Wieś gminna położona w powiecie zielonogórskim. Po raz pierwszy wymieniona w 1308 roku będąc wtedy własnością biskupa poznańskiego. W 1442 roku dobra są w rękach rodu von Troschke. W 1483 roku urodził się Heinrich von Troschke, założyciel sulechowskiej linii rodu. W 1575 roku wieś należała do braci Wolfa i Asmusa von Troschke. Później wieś była w rękach Asmusa Młodszego von Troschke. Za czasów Konrada von Troschke(1707) wieś podniesiona do rangi miasta. Był ostatnim właścicielem Trzebiechowa z rodu von Troschke. Zmarł w 1728 roku. Podany jako właściciel w 1715 oraz w spisie w 1718/19 roku zamieszkały w Trzebiechowie wraz z synami: Konradem Alexandrem oraz Augustusem Rudolfem. Od 1710 roku dochodzi do wyprzedaży dóbr przez rodzinę von Troschke. Część dóbr zakupił Otto von Diebitsch z Podlegórza, później w rękach rodziny von Schmettau. W latach 1728-65 wieś w posiadaniu hrabiów von Schwerin. Część dóbr należała do hrabiów zu Stolberg-Wernigerode. W 1765 roku majątek zakupił hrabia Heinrich IX von Reuss zu Kӧstritz(*1711-+1780). Po nim majątek dziedziczy Heinrich XLIV von Reuss zu Kӧstritz(1753-1832), ożeniony z Augustą von Riedesel zu Eisenbach(*1770-+1805), marszałek nadworny, podniesiony do godności książęcej. Dobra przejął w 1780 roku. Kolejnym właścicielem dóbr zostaje Heinrich LXIII książę von Reuss zu Kӧstritz(*18.06.1786-+27.09.1841) z żoną Eleonorą zu Stolberg-Wernigerode. W 1861 roku dobra przejmuje Heinrich VII książę von Reuss zu Kӧstritz(*14.07.1825-+02.05.1906), żonaty z Marie Anne Alexandrine von Sachsen-Weimar-Eisenach(*1849-+1922). Był pruskim generałem, adiutantem cesarza niemieckiego Wilhelma I Hohenzollerna, ambasador w Konstantynopolu i Wiedniu. Jego majątek w 1879 roku obejmował 404,50ha gruntów. W 1896 roku majątek ten obejmował 404ha i był dzierżawiony przez rodzinę Semmler. W 1914 roku majątek obejmował 419ha i należał do księcia Heinricha XXXII von Reuss(zm.1935). W skład majątku wchodziły folwarki: Waldhof i Louisenthal. Po śmierci księżnej w 1922 roku majątek dziedziczy syn, Heinrich XXXII książę von Reuss zu Kӧstritz(1878-1935), którego majątek obejmował 419ha w tym folwarki: Waldhof, Polanka(Luisenthal) i Stoczek(Minettenberg) i majątki Radowice(Radewitsch), Podlegórz(Padligar). Po jego śmierci w 1935 roku dobra przejmuje jego brat, Heinrich XXXIII książę von Reuss zu Kӧstritz(1879-1942). Z powodu trudności finansowych książęta von Reuss w 1943 roku sprzedają Trzebiechów hrabiom von Bentheim-Tecklenburg-Rheda. Córka Heinricha VI księcia von Reuss zu Kӧstritz, Eleonore, urodzona w Trzebiechowie 22.08.1860 roku, w 1908 roku wyszła za mąż za cara Bułgarii Ferdynanda I(*26.02.1861-+10.09.1948r) a właść. Ferdynanda Maximiliana Karola Leopolda Marii von Sachsen-Coburg-Gotha, syna Augusta Koburga, brata króla Portugalii Ferdynanda II.
ZESPÓŁ PAŁACOWY
Pierwsza siedziba szlachecka zbudowana została w XVI lub XVII wieku przez rodzinę von Troschke. Prawdopodobnie resztki budowli zachowane są w piwnicach obecnego pałacu. Pierwsza rozbudowa dworu nastąpiła w latach 20-tych i 30-tych XIX wieku. Budowę „nowego” pałacu rozpoczęto w 1876 roku za czasów Henricha VII księcia von Reuss zu Kӧstritz, zakończona w 1901 roku. Powstał zespół pałacowy składający się z pałacu, bramy i parku oraz oficyny, ujeżdżalni i obory. Sam pałac zbudowany na planie zbliżonym do litery L, dwukondygnacyjny, z użytkowym poddaszem, z dwiema wieżami po bokach, kryty dachem mansardowym, w całości podpiwniczony. Przed pałacem rozległy dziedziniec, ogrodzony, z bramą na osi. Do pałacu przylega rozległy park krajobrazowy o powierzchni 12 ha. Po 1945 roku majątek przejęty przez Państwowe Zakłady Zbożowe. Od 1982 roku w pałacu mieści się szkoła.
