BORYSZYN /Burschen/

Wieś położona w gminie Lubrza powiatu świebodzińskiego. Wielokrotnie wymieniana pod nazwami: Borissino, Burssen, Borschin. Wzmiankowana w 1250 roku. Należała w tym czasie do biskupa poznańskiego. W 1256 roku wchodziła w skład majątku w Zarzynie, który był lennem rycerza króla Przemysława,  Boguchwały(Boguphalus, Bogufal), od którego w 1256 roku dobra zakupili templariusze i od tego czasu wieś podlegała komandorii w Wielkiej Wsi(Grossdorf). W roku 1312 lub 1347 wieś przejęta przez joannitów łagowskich. Wg spisu z 1718/19 roku majątek w rękach joannitów z Łagowa. Po sekularyzacji dóbr majątek kościelny przejął rząd pruski. Początkowo majątek po kasacie zakonu w latach 1811-1812 dzierżawiła rodzina von Lettow, później w rękach niejakiego Dellach. W latach 1850-53 mowa o folwarku-majątku, którego właścicielem była rodzina Heinke. Ich majątek obejmował 740 akrów ziemi. W późniejszych latach na terenie wsi występowały dwa majątki- taki stan rzeczy istniał od połowy XIX wieku. W XIX wieku(1855) majątek A należał do rodziny Heinke-w 1879 roku ich majątek z dworem obejmował 79,10ha gruntów, drugi majątek był w posiadaniu rodziny Wandrey oraz wymieniona rodzina Vollmar- w 1879 roku majątek rodziny Vollmar obejmował 164,80ha gruntów. Na początku XX wieku dobra A należały do rodziny Heinke(1903) i Hecht(1929). Drugi majątek B należał do rodziny Vollmar(1929). W 1914 roku majątek A obejmował 145ha i należał do Franza Pritzel. Majątek B obejmował 263ha i należał do Franza Herter. Majątek C obejmował 190ha i należał do porucznika Willy`ego Vollmar. W 1929 roku nadal trzy majątki należące do: Paula Hecht(263ha), Franza Herter(145ha) i kapitana Willego Vollmar(188ha). W spisie majątków podano również Ericha Busch(27,5ha) i Wilhelma Wolff(22ha). W XVII wieku mowa o majątku należącym do rodziny Vollmar. Jednym z darczyńców na rzecz kościoła w 1649 roku był Christof Vollmar.

 

We wsi istniejący do dnia dzisiejszego dwór należący do rodziny Vollmar.

boryszyn-1902-lubuskie

GOŚCIKOWO-PARADYŻ /Paradies/

Wieś położona w gminie Świebodzin powiatu świebodzińskiego. Dawniej Paradyż. Nazwa Gościchowo pojawia się w 1230 roku, kiedy rycerz Mikołaj Bronisz herbu Wieniawa przekazał wieś cystersom z Lehnina. Nazwa Paradyż(Paradis) pojawia się w 1311 roku. Nazwa miejscowości pochodzi od Paradius Matris Dei-Raj Matki Boskiej. Tak nazywano miejscowość ze względu na obecny tutaj klasztor. Dobra należały do cystersów aż do końca XVIII wieku. Wymieniony w spisie w 1791 roku jako własność cystersów. Od 1796 roku zaczęła się powolna konfiskata dóbr zakonu przez władze pruskie. W 1834 roku nastąpiła kasata klasztoru. Powstało tu seminarium nauczycielskie, a w latach 1922-39 średnia szkoła ogólnokształcąca. W maju 1939 został tutaj otwarty zakład kształcenia nauczycieli III Rzeszy, a pod koniec II wojny światowej pracowali tutaj specjaliści Luftwaffe. Po 1945 roku przez okres 2 lat pomieszczenia klasztorne służyły za magazyny. Od 1947 roku w posiadaniu Księży Salezjanów. Od 1952 roku Wydział Filozoficzny Gorzowskiego Diecezjalnego Seminarium Duchownego, w pełni działające od 1961 roku.

