Miesięczne archiwum: wrzesień 2012

Wisełka /Neuendorf/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Wolin powiatu kamieńskiego. W 1517 roku książę Bogusław X przekazał część wsi Jacobowi von Flemming. Później wieś królewska. W latach 1869-79 właścicielem majątku we wsi była rodzina Bucholtz– wzmiankowany Wilhelm Carl oraz wspomniana Pani Bucholtz(1870, 1879). W 1870 roku dobra liczyły 977 mórg ziemi a w 1879 roku 249,35 ha gruntów. Po 1900 roku brak informacji o majątku-prawdopodobnie rozparcelowany. W 1928 roku właścicielem majątku jest major Paul Kleffel a dobra liczyły 193 ha gruntów.

Folwark

 

Storkowo /Altstorkow/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Ińsko powiatu stargardzkiego. W XVI wieku Storkowo wchodziło w skład dóbr rodu von Wedel. W 1564 roku ich lennikami był ród von Schmiedebrg, do którego należała wieś. W XVI-XVIII wieku wieś podzielona na cztery działy własnościowe. W 1575 roku właścicielami byli bracia: Filip, Günther, Joachim Młodszy i Joachim Starszy. W 1715 roku 4 majątki należące do: A- Henryka von Schmiedeberga i jego synów, Joachima Fryderyka i Jürgena Henryka a w 1718 roku do porucznika Henryka von Schmiedeberga, B- do Hansa Christiana von Schmiedeberga i jego 4 synów, C- do Augusta von Schmiedeberga, Majątek D w 1718 roku należał do Aleksandra Henryka von Kühnego. Od 1800 do 1820 roku majątek należał do urzędnika Zimmermanna. W 1828 roku właścicielem Storkowa była rodzina von Kleist. Już po 1830 roku majątek w posiadaniu pana Knappe. Po jego śmierci w 1832 roku dobra dziedziczy wdowa i małoletni syn. W 1858 roku dobra dziedziczy Robert Knappe. Po jego śmierci w 1893 roku dobra w rękach Hellmutha Erdmann-Knappe notowany w 1905 roku. W 1911 roku majątek posiada Max Schrӧder, po jego śmierci w rękach wdowy, z domu Bronceglio.

Dwór

Dwór zbudowany w latach na przełomie końca lat 20-tych i początku lat 30-tych XIX wieku za czasów rodziny von Kleist, pod koniec XIX wieku rozbudowany. Dwukondygnacyjny, postawiony na planie prostokąta, kryty dachem naczółkowym, w części dachem dwuspadowym. Obok zachowały się budynki folwarczne oraz park o powierzchni 9,2 ha.

Rosnowo /Rohrbeck/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Trzcińsko-Zdrój powiatu gryfińskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1248 roku(Rosnowe), stanowiąc uposażenie klasztoru w Schӧnebeck. W 1333 roku nadana rycerzowi von Sack(Sake). Rodzina von Sack posiada majątek do XVIII wieku. W XVII wieku połowę majątku sprzedają rodzinie von Waldow, którą to część przejmuje rodzina von Schmallenberg(1626r), a część zakupuje miasto Chojna. W 1716 roku majątek von Schmallenberg zakupuje von Sydow z Krzymowa. Tą część nabywa później urzędnik Suchland. W 1738 roku tą część zakupuje Pani von Sydow. W 1767 roku właścicielem tej części majątku jest Karl Georg Christian von Wenckstern. W 1768 roku wieś, w tym 3 majątki  nabył margrabia Heinrich Friedrich von Schwedt i przekazał swojemu marszałkowi dworu, Carlowi Gottfriedowi von Thiele. W 1798 roku wdowa Joh. Hermine Dorothea von Thiele, z domu von Ziethen przekazała majątek swojej siostrzenicy, Herminie Carolinie von Kleist, z domu von Retozw, żonie późniejszego generała feldmarszałka Friedricha Heinricha Ferdinanda Emila von Kleist-Nollendorf. W 1802 roku sprzedał on majątek kapitanowi Henningowi von der Osten, który w 1805 roku sprzedał dobra tajnemu radcy i prezydentowi Izby Wojny Carlowi Friedrichowi Leopoldowi von Gerlach. Później majątek posiadała Marie von Gerlach. W 1879 roku majątek o powierzchni 1131ha należał do rodziny von Gerlach. Zarządca majątku był Conrad Helgenberger.

