Nieduża wieś sołecka położona nad Drawą w obrębie Puszczy Drawskiej, 13 km na wschód od Dobiegniewa. Przed 1200 rokiem pomorski gród strzegący przeprawę przez Drawę. Miała strategiczne znaczenie leżąc na pograniczu Polski z Pomorzem. W 1238 roku książę wielkopolski Władysław Odonic nadał wieś zakonowi templariuszy, które to nadanie nie zostało podtrzymane przez następców księcia oraz późniejszych panów tych ziem- margrabiów brandenburskich. W 1250 roku syn Odonica, Przemysł I nadał wieś opatce cysterek owińskich, a w 1252 roku książę Przemysł I i Bolesław nadają wieś cysterkom z Trzebnicy. Po przejęciu tych terenów przez margrabiów brandenburskich w latach 1280-1296, w 1286 roku nadali wieś cystersom z Kołbacza. W XIV wieku miejscowość rozwinięta w miasteczko z zamkiem. W 1350 roku miasteczko z zamkiem margrabia nadał w lenno dziedziczne rycerzowi Hassonowi von Wedel z Połczyna z prawem rozbudowy i umacniania zamku i miasteczka. W 1404 roku zamek i miasto posiadał Wivianz von Wedel, którego miasto i zamek dwukrotnie zdobywały wojska króla Władysława Jagiełły. W czasach krzyżackich miasteczko zostało zniszczone i wyludnione. W XVI wieku za czasów margrabiego Jana na terenie Starego Osieczna zbudowano zameczek myśliwski ale w 1591 roku miejscowość nadal niezamieszkana. Dopiero w 1604 roku mowa o solnej faktorii, w 1608 roku mowa o elektorskim pisarzu zamieszkałym w Starym Osiecznie oraz magazynie zboża. Po wojnie trzydziestoletniej na terenie byłego miasteczka powstaje kolonia, która z czasem rozwinęła się w obecną wieś. W 1830 roku wieś należała do zamku wieleńskiego(von Blankensee). W 1896 roku domena państwowa zarządzana przez niejakiego Rumler. W 1929 domena państwowa obejmowała 4511ha, ale też wzmiankowany majątek należący do berlińskiego Profesora Wilhelma Semmler(*11.05.1860-+15.03.1931).
ZAMEK
Prawdopodobnie pozostałości zamku znajdują się pod neogotyckim kościołem zbudowanym w drugiej połowie XIX w., położonym na niewielkim wzniesieniu zwanym „Wzgórzem Zamkowym”.
