Kłodzino /Klotzen/

HISTORIA WSI

Wieś położona w gminie Barwice powiatu szczecineckiego. Stare lenno rodziny von Wolde. Od XV do XIX wieku była lennem rodu von Glasenapp. W XVIII wieku właścicielem był Heinrich von Glasenapp, który w roku 1766 przejął majątek po swoim ojcu, Otto Casimirze von Glasenapp. W XIX wieku właścicielem wsi był fundator miejscowego kościoła, wzniesionego w 1842 roku, Reinhold von Glasenapp. Świadczy o tym inskrypcja umieszczona na chórze, wykonana na marmurze. Na początku XX wieku właścicielem majątku była rodzina Stremlow(1905), później rodzina Berckemeyer(1928).

Kłodzino- dwór

DWÓR

We wsi dwór powstały w drugiej połowie XIX wieku razem z niewielkim parkiem krajobrazowym. W parku dominowały otwarte przesrzenie trwawiaste, kępy drzew rodzimych, drzewa ozdobne.

Screen Shot 015

Grzymiradz /Grünrade/

Wieś położona w gminie Dębno powiatu myśliborskiego. Istniejąca juz w XIII wieku, wymieniona po raz pierwszy w 1333 roku. W tym czasie lenno posiadał rycerz Vromold Wutsikk. W 1337 lenno we wsi posiadał Frumolt de Wutvick. Prawdopodobnie to ta sama osoba co wczeniej wymieniona. W 1349 roku część gruntów w pobliżu wsi posiadali bracia von Schönebeck. Na początku XV wieku wieś w posiadaniu Ludolfa von Ellingen, od którego część dóbr zakupuje Betekin von der Marwitz. Od 1493 roku do 1703 roku wieś w rękach rodu von der Marwitz. Z rodu von der Marwitz wymienia się: Georg II von der Marwitz ze Smolnicy, ożeniony z Ursulą von Ellingen z Białęg, Peter von der Marwitz „Starszy”(1508-1557), właściciel Grzymiradza, Smolnicy i Zielina, od kórego pochodzą cztery linie rodu, Peter von der Marwitz „Starszy”(1517, 1529), Balthasar von der Marwitz i jego syn Maurycy(2 połowa XVI wieku), Hans von der Marwitz(1608-1675), komendant twierdzy Kostrzyn, ożeniony z Anną Elisabeth von Münchhausen. W 1703 roku umiera Hans Otto von der Marwitz, ożeniony z Emilią z domu von Derfflinger(1658-1727), córką generała-feldmarszałka Georga von Derfflinger. W 1749 roku dobra zostają sprzedane Albrechtowi Berdtowi Ludwigowi von der Marwitz ze Smolnicy, który następnego dnia odsprzedaje wieś Joachimowi Erdmannowi von Burgsdorf(1701-1760). W 1768 roku część majątku w rękach Johanna Georga von Sydow(1742-1804). Z powodu kłopotów finansowych von Sydow sprzedaje dobra Albrechtowi Ludwigowi von Katte. W 1800 roku majątek nabywa radca wojenny Karl Johann Ludwig Berg. Po jego śmierci w 1820 roku dobra przejmują jego synowie. W 1837 roku dobra w rękach Johanna Karla Friedricha Berg, a majątkiem zarządzał Emil Robert Theodor Krahmer. W 1839 roku dobra zakupuje Gustav Nesselhauf. Od 1852 roku właścicielem majątku jest Ernst Friedrich Gustav Henninh(1796-1869), ożeniony z Wilhelmine Caroline Sophie Dudy. W 1872 roku dobra zakupuje Friedrich Wilhelm August Hermann von Hertell(1837-1906). Wdowa po Hermannie, Auguste Louise Mathilde z domu von Ziethen w 1909 roku sprzedaje majątek. W 1917 roku dobra zakupuje berliński przemysłowiec Max Wegener. W 1928 roku z powodu bankructwa Maxa Wegener, majątek zostaje rozparcelowany.

PAŁAC

Pochodząca wzmianka  z 1839 roku mówi o popadającym w ruinę pałacu. Odnową pałacu zajął się Friedrich Wilhelm August Hermann von Hertell. Po 1945 roku pałac zaadoptowano na szkołę, istniejącą do końca lat 80-tych. W 1996 roku pałac zniszczony przez pożar. Obecnie trwała ruina. Park krajobrazowy o powierzchni 3,5 ha założony prawdopodobnie po 1872 roku, w trakcie renowacji pałacu.

Grzymiradz 1, zachodniopomorskie

Szczecin-Dąbie /Altdamm/

Dąbie, zachodniopomorskie

 

Dąbie- obecnie dzielnica Szczecina. Początki wsi sięgają X wieku. W 1121 roku wojska Bolesława Krzywoustego zniszczyły gród obronny położony na niewielkim wzniesieniu, obecnie w rejonie ulic Oficerskiej i Lekarskiej, w pobliżu rzeki Płoni. W 1176 roku książę Warcisław na gruzach osiedla słowiańskiego zakłada wieś i przekazuje ją cystersom z Kołbacza.

