Białowąs /Balfanz/

Opublikowany 18 sierpnia 2013 przez admin

HISTORIA WSI

Miejscowość położona w gminie Barwice powiatu szczecineckiego. Wieś o średniowiecznej metryce. Prawdopodobnie założona w XII wieku. Przez kilkaset lat należała do rodu von Glasenapp. W XVII wieku wieś należała do Otto Casimira von Glasenapp/03.06.1642-11.05.1710/, radcy miejskiego, sędziego i naczelnika w Białogardzie, dziedzicznego pana zamku i pałacu w Barwicach. Do lat 90-tych XX wieku jego epitafium znajdowało się w kaplicy grobowej w Białowąsie. Po 1830 roku następuje upadek ekonomiczny rodu skutkujący sprzedażą majątku rodzinie von Rittberg. Ostatnim właścicielem majątku do 1945 roku był Friedrich Wilhelm Graf von Rittberg. Po II wojnie światowej w rękach Skarbu Państwa. W pałacu mieścił się ośrodek szkoleniowy. Obecnie w rękach prywatnych.

PAŁAC

Prawdopodobnie po 1830 roku na murach starszej budowli, prawdopodobnie dworu, nowi właściciele zbudowali pałac w stylu neogotyku angielskiego. Nad wejściem głównym herb rodu von Rittberg. Pałac zbudowany na planie prostokąta, podpiwniczony, z dwoma ryzalitami na narożach, dach zróżnicowany, cztero- i dwuspadowy. Pałac posiada piękne dobrze zachowane witraże oraz na piętrze salę myśliwską.

PARK

Prawdopodobnie wraz z wybudowaniem pałacu powstał park krajobrazowy o powierzchni 6,5 ha. Park o cechach eklektyzmu romantycznego ze stawem rozpościerającym się przed pałacem z cennymi gatunkami drzew. Pod koniec XIX wieku wzbogacony o roślinność obcego pochodzenia.

ZAŁOŻENIE FOLWARCZNE

Założenie składa się z: nieregularnego dziedzińca, domu zarządcy z 1906 roku, dawnego budynku ogrodnika z końca XIX wieku, budynków gospodarczych.

Biała Góra /Ballenberg/

Opublikowany 18 sierpnia 2013 przez admin

Bełczna /Neukirchen/

Opublikowany 18 sierpnia 2013 przez admin

Wieś położona w gminie Łobez powiatu łobeskiego. Początkami historia wsi sięga średniowiecza. Do 1691 roku należała do rodu von Borck. Istnieje informacja, że majątek został w 1755 roku sprzedany Fundacji Maryjnej. W XVIII wieku 3/4 wsi było w posiadaniu rodziny Herr(1756). Do początku XIX wieku majątek był własnością rodziny von Borcke– wymieniony Carl von Borcke. W połowie XIX wieku dobra były w rękach rodziny Holz. Prawdopodobnie pod koniec XIX wieku dobra są w posiadaniu rodziny von Redel– wymieniony Victor von Redel oraz Sophie von Redel. Majątek jest ich własnością do 1945 roku.

ZESPÓL DWORSKO-PARKOWY

W południowo-wschodniej części wsi położony jest zespół dworsko-parkowy. Dwór zbudowany w drugiej połowie XIX wieku, rozbudowany na początku XX wieku. W otoczeniu park krajobrazowy oraz budynki gospodarcze.

Barnowo /Barnow/

Opublikowany 18 sierpnia 2013 przez admin

Wieś położona w gminie Kołczygłowy powiatu bytowskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1300 roku. Do 1945 roku należała do rodu von Puttkamer. W 1380 roku właścicielem wsi był Albert von Puttkamer. W XVI wieku siedział tu Johannes von Puttkamer. W kolejnych latach wymienieni: Martin von Puttkamer zmarły około 1600 roku, Christian zmarły około 1643 roku, Johann w XVII wieku, Ludwig zmarły około 1680 roku, Georg zmarły w 1743 roku. W XVIII wieku dobra są w rękach Martina Antona von Puttkamer(14.08.1698 Barnowo-09.09.1782 Dobrzeń), ożenionego z Heleną Dorotheą von Schönaich. Ze związku z Helene miał syna i dwie córki. Jedyny syn wstąpił do klasztoru. Przekazał majątek swojemu kuzynowi Georgowi Adolfowi von Puttkamer(zm.1778). W 1774 roku Georg Adolf sprzedaje majątek bratu, Wilhelmowi Ludwigowi von Puttkamer(zm.1820). On z kolei sprzedał dobra rodzinie von Puttkamer linii wierszyńskiej. W 1823 roku zmarł Jakob Georg Gottlieb von Puttkamer. W 1863 roku zmarł Wilhelm von Puttkamer a w 1894 Oskar von Puttkamer. W 1928 roku umiera Henning von Puttkamer. Ostatnim właścicielem majątku był Wilhelm von Puttkamer(1887-1957). Z baronową von Hahn miał czterech synów i córkę. Córka zmarła młodo a trzej synowie zginęli podczas II wojny światowej.

