrabia von Herberstein. W 1930 roku zakupiony przez gminę Bystrzyca Kłodzka.
MOSCHENHOF
Początkowo należał do rodu von Sterz. W 1361 roku majątek nabył Jerke von Moschin/Moschen. W 1623 roku umiera Hans von Moschen. Jego dzieci, dziedzice majątku: syn Maximilian i siostry Rosina, Zuzanna i Maria zostali w 1624 roku wywłaszczeni przez cesarza. W tym samym roku majątek przejął Johann Arbogast hrabia von und zu Annaberg, baron auf Dornsberg-Lӓtsch i włączył go do majątku Schlosshof.
SCHLOSSHOF
Majątek ten początkowo zwany był Klar. W połowie XIV wieku należał do rodu von Mühlstein, następnie do rodziny von Pannwitz. Około 1420 roku w posiadaniu Niklasa von Knoblauchsdorf. Około 1480 roku w posiadaniu Otto von Ratschin(Ottik von Raczin), później jego syna Friedricha(1540). Jego czterej synowie w 1559 roku podzielili majątek. Heinrich von Ratschin otrzymał Schlosshof oraz Freirichtergut. Po jego śmierci majątek odziedziczyli nieletni synowie: Heinrich, Friedrich i Hans. W 1624 roku majątek skonfiskowany przez cesarza i sprzedany Johannowi Arbogastowi hrabiemu von und zu Annaberg, baronowi auf Dornsberg-Lӓtsch.
RATSCHINDORF
W 1421 roku właścicielem majątku był Niclas von Knoblauchsdorf. W 1461 roku majątek w rękach syna Nicklasa, Caspara, którego córka wniosła majątek jako wiano mężowi, Otto von Ratschin. W 1520 roku majątek dziedziczą synowie: Caspar, Friedrich i Christoph. Po prawdopodobnie bezpotomnej śmierci Caspara i Christopha majątek w rękach Friedricha von Ratschin. Po Friedrichu dobra dziedziczy najmłodszy syn, Georg a po nim syn Georga, Hans von Ratschin, któremu cesarz konfiskuje dobra i sprzedaje Johannowi Arbogastowi hrabiemu von und zu Annaberg, baronowi auf Dornsberg-Lӓtsch.
FREIRICHTERGUT
Pierwszym znanym z imienia właścicielem majątku był w 1412 roku Georg Merwot, od którego w tym roku majątek zakupił Nickel von Mosch(Moschen). W 1437 roku właścicielem dóbr jest Niklas von Knoblauchsdorf. Kolejni właściciele: Christoph Seliger(1536) oraz Johann von Pernstein, od którego majątek zakupił Otto von Ratschin, właściciel Schlosshof.
ZAMEK
Zamek zbudowany w XIV wieku, uszkodzony podczas wojen husyckich i opuszczony w 1470 roku. W 1805 roku ruiny rozebrano. Prawdopodobnie obecny pałac powstał częściowo na murach zamku.
PAŁAC
Obecny pałac pomiędzy rokiem 1544 a 1570 ufundował Heinrich von Ratschin. Pałac rozbudował Johann Arbogast hrabia von und zu Annaberg, baron auf Dornsberg-Lӓtsch. Kolejna przebudowa i rozbudowa miała miejsce w latach 1653-57 na zlecenie Johanna Friedricha hrabiego von Herberstein. W 1701 roku remontowany. Kolejna przebudowa w stylu barokowym miała miejsce w 1735 roku oraz w 1869. W 1906 roku remontowany. Nie zniszczony podczas działań wojennych w 1945 roku. Zaadoptowany na mieszkania. Prace remontowe przeprowadzono w latach 1961-1963 oraz 1967-1977. W latach 90-tych obiekt sprzedany. W 2012 roku pałac zakupiony przez Fundację Pałac Gorzanów. Pałac w trakcie renowacji.
Serdeczne podziękowania Panu Markowi Haisig za poświęcony czas mimo choroby i przygotowań do imprezy kulturalnej kończącej okres karnawału. Dzięki właścicielowi poznaliśmy(oczywiście nie wszystkie)co ciekawsze pomieszczenia, łącznie z pałacowym teatrem a wszystko to było okraszone ciekawą historią pałacu a także jeszcze ciekawszą historią walki o uratowanie przepięknego zabytku.
PARK
DWÓR MUSZYN
Zbudowany około 1579 roku przez Hansa von Mosch. Po pożarze w 1617 roku odbudowany. Później pełnił funkcję mieszkalną dla zarządcy dóbr. Zbudowany na planie prostokąta, dwukondygnacyjny, kryty dachem czterospadowym.
DWÓR RACZYN
Zbudowany w 1559 roku w miejscu dworu obronnego przez Georga von Ratschin. Był to budynek piętrowy, zbudowany na planie prostokąta. Przebudowywany w XIX i XX wieku. Po 1945 roku opuszczony, stopniowo ulegający destrukcji. Obecnie widoczne fragmenty murów obwodowych, szczątki sklepień.
Wieś położona w gminie Złocieniec powiatu drawskiego. Do 31.12.2018 roku należała do zlikwidowanej gminy Ostrowice. Wymieniana w 1420 roku. W 1499 roku należała do rodu von Borcke, która posiadała majątek jeszcze w 1729 roku. Od 1859 roku w posiadaniu rodu von Knebel-Dӧberitz.
PAŁAC
Pałac nie istnieje. Po założeniu zachowały się resztki parku, odrestaurowany budynek gospodarczy. Obecnie teren majątku jest terenem prywatnym.
Wieś położona w gminie Gubin powiatu krośnieńskiego. Wzmiankowana w 1588 roku(Grocho). Od 1588 do 1816 roku była wsią wasalną majątku Forst-Brody. Na terenie wsi majątek ziemski w posiadaniu wielu rodów rycerskich: von der Heide(1622,1636, 1655), baronowa von Ronow z domu von Biberstein(w latach 1668-1671), von Eichler(1671-1689), von Wiedebach(1689-1776), von Krackenhoff(1776-1793), von Wiedebach(1793-1796), von Manteuffel(1796-1816). Po 1816 roku majątek ziemski został rozparcelowany.
