Wieś położona w gminie Witnica powiatu gorzowskiego. W 1771 roku Hans Woteslav von Wobeser zakłada folwark na obrzeżu wsi Stare Dzieduszyce. Po jego bezpotomnej śmierci w 1778 roku majątek odziedziczyła wdowa, Catharina Charlotta, z domu von dem Borne z Barnówka. W 1780 roku od swojego imienia nazwała go Charlottenhof i obrała go na swoją siedzibę. W 1803 roku majątek nabył Wilhelm August Woteslav von dem Borne, który w 1816 roku sprzedał majątek za 115000 talarów rotmistrzowi Casparowi Lebrechtowi von Klitzing(*1783-+1866). W 1835 roku buduje pałac. Kolejny właściciel Georg Lebrecht von Klitzing w roku 1886 dobudowuje skrzydło wschodnie oraz zachodnie z wieżą. W 1909 roku kolejny właściciel dokonuje przebudowy wnętrz. Do 1945 roku wieś należała do von Klitzing, spokrewnionych z rodziną Honig z Gralewa. Ostatni właściciel, Werner von Klitzing zostaje zastrzelony przez żołnierzy radzieckich. Cenne wyposażenie pałacu zostało zniszczone lub rozproszone. Część mebli w stylu Biedermeier i obrazy antenatów znajdują się w zbiorach Muzeum Lubuskiego w Gorzowie Wlkp. Po II wojnie światowej majątek upaństwowiono. W latach 50-tych XX wieku pałac w posiadaniu Przedsiębiorstwa Połowów i Usług Rybnych „Gryf” ze Szczecina. W latach 1962-65 w rękach POM-u z Zielonej Góry z przeznaczeniem na ośrodek kolonijny, a następnie filia PDPS z Kamienia Małego. Od 1971 roku pałac stanowił własność komunalną z przeznaczeniem na mieszkania. Od końca lat 70-tych nieużytkowany, popadający w ruinę. Obecnie w rękach prywatnych, nieużytkowany.
Póżnoklasycystyczny pałac z 1835 roku wybudowany przez Kaspara Lebrechta von Klitzing według projektu architekta Johanna Heinricha Neubarta(*ok.1781-+po 1841), częściowo przebudowany i powiększony o przybudówki w roku 1908, ozdobiony dwufilarowym portykiem. Piętrowy, podpiwniczony, założony na planie wydłużonego prostokąta z przybudówkami przy węższych bokach: od strony zachodniej oranżeria i wieża. Elewacje rozczłonkowane są gzymsami i lizenami. Elewacja frontowa z pseudoryzalitem, w którym znajduje się reprezentacyjne wejście główne, umieszczone w półkoliście zamkniętej wnęce z monumentalnym naświetleniem. W elewacji tylnej znajduje się wyjście z tarasem widokowym ze schodami. Dach dwuspadowy, niski. Z historycznego wystroju zachowały się fragmenty pieców i kominków, boazerii w pomieszczeniach parteru oraz sztukatorskiego wystroju sufitów.
2003r.
2018r.
PAŁAC LETNI, DWOREK MYŚLIWSKI
W północno-wschodniej części parku wznosi się pałac, zwany letnim (obecnie szkoła podstawowa), do którego prowadzi aleja lipowa, zbudowany ok. 1903 roku. Był siedzibą starszej generacji właścicieli ziemskich do 1929 roku, kiedy został wynajęty dla pasjonata myślistwa z Berlina. Nie zniszczony podczas działań wojennych II wojny światowej. Od 1958 roku zaadoptowany na ośrodek kolonijny. W latach 80-tych remontowany i zaadoptowany na budynek szkolny.