Dwór

W latach 1730-55 Martin Anton von Puttkamer(14.08.1698 Barnowo-09.09.1782 Dobrzeń) buduje dwór. Na założenie składa się pierwotny budynek dworu z XVIII wieku oraz przybudówka z XIX wieku. Dwór parterowy kryty dachem naczółkowym, w XIX wieku rozbudowany o eklektyczne skrzydło boczne z wieżyczką., Odrestaurowany przez Czesława Langa.

Waniorowo /Vahnerow/

Opublikowany 18 sierpnia 2013 przez admin

Wieś położona w gminie Gryfice powiatu gryfickiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1316 roku. Właścicielem w tym czasie był Gerhard von Vahnerow. Jako kolejnych właścicieli wymienia się rody: hrabiów von Eberstein, von Lode/de Lode-Łodziów/, de Troye. W 1628 roku właścicielem majątku był Wilhelm von Mellin. Przez małżeństwo panny von Mellin dobra dostają się w ręce rodziny von Oertzen. I również przez małżeństwo w 1820 roku z Henriette von Oertzen, Adolf von Thadden-Trieglaff przejmuje majątek waniorowski. W 1855 roku Gerhard von Thadden-Trieglaff buduje pałac w stylu neoklasycystycznym. Częstym gościem w Waniorowie bywał kanclerz Otto von Bismarck. W 1910 roku majątek należał do Dr Adolpha von Thadden-Trieglaff i liczył 432 ha gruntów. W 1929 roku dobrami zarządzał Dr Reinhold von Thadden-Trieglaff i dobra liczyły 434,8 ha gruntów. Dr Reinhold był ostatnim właścicielem majątku waniorowskiego. Po 1945 roku majątek przejął skarb państwa. W latach 50-tych w pałacu mieścił się ośrodek kolonijny Zakładów Graficznych ze Szczecina. Prawdopodobnie przeprowadzony w tym czasie remont zmienił znacznie bryłę pałacu. W 1967 roku pałac przejął Wydział Oświaty Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Gryficach. W tym czasie dokonano kolejnego remontu budynku. Obecnie pałac należy do Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Waniorowie.

W północnej części wsi zespół pałacowo-parkowy. W sąsiedztwie zespół budynków gospodarczych, pozostałość po założeniu folwarcznym. Czy zachował się budynek szkoły, dawny dwór, nie wiem.

Strzeżewko /Ramsberg/

Opublikowany 18 sierpnia 2013 przez admin

Miejscowość położona w gminie Kamień Pomorski powiatu kamieńskiego. Wymieniona po raz pierwszy w 1279 roku(Stresowe Parvum, Klein Stresow) za czasów księcia Bogusława IV(1254/55-1309). Należała wtedy z nadania księcia do kapituły katedralnej w Kamieniu Pomorskim. W 1380 roku wymieniona jako Ramsberg. W XV wieku dzierżawiona przez burmistrza kamieńskiego Steffana Loyzin. W 1482 roku wieś jest własnością miasta Kamień Pomorski. W 1584 roku część gruntów należała do kościoła we Wrzosowie. W latach 1847-1939 należała do rodziny Steffen. W 1928 roku właścicielem majątku był Fritz Steffen a dobra liczyły 183 ha gruntów. Ostatnim właścicielem była Maria Steffen.

DWÓR

We wsi eklektyczny dwór z początku XX wieku, zbudowany na planie prostokąta, parterowy z użytkowym poddaszem, kryty rozczłonkowanym dachem mansardowym z lukarnami. Wejście główne zaznaczone portykiem z kolumnami. Po 1945 roku własność Skarbu Państwa, z utworzonym na terenie majątku PGR, później należał do Głuchołaskich Zakładów Papierniczych. Od 1994 roku własność prywatna, z wykorzystaniem na ośrodek wypoczynkowy. W sąsiedztwie resztki parku dworskiego.

Ościęcin /Woistenthin/

Opublikowany 18 sierpnia 2013 przez admin

Wieś położona w gminie Gryfice powiatu gryfickiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1308 roku(Wostentin) oraz w 1312 i 1321 kiedy należała do kapituły kamieńskiej. W XVI wieku lenno we wsi posiada rodzina von Flemming. Taki stan rzeczy trwał do początków XIX wieku. W 1823 roku majątek należący do biskupstwa kamieńskiego został rozparcelowany i sprzedany 9 rolnikom. W tym samym czasie majątek należący do rodziny von Flemming również został rozparcelowany i sprzedany.

