Wzmiankowana w XIII-XIV wieku jako własność klasztoru cystersów z Trzebnicy. Jako pierwszy właściciel dóbr występuje Hans von Hornne(1628). W XVII wieku właścicielem majątku jest dowódca cesarskich wojsk Franz Jobst von Knigge(1687), po nim baron Dankelmann(1699). W połowie XVIII wieku majątek jest własnością rodu von Rothenburg– wymieniony Samuel Gottlieb von Rothenburg(1752). Kolejnym właścicielem staje się rodzina von Lossow– wymieniony Melchior Sigismund von Lossow(1774), a także rodzina von Kalckreuth(1764), później Erazm von Schenkendorff, pod koniec wieku Fryderyk von Rabenau. W drugiej dekadzie XIX wieku majątek w rękach wdowy Päsler(1828) a następnie do Gustava Reisser. Od 1846 roku własność porucznika Oswalda Ferdinanda Paech. Później majątek należy do barona von Balascheff. Na początku XX wieku właścicielem majątku była rodzina Stern ale na krótko, a następnie do rodziny Rieck. W 1906 roku majątek staje się własnością Wolfganga Fryderyka hrabiego von Castell zu Castell und zu Rüdenhausen, członka rycerskiego zakonu joannitów. Ostatnim dziedzicem fortuny był Wulf Dether Wolfgang Ernst Otto Paul Carl hrabia zu Castell und zu Rüdenhausen, kapitan lotnictwa cywilnego Lufthansy. Podczas II wojny światowej do 1945 roku mieściła się w pałacu szkoła SS.
Frankoński ród hrabiów i książąt Castell należał do najwyższej arystokracji europejskiej, sięgający swoimi korzeniami do XI wieku. W 1897 roku Wolfgang Fryderyk hrabia von Castell zu Castell und zu Rüdenhausen żeni się z Aleksandrą von Faber. Z tego związku wyłoniła się istniejąca do dzisiaj linia von Faber-Castell.
Obecnie w pałacu mieści się Ośrodek Rehabilitacyjno-Wypoczynkowy.
Obecna forma pałacu jest efektem licznych przebudów, dokonanych w latach 1889, 1910 i 1923 roku oraz remontów i adaptacji przeprowadzanych w latach powojennych. Trzykondygnacyjny pałac neorenesansowy wybudowany w połowie XIX wieku, założony na planie prostokąta, murowany, podpiwniczony, urozmaicony dwoma wieżami zwieńczonymi krenelażem. Wewnątrz zachowane zachowane zdobienia na sklepieniach kolumnowego holu i na sufitach korytarzy oraz stolarka okienna i drzwiowa. W dużej, reprezentacyjnej sali zachowało się obramienie komina. Nad prowadzącymi do niej drzwiami, na elewacji ogrodowej przetrwał kartusz herbowy właściciela- hrabiego von Castell und zu Rüdenhausen(biało-czerwona szachownica), który uczynił z pałacu myśliwską rezydencję.