Szczecin-Dąbie 2

Swochowo /Schwochow/

Swochowo-dwór

 

Wieś położona w gminie Bielice powiatu pyrzyckiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1274. W średniowieczu miejscowość należała do rodziny de Swochow– wymienia się Rudolfa de Swochow, syna Jana. Posiadali grunty we wsi do 1550 roku, kiedy wymieniany był Maurycy von Swochow.  Około 1300 roku część ziem należała do kościoła parafialnego w Gryfinie, które przejęli bracia Jakub i Otto, by ostatecznie trafić w ręce kościoła NMP w Szczecinie. Część ziem należała do rodu de Grapow ze Starego Chrapowa, któych wymienia się w roku 1321, później w 1433 roku. Od 1468 roku wieś jest w rękach Henryka Czarnego von Borck z Pęzina. Na początku XVI wieku część wsi w posiadaniu rodu von Flemming, część należy do rodu von Swochow. W 1621 roku majątek w rękach von Borck.  W okresie późniejszym dość częsta zmiana właściciela wsi. Wymienia się rody: von Dossow, von der Schulenburg, von Puttkamer, von der Goltz. W XVIII wieku majątek posiada rodzina von Kunow(1756)- wymieniany Friedrich Wilhelm von Kunow. W tym czasie część gruntów należy do Joanny von Borcke, z domu von der Osten, wdowy po Filipie, która zakłada odrębny majątek, nazywając go na część drugiego mężą Frankenberg, obecnie Sobiemyśl. Na początku XIX wieku dobra są własnością rodziny von Flemming(1804)- wymieniany Julius Friedrich Wilhelm von Flemming. Od 1853 roku zmiana właściciela- jest nią rodzina Haberlandt. Ostatnimi właścicielami majątku jest rodzina von Papen, z której pochodził kanclerz Rzeszy, późniejszy minister i ambasador w Turcji za czasów Hitlera. Do 1945 roku dobrami zarządzał Jost von Papen.

Borck 1

Flemming

Flemming hrabia Rzeszy

Dossow

Schulenburg von der

Puttkammer 1

Goltz 2

Kunow

ZAŁOŻENIE DWORSKO-FOLWARCZNE

Dwór z 1829 roku zbudowany na planie prostokąta, parterowy z użytkowym poddaszem, kryty dachem dwuspadowym z naczółkami. Po 1945 roku dwór pełnił funkcję szkoły.  Obecnie w rękach prywatnych,  opuszczony, popadający w ruinę.

Screen Shot 001

Derczewo /Dertzow/

Wieś położona w Gminie Myślibórz powiatu myśliborskiego. Początki wsi sięgają wczesnego średniowiecza, kiedy mowa jest o grodzie obronnym. Pierwsza wzmianka o wsi pojawia się w XIII wieku. Od XIII do XV wieku była własnością rodu von Brederlow. W 1326 roku bracia Henning i Dietrich von Brederlow złożyli hołd lenny margrabiom brandenburskim. Za ich czasów istniał zamek, stanowiący ważny punkt obronny na pograniczu Pomorza z Brandenburgią. Obecnie brak śladu po zamku. W XV/XVIII wieku własność rodu von Burgsdorff. Wzmiankowany Konrad(Curt) von Burgsdorff(*1489-+1551), ożeniony z Anną von Pfuel(*1508-+1547) miał z nią syna, Christopha(*1532-+1590). Christoph von Burgsdorff ożenił się z Anną von Sydow(+1625). Z tego związku miał syna Alexandra Magnusa von Burgsdorff(*1567-+1620). W 1592 roku ożenił się z Cathariną von Rӧbel. Miał z nią pięcioro dzieci: Alexandra Magnusa +1632), Anne Hedwig(*1621), która wyszła za mąż za Wernera von der Schulenburg, Conrada(*1595-+1652), ożenionego z Anną Elisabeth von Lӧben, Margarethe Catharinę(+1654) zamężną za Ludwiga von Kanitz, Georga Ehrenreicha(*1603-1656), który odziedziczył pobliskie Sitno. W 1633 roku ożenił się z Hedwig von der Osten(*1613-+1676). W drugiej połowie XVIII wieku majątek w posiadaniu rodu von Enckevorth. Do 1828 roku majątek posiada Magnus von Quillfeld. Później w rękach rodu von Wulffen– wymieniany Alexander von Wulffen(1828 r.). Kolejno przechodzą w posiadanie rodu von Brand(1857 r.).Na początku XX wieku dobrami zarządza rodzina hrabiów von Hardenberg– wymieniana hrabina Cora von Hardenberg, urodzona von Brand. Ostatnim właścicielem majątku jest niejaki Langer, wymieniony w roku 1929.

Brederlow

Wulffen

Brandt (4)Hardenberg II (3)

 

 

 

ZAŁOŻENIE DWORSKO-FOLWARCZNE

W północno-wschodniej części wsi położone było założenie dworsko-folwarczne z przylegającym od południa parkiem krajobrazowym.