Wieś położona w gminie Sulechów powiatu zielonogórskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1565 roku. W tym czasie należała do rodu von Leslaw. Później dobra we wsi posiadała rodzina von Kalckreuth– wymieniony Ladislaus von Kalckreuth(1565). W 1566 roku wieś należy do braci Bastiana i Hansa von Kalckreuth. Hans wzmiankowany jeszcze w 1577 i w 1583, później jego syn, Christoph von Kalkreuth(zm.1592). Posiadali dobra we wsi do 1720 roku. W 1700 roku wieś należy do rodzin: von Winterfeldt i do von Rothenburg. W 1718/19 roku wieś podzielona na dwie własności- jedna w rękach generał-majora Johanna Kasimira von Damnitz zamieszkałego w Pomorsku, druga w posiadaniu landrata von Rothenburg, zamieszkałego w Nietkowie. W 1726 roku majątek za 60.000 talarów zakupił Gottfried Wilhelm baron von Schmettau(Schmettow)(zm.1728) tworząc majorat z posiadanych dóbr z siedzibą w Pomorsku. Po jego śmierci w 1728 roku majorat przechodzi na: Gottfrieda Heinricha(*03.04.1710-+27.08.1762)- w 1742 roku otrzymał tytuł hrabiego Rzeszy, Gottfrieda Heinricha Leopolda(*01.12.1732-+10/1511.1812), Augusta Bogislava Leopolda Gottfrieda(*14.10.1767-+22.07.1816) i hrabiego Bernharda Gottfrieda Philippa(*12.04.1787). W XIX wieku własność Bernharda hrabiego von Schmettow(02.03.1818-11.03.1889) ożenionego z Marie Charlotte Friederike von Raumer(1820-1886). Był synem Bernharda Philippa Gottfrieda hrabiego von Schmettow(1787-1872) i Valeski Elisabeth Agnes von Wulffen(1798-1881). W 1879 roku jego dobra obejmowały 1564,04 ha gruntów wraz z majątkiem w Brzeziu(Briese). W 1896 roku majątek hrabiego von Schmettau obejmował 1564,86ha gruntów. W skład majątku wchodziły folwarki Dobrzęcin(Valescahof), Brzezie(Briese) i Łuszczyn(Mittelvorwerk). Na przełomie wieków własność Bernharda Gottfrieda Karla hrabiego von Schmettow(1846-1912), żonatego z Leonią Marią hrabianką von Francken-Sierstorpff(1853-1929), z którą miał dziewięcioro dzieci. Najstarszy syn hrabiego, Bernhard Gottfried Aleksander von Schmettow(1875-1956) w 1908 roku rozwiódł się z Thomazine Marianną Elisą Ullą Ingeborg von Wachtmeister(1874-1949). Miał z nią czworo dzieci: Bernharda Gottfrieda, Axela, Thomazine i Marka Albrechta. W 1911 roku ożenił się po raz drugi z księżniczką Idą Rosą Sułkowską herbu Sulima(1881-1934). Związek przetrwał 5 lat. Z powodu nadużyć finansowych hrabiego, jego wystawnego życia i hazardu doszło do zadłużenia majątku rodowego i jego sprzedania. W 1914 roku majątek hrabiego Bernharda obejmował 1575ha gruntów. W skład majątku wchodziły folwarki: Dobrzęcin(Valeskahof), Brzezie(Briese) i Łuszczyn(Mittelvorwerk). W latach 20-tych XX wieku majątek jest w posiadaniu spółki- Gutsverwaltungs- und Verwertungs-AG wymienionej w 1929 roku jako -„Gurag” Gutsverwaltungs- und Verwertungs- Akt.-Ges., Berlin. Przez kilka lat pałac był nieużytkowany i popadał w ruinę. W 1936 roku ówczesny starosta Krüger za 10 tys. marek zakupił pałac z parkiem i częścią gruntów tworząc w pałacu placówkę szkolną-Hitlerjugend dla młodzieży z Górnego Śląska i Westfalii.
PAŁAC
Pierwsza siedziba powstała w drugiej dekadzie XVIII wieku, później przebudowana. Obecny wygląd pałac otrzymał w 1870 roku. Kolejna przebudowa miała miejsce na przełomie XIX/XX wieku. Częściowo zniszczony podczas działań wojennych w 1945 roku. W latach 60-tych XX wieku odremontowany z zaadoptowaniem pałacu na szkołę i bibliotekę publiczną. W tym czasie nie odnowiono najstarszej, barokowej części pałacu. Kolejny remont przeprowadzono w 2001 roku.
WILLA
