Wieś położona w gminie Potęgowo powiatu słupskiego. W latach 1523-1700 wieś posiadała rodzina von Rexin. W 1700 roku należy do rodziny von Hoym. W tym roku Gneomar Reinhold von Hoym zakupił majątek i w 1717 roku był wymieniony jako właściciel wsi. Dobra odziedziczyła jego córka. W latach 1719-1772 wieś w posiadaniu rodu von Zitzewitz poprzez małżeństwo z panną von Hoym. W latach 1772-1784 dobra w rękach rodu von Massow. W 1772 roku majątek zakupił Kaspar Friedrich von Massow. W 1804 roku majątek zakupiony przez kapitana von Paris. W latach 1817-1847 w rękach rodu von Puttkammer. W 1847 roku majątek zakupił Karl Wilhelm Sigismund Wallenius. Po nim dobra odziedziczył Rudolf Wallenius(1884-1928) a następnie Christoph Wallenius, który posiadał dobra do 1945 roku.

Pałac

Pałac eklektyczny prawdopodobnie z końca XIX wieku, dwukondygnacyjny, podpiwniczony. Obok park krajobrazowy. Dość czytelne podwórze folwarczne. Budynki nie zachowały się.

Wieś położona w gminie Dębnica Kaszubska powiatu słupskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1440 roku(Gughelow) oraz w latach: 1490(Gulgelow), 1496 (Ghugelowen). Nazwa Jugelow pochodzi z 1507 roku. Pierwszym, który był założycielem starszej linii Jugelow był Joachim von Zitzewitz, radca książęcy. W 1728 roku własność rodu von Grumbkow(Grumbekow). W latach 1608 do 1837 majątek należał do rodziny von Zitzewitz. Kolejnym właścicielem był Otto Franckenstenowi(1820-1878). W 1845 roku dobra przechodzą w ręce Edmunda von Below i posiadał dobra do 1859 roku.  Ostatnim właścicielem do 1945 roku Oswald Zander.

Dwór

Majątek położony był na zachodnim krańcu wsi. Obecnie po założeniu zachowały się resztki parku dworskiego.

Wieś położona w gminie Potęgowo powiatu słupskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1310 roku(Goluskyna). Od 1482 do 1682 roku wieś należała do rodu von Rexin. W 1523 roku w spisie wymieniony Marten Rexins z dziećmi oraz Jurgen Rexins z rodziną. W XVI wieku lenno posiadała rodzina von Prebentow(Prebndow, Prebendow-Prebendowski, Prebendow-Przebendowski, wcześniej von Wilmersdorf lub Wilmsdorf). Już w 1681 roku siedziała tu rodzina von Grumbkow(Grumbekow). Wg innego autora w 1682 roku wieś zakupił Joachim Ernst von Grumbkow. Jednym z ważniejszych właścicieli tego rodu był pruski minister stanu Philipp Otto von Grumbkow. Od około 1706 roku dobra w rękach rodu von Somnitz. Wg spisu z 1717 roku siedział tu Peter Christoph von Somnitz. W latach 1729-1743 wieś należała do rodziny von Puttkamer. Jednym z właścicieli był generał-porucznik Georg Dietrich von Puttkamer. Część autorów wymienia rodzinę von Kameke, ale byli oni właścicielami pobliskiej Głuszyny Małej. Kolejnym właścicielem była w 1743 roku rodzina von Kirchbach. W 1762 roku własność rodziny von Frankenberg. W latach 1762-1797 dobra w rękach rodu von Pirsch(Pirche, Pierzchowski, Pirscha, Pyrsche, Pierskow, Pierschowa, Pyrsza). W latach 1797-1807 majątek należał do rodziny von Paris. W latach 1807-1842 należała do rodziny von Schultz. W 1854 roku majątek zakupił August Ferdinand Neitzke. W latach następnych dość częste zmiany właścicieli: Heinemann(1893), von Rieck-Eggebert(1910), Harry Pollnau(1928), Anna Pollnau(1938). W 1930 roku córka Harryego Pollnau wychodzi za mąż za najstarszego syna Ericha von Rieck-Eggeberta, też Ericha. Do 1945 roku majątek w rękach Ericha i Ingeborg von Rieck-Eggebert.

Pałac

Na fundamentach starszej budowli w 1926 roku został wybudowany pałac neoklasycystyczny. Zbudowany na planie wydłużonego prostokąta, podpiwniczony, dwukondygnacyjny, kryty dachem czterospadowym.

Wieś gminna położona w powiecie słupskim. Po raz pierwszy wzmiankowana w dokumencie z 1252 roku(Glovectz), gdzie wymieniono rycerza Ratislausa z Glovectz. W 1402 wymieniono rycerza Nicolausa van de Glouitze. Około 1475 roku właścicielem wsi był Nicolaus von Puttkamer. Majątek należał do von Puttkamerów do 1945 roku. Prawdopodobnie od XVI wieku na terenie wsi położone były dwa majątki. W latach 1665-1746 część wsi należała do rodu von Stojentin. W 1731 roku drugi z majątków posiadała rodzina von Podewils(Podwyls, Pudewyls, Pudwyls, Pudwils). W latach 1731-1791 majątek na terenie wsi posiadała rodzina von Marschall. W 1791 roku drugi z majątków posiadała rodzina von Kleist(Klest, Clest). W latach 1848-1852 majątek na terenie wsi posiadała rodzina von Zitzewitz(Zitzwitz, Zitzevitze, Czitzwitz, Czitzewitze). Posiadającą majątek w Główczycach wymieniono również rodzinę von Sydow.

