BRODY /Gross Blumberg/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Sulechów powiatu zielonogórskiego. Początki sięgają XIII wieku. Należała początkowo do rodu von Kalckreuth(1565, 1583). Posiadali majątek w latach 1500-1591, od XVII wieku do rodu von Burgsdorf- wzmiankowany Jacob von Borgstorff oraz jego syn, Adam w 1644 roku. Posiadali miejscowość do 1724 roku.  W 1713 i 1718/19 roku własność kapitana Adolfa Friedricha von Burgsdorf, bezdzietnego. Miał brata, landrata, który miał syna. W 1725 roku majątek w rękach Gottfrieda Wilhelma von Schmettow, założyciela majoratu w Pomorsku. Jego syn w 1762 roku sprzedał majątek. Od 1770 do 1828 roku w rękach generała von Tauenzin(Tauentzien, Towenzin, Touentzine, Touwentzine). Zmarł w 1791 roku. Dobra należą do syna generała, generała Friedricha Bogislausa Emanuela hrabiego von Tauentzien, jednego z bohaterów okresu napoleońskiego z wojny 1813-1815, który otrzymał później tytuł hrabiego Tauentzien von Wittenberg. Zmarł w 1824 roku. Wdowa po nim, z domu von Arnstedt mieszkała w dworze do 1828 roku. Z powodu zadłużenia sprzedała majątek wdowie po staroście von der Lippe i przeprowadziła się do Zielonej Góry. W 1839 na mocy umowy sądowej wdowa von der Lippe sprzedała gminie. W 1914 roku mowa o 22 działach majątkowych nie przekraczających 100ha i należących do: Hermann Damschke(39,3ha), Heinrich Gruschke(78,3ha), Adolf Hermann(36,3ha), Gustav Hilsenitz(33,3ha)Heinrich Hilsenitz(50,3ha), Otto Hilsenitz(51,3ha), Heinrich Hoffmann(65,3ha), Gottfried Kakoschke(52,3ha), Gustav Kakoschke(36,3ha), Gottfried Kӧnig(53,3ha), Gottfried Kuschmünder(30,3ha), Heinrich Lange(37,3ha), Paul Lange(45,3ha), August Noske(41,3ha), Paul Noske(30,3ha), Heinrich Pӓsler(54,3ha), Gustav Redlich(32,3ha), August Schacher(32,3ha), Arthur Wittwer(77ha), wdowa Witzlack(44,3ha), Heinrich Witzlack(48,3ha) i Paul Witzlack46,8ha). W 1929- Hermann Damschke(39,3ha), Theodor Haase(56ha), Heinrich Hilsenitz(50,3ha), Otto Hilsenitz(51,3ha), P.Hilsenitz(33,3ha), Heinrich Hoffmann(65,3ha), Gustav Kakoschke(52,3ha), Hermann Kӧnig(36,3ha), Auguste Kuschmünder(-), Heinrich Lange(30,3ha), P.Lange(37,3ha), Gustav Noske(45,3ha), Paul Noske(41,7ha), Heinrich Pӓsler(30,3ha), Berte Redlich 54,3ha), August Schacher(32,3ha), wdowa Witzlack(44,3ha), P.Heinrich Witzlack(48,3ha).

DWÓR

Trudno określić gdzie był położony dwór. Po zakupie majątku wieś Blumberg  po 1840 roku podzielono na Gross i Klein- Blumberg. Przypuszcza się, że Klein Blumberg, obecnie wieś Bródka powstała z zabudowań gospodarczych majątku.

Trzęsów /Ludwigsthal Vw./

Opublikowany przez

Osada, położona w gminie Bogdaniec powiatu gorzowskiego, od 1930 roku część wsi Lubczyno założona w 1773 roku. Nazwana na cześć Ludwika Fryderyka Hahn, prowadzącego prace inżynieryjne w łęgach Warty. Nieistniejący folwark położony w północnej części koloni Trzęsów, naprzeciwko zagrody Lubczyno 72.