ZESPÓŁ PAŁACOWY

goscikowo-paradyz-palac

goscikowo-paradyz-park

Tuż przy drodze, zaadoptowany na budynek szkolny położony jest były pałac. W sąsiedztwie resztki parku krajobrazowego oraz budynki gospodarcze. W 1870 roku majątek dzierżawiony przez rodzinę Fuss. W 1877 roku majątek wchodził w skład dóbr Starego Dworu i był dzierżawiony przez rodzinę Fuss. W 1896 roku majątek o powierzchni 409,71ha gruntów był własnością Skarbu Państwa a dzierżawiony przez Roberta Fuss. W 1907 roku majątek o areale 370ha należał do państwa pruskiego. Dzierżawcą był Robert Fuss. W 1913 roku własność państwa pruskiego o powierzchni 360ha gruntów. Dzierżawcą nadal Robert Fuss. W 1914 roku majątek obejmował 78,3ha i był własnością państwa a dzierżawiony przez Roberta Fuss. W 1914 roku drugi majątek o powierzchni 124ha należał do Bruno Dachwitz. W latach 20-tych XX wieku majątek dzierżawiony przez rodzinę von Paczensky und Tenczin. W 1929 roku nadal domena państwowa dzierżawiona przez majora w stanie spoczynku von Paczensky und Tenczin(32,3ha), Anna Nicklas i dzieci(87,5ha), Lehngut-Chr. Obeck(124ha).  

goscikowo-1944-lubuskie

HORST Vw.

Nieistniejąca miejscowość położona w gminie Międzyrzecz powiatu międzyrzeckiego. Na północ od Bukowca przed 1945 rokiem istniał folwark należący do majątku w Bukowcu, należącym do rodu von Gersdorf(f) wymieniony w 1877 roku, 1907 roku. Obecnie bez śladu po założeniu.

horst-vw-1894-lubuskie

NOWICE /NEUWITZ Vw./

Nieistniejący folwark położony na terenie obecnej gminy Międzyrzecz powiatu międzyrzeckiego. Należał do majątku w Bukowcu będącym własnością rodu von Gersdorff, wymieniany w 1877 i 1907 roku.

FOLWARK

Zachował się układ budynków dawnego folwarku wraz z budynkiem mieszkalnym.

neuwitz-vw-1894-lubuskie

GOŚCIEC /GUSCHT Vw./

Nieistniejący folwark położony na terenie gminy Trzciel na wschód od Panowic. W 1845 roku część majątku w Łagowcu należącym do Żychlińskich. Później wchodzi w skład majątku w Panowicach wzmiankowany w spisie w 1907 i 1913 roku.  Do 1945 roku należał do baronów von Waldenfels.

guscht-vw-1896-lubuskie

JASIENIEC /Eschenwalde/

Wieś położona w gminie Trzciel powiatu międzyrzeckiego. Nazwa wsi pojawia się w 1701 roku(Jasionowe Olędry). Należała do rodu von Winning. Właściciel majątku von Winning w 1864 roku za sumę 29.000 talarów sprzedał wieś kapitanowi Lier-Liehr. W 1870 roku majątek Friedricha Lier obejmował 166 ha gruntów. W 1876 roku kapitan Liehr sprzedał majątek za 40 tys. Talarów niejakiemu Pilaskiemu z Wrocławia. Wiadomość ta pojawiła się w Gazecie Narodowej Nr 40 z dn. 19 lutego 1876 roku we Lwowie. W 1896 roku właścicielem majątku o powierzchni 166,47ha był Rudolf Krüger. W 1907 roku majątek o powierzchni 166ha należał do Richarda Kühle. W 1913 roku majątek o areale 75,5 ha posiadał Johannes Schrӧder.

MAJĄTEK

Na północ od wsi położony był majątek, obecnie ośrodek agroturystyczny.

jasieniec-1902-lubuskie

GOŁYŃ /ANNAHOF Vw./

Nieistniejący folwark położony na terenie obecnej gminy Pszczew, nad brzegiem Obry. Należał do majątku rycerskiego Hiller-Gaertringen założony przez baronów von Hiller-Gaertringen w Pszczewie. Od 1870 roku należy do hrabiów von zu Dohna, wymieniany w latach 1896, 1907, 1913.  

annahof-vw-1894-lubuskie

KAROLEWO /Karlsruh Vw./

Osada położona w gminie Międzyrzecz powiatu międzyrzeckiego. Dawniej folwark wchodzący w skład dóbr w Bobowicach von Dziembowskich herbu Pomian.  Wg legendy w listopadzie 1806 roku we wsi zatrzymał się Napoleon Bonaparte przed wjazdem do Międzyrzecza. W 1877 roku właścicielem był Karl August von Dziembowski. Folwark wzmiankowany w spisach z 1845, 1907 i 1913 roku.

karolewo-1894-lubuskie