Karsko-Schoenningburg

Opublikowany przez

Osada położona w gminie Przelewice powiatu pyrzyckiego. Dawny majątek. Założony w 1817 roku przez Augusta Petera Sigmunda von Schӧning, urodzony w 1780 roku, starosta powiatu pyrzyckiego. Po jego bezpotomnej śmierci w 1858 roku majątek odziedziczyli bratankowie, synowie Carla Christopha Georga Leopolda von Schӧning, właściciela pobliskiego Żalęcina: Carl August Wilhelm Ferdinand Colmar  von Schӧning, urodzony 26 maja 1815 roku oraz August Ernst Florentin Ludomillus Albert von Schӧning, urodzony 31 października 1816 roku. W 1865 roku bezpotomnie zmarł starszy z braci, Carl August Wilhelm Ferdinand Colmar. Całość odziedziczył August Ernst Florentin Ludomillus Albert von Schӧning, bezżenny. Po wygaśnięciu żalęcińskiej linii, dobra odziedziczyła linia lubiatowska. W 1884 i w 1892 roku wymieniany jako właściciel Hermann von Schӧning, którego majątek obejmował 483,85ha gruntów. W 1905 roku właścicielem był rotmistrz w stanie spoczynku Kurt von Schӧning a w 1929 roku porucznik w stanie spoczynku Ernst Hermann von Schӧning z Żukowa. Rodzina von Schӧning posiadała majątek do lat 20-tych XX wieku. W 1939 roku majątek o powierzchni 507 ha należał do Gustawa Karow. Po II wojnie światowej majątek upaństwowiono i założono PGR. Od 1994 roku własność prywatna.

PAŁAC

Zbudowany przez Hermanna von Schӧning(właściciela majątku A w Lubiatowie oraz majątku w  Żukowie) w 1889 roku. Zbudowany z cegły, na planie prostokąta, eklektyczny w swojej formie z elementami neogotyku, z ośmioboczną wieżą w zachodnim narożniku. Podpiwniczony. Kryty niskim dachem czterospadowym. Kilkakrotnie przebudowywany i rozbudowywany.

Dziedzice /Deetz/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Barlinek powiatu myśliborskiego. W północno-zachodniej części wsi położony był majątek ziemski. W 1337 roku dobra we wsi posiadał Kunekinus de Brederlow. W XIV wieku dobra dzierżawił Henning von Wedel. Wymieniana była również jako posiadacze ziemscy rodzina von Runge. W XVI wieku wieś była własnością rodu von Steinwehr– wymieniony Wilke i Achaz. Posiadali wieś do XVII wieku. W 1714 roku majątek posiada rodzina von Hagen, w 1715 wzmiankowany Wilhelm von Hagen. Po śmierci właściciela z rodu von Hagen, majątek ponownie w posiadaniu rodziny von Steinwehr. Na przełomie XVIII-XIX wieku dobra posiada rodzina von Wussow. W latach 20-tych XIX wieku majątek był w posiadaniu rodziny Stubenrauch(1828), w 1842 roku dobra są własnością rodziny Stuth a następnie rodziny Schneider(1857). Kolejnym właścicielem majątku była rodzina Ramm. W 1879 roku dobra należały do Friedricha Ramm i liczyły 512,55 ha gruntów. Posiadali majątek do lat 30-tych XX wieku. Ostatnim właścicielem dóbr był Erich Ramm.

Dzedzice- pałacDziedzice zachodniopomorskie

ZAŁOŻENIE DWORSKO-FOLWARCZNE

Po majątku pozostały resztki parku krajobrazowego o powierzchni ok. 1ha oraz budynki gospodarcze. W parku dwa dęby szypułkowe o obwodzie 400 i 500 cm, cztery platany klonolistne o obwodach 280-400cm, wiąż szypułkowy, sosna czarna, jałowiec wirginijski, jodła kalifornijska.We wsi na cmentarzu mogiła poległych oficerów z obozu jenieckiego w Dobiegniewie(Wolndenberg).