Gorzów Wlkp.-Wieprzyce-Wepritz

Opublikowany przez

Wieś Wieprzyce, od 1962 roku dzielnica Gorzowa Wielkopolskiego po raz pierwszy wzmiankowana w 1325 roku(Weperzow, Werpezowe) kiedy to margrabia brandenburski Ludwik Starszy nadał dwie części wsi mieszczanom gorzowskim braciom: Conradowi, Henningowi i Peterowi Prizzel. Wymieniona również w latach: 1337(Wepersow), 1350, 1364(Weperczow), 1366(Weperzowe), 1393(Wepertzow). W 1350 roku lenno rodu von der Marwitz. W 1393 roku właścicielem wsi był burmistrz Gorzowa Heinrich Schmieler, od którego pod koniec XIV wieku wieś przejęła rada miejska Gorzowa. W 1879 roku majatek obejmujący 205,65ha należał do rodziny Eschner. W 1896 roku właścicielem majątku o powierzchni 150ha był Max Eschner. W 1914 roku majątek należał do Maxa Eschner(202ha). W 1929 roku majątek należał do G. Bickenbach(202ha).

ZESPÓŁ DWORSKI

Przy głównej drodze położony jest zespół dworski składający się z dworu i zabudowań gospodarczych. Dwór parterowy z piętrowym ryzalitem, kryty dachem naczółkowym, podpiwniczony.

BREŃ /Bernsee/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Bierzwnik powiatu choszczeńskiego. Początki wsi sięgają połowy XIII wieku. Od XVII wieku we wsi funkcjonowała huta szkła. Istniejący we wsi majątek był własnością miasta Bierzwnik. W 1879 roku majątek o powierzchni 151ha należał do państwa pruskiego(Fuskus).  W 1896 roku majątek o powierzchni 474,32ha należał do państwa pruskiego, a dzierżawcą był von Rosenstiel. W 1914 roku majątek o powierzchni 602ha należał do Landgesellsch :Eigene Scholle” z Franfurtu nad Odrą. Po I wojnie światowej majątek przejęło towarzystwo „Eigene Scholle”. Na pocztówce młyn wodny.

SIENNO GÓRNE /Schöneu B/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Radowo Małe powiatu łobeskiego. Założona jako folwark w latach 60-tych XIX wieku przez rodzinę Hell. Posiadali majątek do 1945 roku. W 1910 roku właścicielem był Gustav Hell. W 1928 roku dobra należały do Gerharda Hell i obejmowały 303 ha gruntów. W skład założenia dworskiego wchodził dwór oraz park krajobrazowy z XIX wieku oraz zabudowania folwarczne.

BIEŃCZYCE /Hochen Benz/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Nowogard powiatu goleniowskiego. Powstała na bazie folwarku założonego w 1861 roku przez Wilhelma Franza von Kannenberg. W 1870 roku kiedy właścicielem był Paul von Kannenberg dobra obejmowały 1373 morgi ziemi a w 1879 roku 345,67 ha ziemi. W 1910 roku kiedy właścicielem był Paul von Kannenberg dobra obejmowały 372,69 ha ziemi. Po 1910 roku majątek sprzedany rodzinie Mach-Sallmow. Posiadali majątek do 1939 roku. W 1928 roku kiedy właścicielem był Willibald Mach dobra liczyły 379 ha ziemi. Po 1945 roku własność Skarbu Państwa. Na terenie majątku utworzono PGR.

ZAŁOŻENIE DWORSKO-PARKOWE

Dwór zbudowany w drugiej połowie XIX wieku na planie prostokąta, parterowy z użytkowym poddaszem, kryty dachem dwuspadowym z naczółkami. Podpiwniczony. Do dworu prowadzi aleja kasztanowców. W sąsiedztwie park krajobrazowy o powierzchni 2 ha oraz zabudowania gospodarcze.

DOBRKOWO /Daberkow/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Radowo Małe powiatu łobeskiego. Od XV wieku w rękach rodu von Dewitz. W 1774 roku wieś należała do Christiana Heinricha von Dewitz a po jego śmierci majątek odziedziczył jego syn, Joseph Friederich von Dewitz. Część gruntów należała w tym czasie do Friedericha Wilhelma von Wesenbeck. W pierwszej dekadzie XIX wieku majątek zakupiony przez rodzinę Kannenberg, nobilitowaną w 1825 roku. W 1870 roku majątek obejmował 1297 mórg ziemi a w 1879 roku liczył 349,51 ha ziemi. W 1910 roku majątek rodziny von Kannenberg liczył 349,49 ha gruntów a w 1928 roku kiedy właścicielem był Ulrich von Kannenberg majątek liczył 356 ha gruntów. Posiadali dobra do 1945 roku. W północno-wschodniej części wsi położony był majątek ziemski, po którym pozostały resztki parku dworskiego i budynek gospodarski.