HISTORIA WSI
Wieś położona w gminie Sulechów powiatu zielonogórskiego. Stara wieś w XVI wieku podzielona na 3 założenia rycerskie należące do rodzin: von Troschke, von Bohne i von Steinbart. W 1583 wymieniony Bastian von Unruh. W 1644 roku dobra w rękach Bastiana i Nickela von Unruh. Majątek należący do rodziny von Tschirnewitz przejęty przez miasto Szprotawa i przekazany rodzinie von Bohne.
Majątek A
W 1828 roku majątek w rękach dwóch rodzin: Lange(1800) i Lobach. Od 1839 roku własność Pani porucznikowej Kubale, z domu Lange. W 1903 roku właścicielem dóbr jest rodzina Teichmann.
Majątek B
Najstarsza część wsi. Od 1828 do 1903 roku należał do rodziny von Bone. W 1857 roku własność Fr. Wilh. Bone. Później należał do rodziny Rahm.
Dwór klasycystyczny wzniesiony w 1816 roku, założony na planie prostokąta z czworobocznym portykiem od strony frontowej. Pod koniec XIX wieku lub na początku XX wieku do wschodniego boku dobudowano czworoboczny aneks. Parterowy, wysoko podpiwniczony pokryty dachem dwuspadowym z naczółkami. Od strony południowej reprezentacyjna fasada poprzedzona portykiem wspartym na sześciu kanelurowanych kolumnach. Z oryginalnego wyposażenia zachowały się zewnętrzne drzwi ramowo-płycinowe, ozdobione wydatnym gzymsem, płaskorzeźbionymi płycinami u dołu z motywem fryzu kowadełkowego, na górze płycinami o wykroju łuku ostrego, obcego klasycyzmowi.
Po 1945 roku w posiadaniu PGR. Później w dworze znajdowało się przedszkole zamienione na mieszkania. Obecnie w posiadaniu prywatnej spółki, po gruntownym remoncie.
Majątek C
Od około 1700 roku własność rodziny von Steinbart. Na początku XIX wieku majątek w posiadaniu rodzin Lange i Lobach. Od 1851 roku własność Augusta von Steinbart. Później przejęte przez rodzinę Hanow. W 1903 roku dobra z pałacem należały do Banku Ziemskiego z Berlina. W 1929 roku majątek przejęty przez rodzinę Rahm.
PAŁAC
W zachodniej części wsi, na północnym obrzeżu założenia parkowego znajduje się pałac zbudowany na przełomie XVIII i XIX wieku, klasycystyczny. Murowany, parterowy, z wysokim podpiwniczeniem. Prostokątny z dwoma krótkimi skrzydłami w elewacji południowej i ryzalitem na osi elewacji północnej. Dachy czterospadowe, nad ryzalitem dwuspadowy, zwieńczony szczytem o linii wklęsło-wypukłej. Częściowo zachowana stolarka okienna.