Dziedzice 1891, zachodniopomorskie

Chocimino /Gutzmin/

Opublikowany przez

HISTORIA WSI

Wieś położona w gminie Polanów powiatu koszalińskiego. Przed 1945 roku w powiecie sławieńskim. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1507 roku. W 1575 roku właścicielem wsi była rodzina von Lettow. Od 1618 roku właścicielem części majątku był Antonius von Natzmer. W 1840 roku ostatni z rodu von Lettow, Carl Friedrich sprzedał dobra Carlowi Friedrichowi Wilhelmowi Hasse. W XIX wieku częste zmiany właścicieli. Wymienia się rodzinę von Knuth. W 1910 roku majątek w rękach porucznik Ernst Wietholz, który w 1911 roku sprzedaje majątek rodzinie von der Osten-Fabeck. Na wzgórzu budują nową siedzibę- pałac, który nie przetrwał do dnia dzisiejszego. W starym dworze zamieszkał zarządca dóbr. W 1928 roku  właścicielem jest Carl von der Osten-Fabeck. Od 1919 do 1926 majątek dzierżawiony przez Streffer`a, doprowadzony do upadku. W 1929 dobra przejęte przez Urząd Powierniczy. W 1937 sprzedany doktorowi Merensky. Po 1945 roku majątek przejęty przez PGR.

DWÓR

Chocimino-dwór

Chocimino pow. Sławno, zachodniopomorskie

Dwór zbudowany prawdopodobnie w drugiej połowie XIX wieku, przebudowany w latach 30-tych XX wieku. Kolejne zmiany w strukturze dworu przeprowadzono po 1945 roku adoptując go    na biura PGR. Od 1911-12 był siedzibą zarządcy majątku.

PAŁAC

Chocimino pow. Sławno, zachodniopomorskie

Chocimino, zachodniopomorskie

Pałac zbudowany prawdopodobnie po 1911 roku przez nowych właścicieli, rodzinę von der Osten-Fabeck, zburzony po 1939 roku. Obecnie pozostałością po pałacu są resztki piwnic.

Chocimino zachód, zachodniopomorskie Chocimino wschód 1935, zachodniopomorskie


 

Złakowo /Schlackow/

Opublikowany przez

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

HISTORIA WSI

Wieś położona w gminie Postomino powiatu sławieńskiego. W średniowieczu jak większość miejscowości należała do biskupstwa kamieńskiego. W 1493 roku część ziemi w Złakowie zakupił Georg von Kleist. Poza nim ziemie we wsi posiadały rodu von Below i von Natzmer. Całość została zakupiona przez rodzinę von Puttkamer w roku 1690. W 1910 roku od Puttkamer`ów majątek zakupił Wilhelm von Zitzewitz. W 1937 roku część ziemi odsprzedał Pomorskiemu Towarzystwu Ziemskiemu z siedzibą w Darłowie. W 1945 roku wieś zajęły wojska radzieckie, przebywające na terenie majątku do lat 50-tych XX wieku. Później w rękach PGR.

PAŁAC

Pierwsza siedziba zwana „starym zamkiem” powstała na zachodnim krańcu wsi. Nic o niej nie wiadomo. Spłonęła w połowie XIX wieku. Pałac, jako nowa siedziba właścicieli zbudowany został we wschodniej części wsi w latach 1850-60. Był to obiekt trzykondygnacyjny, zbudowany w stylu neogotyku angielskiego, z wieżą dającą wrażenie zamku obronnego. Pałac rozebrany w latach 50-tych. W otoczeniu park krajobrazowy o powierzchni 7.3 ha, zaniedbany.

Złakowo 1pow. Sławno, zachodniopomorskie

Złakowo pow. Sławno 2, zachodniopomorskie

 

KleistBelow 1Puttkammer 1Below 2

Zitzwitz

Ziemomyśl B /Schoenwerder/

Opublikowany przez

HISTORIA WSI

Osada położona w gminie Dolice powiatu stargardzkiego. Było lennem rodziny von Blankensee, w którym stał dwór. Osada powstała w latach 1765-75, założona przez porucznika Aegidusa Christiana von Blankensee. Pierwotnie nazwał osadę Luisenhof na część swojej najstarszej córki, Sophie Louise von Blankensee. Od 1844 roku należy do rodu von Bonin– wymieniony Hermann von Bonin(XIXw), Konrad von Bonin(1905), Ellinor von Bonin(lata 20-te XX wieku).

ZAŁOŻENIE DWORSKIE

Pozostałością po założeniu jest park krajobrazowy oraz resztki zabudowy gospodarczej.Ziemomyśl B 1934, zachodniopomorskie