HISTORIA WSI
Wieś położona w gminie Sława powiatu wschowskiego wzmiankowana w dokumentach już w 1295 roku. W XIV wieku jako właściciel wsi wymieniany jest rycerz Nicolaus von Buntense. W XV wieku osiadł w Krzepielowie ród von Kreckwitz z Wierzchowic, będący fundatorami miejscowego kościoła i dzwonu. Od 1517 roku jako właściciel wymieniany jest hrabia von Schaffgotsch, który wprowadził na tym terenie luteranizm. Od 1582 roku właścicielem Krzepielowa zostaje Dawid von Stosch, po nim majątek obejmuje jego syn Aleksander. Po jego bezpotomnej śmierci majątek przypada kuzynom Aleksandra Kasprowi i Aleksandrowi von Stosch. Od roku 1650 prawa dziedziczenia majątku zostały nadane Christophowi von Schweinitz. Po śmierci Karola Friedricha von Schweinitz dobra przypadły jego siostrze Johannie Urschuli von Posadowsky. Jej mąż Hans Ernest von Posadowsky w roku 1754 sprzedaje Krzepielów hrabiemu von Tottleben. W 1766 roku właścicielem dóbr był generał Tottleben auf Tschepplau und Kranz(z Krzepielowa i Krążkowa), który odsprzedał majątek Adamowi Melchiorowi baronowi von Kottwitz, panu na Bojadłach, Parchowie, Krzepielowie i Kębłowie. Około roku 1799 Krzepielów przechodzi w ręce Emiliusa Wilhelma hrabiego von Schlabrendorf ze Szczepowa.
ZESPÓŁ PAŁACOWO-PARKOWO-FOLWARCZNY
Po 1945 roku majątek przejęty przez Skarb Państwa. Sam pałac nieużytkowany popadł w ruinę. W 2014 roku rozebrany. Poniższy opis pałacu jest już tylko opisem historycznym.
Na północny wschód od kościoła znajduje się zespól pałacowy składający się z: pałacu, oficyny, stajni, dwóch budynków gospodarczych, budynku mieszkalnego i dwóch stodół.
Pałac zbudowany w końcu XVI wieku jako renesansowy dwór obronny, w wyniku dokonanej w roku 1714- 1717 gruntownej przebudowy dokonanej z inicjatywy Hansa Christopha barona von Schweinitz i jego drugiej żony Urszuli Heleny z domu von Zeidlitz, otrzymał formę barokową. Obecnie w ruinie. Murowany z kamienia i cegły, piętrowy, założony na planie prostokąta z nieznacznym ryzalitem w zachodniej części elewacji frontowej. Dach mansardowy z lukarnami. Piwnice i część pomieszczeń w przyziemiu nakryte sklepieniami kolebkowymi i kolebkowo-krzyżowymi. W elewacji frontowej kamienny portal, zdobiony dekoracją regencyjną, z dwoma rokokowymi kartuszami. Zachowane resztki fosy i wałów obronnych.
Obok pałacu oficyna z 1714 roku.
We wsi kilka interesujących budowli-wille.