Pałac

Zbudowany w połowie XIX wieku w stylu neogotyckim. Dwuskrzydłowy, dwukondygnacyjny, zbudowany na planie litery T. Do lat 90-tych posiadał oryginalną stolarkę drzwiową oraz wyposażenie gabinetu z herbami von Puttkamerów. Do pałacu prowadzi barokowa brama. Położony w otoczeniu parku krajobrazowego z XIX/XX wieku. Obok zabudowania folwarczne z połowy XIX wieku, rozbudowane na początku XX wieku. Pałac przez lata był nieużytkowany. Spalił się w marcu 2020 roku.

Osada położona w gminie Choczewo powiatu wejherowskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1379 roku. W miejscowości do XIX wieku było kilka działów własnościowych. W 1544 roku książę Barnim przekazuje miejscowość w lenno Jerzemu von Krockow. W latach 1551- 1803roku siedziała tu rodzina von Balge(Baluye, Balie, Balgen, Baline). W 1575 roku dobra we wsi posiadał major Ernst von Weiher. Rodzina von Weiher(Weyher, Weyherr, Weyer, Weiger, Weger) posiadała majątek do 1847. W XVIII wieku pojawiają się: rodzina von Mach(Machow)(1742, 1784-1803), von Chmieliński(Chmelinski, Chmelentzki, Chmelentz, Chelenz)(1742,1784-1803) oraz rodzina von Gostkowskich(Gustkowskich)(1742 -1800). We wsi nadal majątki posiadała rodzina von Krockow(1787-1805) i von Weyher. W 1784 roku we wsi wymieniono posiadaczy dóbr:  Johann Ernst von Baluye kapitan Wilhelm Albrecht von Krockow i porucznik Ernst von Chmielinski. W 1804 roku część A i C wsi posiadał Adolf von Mach, B w posiadaniu porucznika von Gostkowskiego, D- do Karoline von Chmielinski, z domu von Sydow. W 1829 roku majątek posiadał też Benno von Weiher. W 1831 roku właścicielem został Eduard Anselm Heinrich von Zastrow, który połączył majątki w jeden. W 1834 roku należała do rodziny von Reck(Recken). Pojawia się też rodzina von Pirch(Pirche, Pierzchowski, Pirscha, Pyrsche, Pierskow, Pierschowa, Pyrsza). W 1847 roku majątek w rękach Hugo Oertlinga(Dertling), który sprzedał dobra niejakiemu Neste(Rette). W 1859 roku majątek zakupił Wilhelm Theodor von Koss. W 1884 roku majątek odziedziczył syn Wilhelma, Erlich von Koss. Od 1905 roku majątek w posiadaniu żony Erlicha. Ostatnim właścicielem dóbr gardkowickich był Hans-Joachim von Koss(ur. 1891r.). Po 1945 roku majątek przechodzi na własność Skarbu Państwa. Użytkownikiem została Stacja Hodowli Roślin w Żelaźnie. Pałac zaadoptowano na mieszkania dla pracowników. Od 1980 roku w rękach Jakuba Smólskiego.

Pałac

W XVIII wieku mowa była o dwóch dworach, które zostały połączone w jeden w 1771 roku. Po zakupieniu majątku Wilhelm Theodor von Koss dokonał przebudowy założenia rezydencjonalnego. Około 1912 roku wybudowano nowy pałac.

Wieś położona w gminie Kołczygłowy powiatu bytowskiego. Stare lenno rodu von Zitzewitz. Pierwszym znanym właścicielem z tego rodu był Jarislaw von Zitzewitz(1360-1414) . W 1568 roku siedział tu Lucas von Zitzewitz, od którego wywodzi się tzw. mała gałąź rodziny von Zitzewitz, tzw. von Gansener. W 1844 roku Wilhelm von Zitzewitz urodzony w 1844 roku przejął majątek. W 1888 roku. W 1892 roku wymieniony jako właściciel dóbr. Dobra wydzierżawił. Zmarł w 1921 roku w Słupsku. Ostatnim właścicielem był Wilhelm Alexander Friedrich Karl Adalbert von Zitzewitz(1885-1945), ożeniony z Elisabeth von Rogowski.

Dwór

Zbudowany w drugiej połowie XVIII wieku na planie prostokąta, przebudowany w XIX wieku. Nie istnieje od 1983 roku. Był to budynek parterowy. Obecnie po założeniu dworskim położonym w północnej części wsi zachowały się budynki gospodarcze oraz resztki parku dworskiego.