Mokrzyca Wielka /Gross Mokratz/

Opublikowany 18 sierpnia 2013 przez admin

Wieś położona w gminie Wolin powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1324 roku, kiedy należała do rodu von Mukranitz, później znanych jako von Apenburg(Apenborghe, Apenborch, Apinborch). W 1330 roku wymieniony Thyderik i Peter von Apenburg, w 1422 roku Henricus Apenburg. Wymieniony w 1484 i 1487 roku Jasper von Apenburg, któremu w 1499 roku lenno potwierdzone zostało dla przez księcia Bogusława X. W 1509 roku własność Ewalda von Apenburg. W 1601 roku dobra posiada Philipp von Apenburg. W 1628 roku część gruntów należała do miasta Wolin a majątek do Franza Jochima von Apenborge(Apenburg). Wg spisu wasalnego z 1756 roku właścicielami majątku z rodu von Apenburg byli: 70-letni porucznik w stanie spoczynku Erdman Jochen z synami: 20-letnim Friedrichem Wilhelmem oraz 11-letnim Gustavem Ludwigiem oraz 64-letni Ernst Friedrich z synami: 40-letnim porucznikiem Ernstem Bogislausem, 32-letnim Levinem Gideonem Friedrichem oraz 26-letnim Franzem Mathiasem. Po śmierci porucznika Erdmanna Joachima(Jochena) von Apenburg dobra odziedziczył w 1767 roku jego syn, kapitan Friedrich Wilhelm von Apenburg odkupując 3-cią część włości we wsi od braci: majora Ernsta Bogislawa i generał-majora Lewina Gideona Friedricha(1776r.). Po śmierci majora Friedricha Wilhelma von Apenburg, majątek dziedziczą major Ernst Bogislaw i generał major Lewin Gideon Friedrich-ostatni z rodu von Apenburg. By zachować majątek w rękach rodziny na prośbę generał-majora, król Friedrich II w 1780 roku przekazał dobra siostrzeńcom: kapitanowi Friedrichowi Eugenowi Erdmannowi von Hiller oraz porucznikowi Bernhardowi Friedrichowi Heinrichowi von Hiller. Dnia 04.11.1794 roku umiera ostatni z rodu von Apenburg, generał-major Lewin Gideon Friedrich von Apenburg. W 1804 roku wg spisu właścicielem był porucznik von Hiller, prawd. Bernhard Friedrich Heinrich. Wg spisu majątków z 1862 roku właścicielem majątku B był Heinrich Retzlaff, właściciel majątku A od 1854 roku. W 1910 roku majątek liczył 560,50 ha gruntów i należał do Pani von Hiller. W 1928 roku własność Pani Erny von Weltzin, z domu von Hiller a dobra liczyły 541 ha gruntów. W 1939 roku majątek w rękach rodu von Weltzin.

ZAŁOŻENIE DWORSKO-FOLWARCZE

Przez założenie dworsko-folwarczne przebiega obecnie droga krajowa. Jadąc od strony Wolina po stronie lewej położony skromny dwór oraz resztki założenia parkowego. Po stronie prawej drogi założenie folwarczne z resztkami budynków gospodarczych.

Mechowo /Zimmerhausen/

Opublikowany 18 sierpnia 2013 przez admin

Wieś położona w gminie Płoty powiatu gryfickiego. Do XV wieku lenno Johanna i Paula von Mellin. Wzmiankowana w 1493 roku. W 1479 roku książę Bogusław X nadał wieś braciom Ewaldowi i Wedigowi von der Osten z Płot. W 1577 roku z powodu kłopotów finansowych rodzina von der Osten sprzedaje Mechowo rodzinie von Blücher. W 1755 roku dobra przez koneksje rodzinne przechodzą w ręce rodu von Platen. W 1787 roku wymieniony Friedrich Philipp von Platen. W 1774 roku część majątku w rękach wdowy po majorze von Plӧtz, Beaty Sophii Christiany von Plӧtz, z domu von Blücher. Na przełomie XVIII i XIX wieku majątek kilkakrotnie zmienił właścicieli. W 1788 roku właścicielem dóbr był Otto Sigismund von Kamin. Później przechodzi w ręce rodów von Arnim i von Grӧben. Od 1801 roku własność rodu von Blanckenburg. Posiadali majątek do 1945 roku. W latach 70-tych XIX wieku własność Moritza von Blanckenburg(*25.05.1815-+03.03.1888), syn Eduarda von Blanckenburg i Emmy von Frankenberg und Proschlitz. W 1870 roku majątek obejmował 4686 mórg ziemi a w 1879 roku liczyły 1168,75 ha gruntów. W 1914 roku właścicielem majątku był Günther von Blanckenburg. Ostatnim właścicielem dóbr mechowskich był Jürgen von Blanckenburg. Na terenie majątku funkcjonowało PGR. W pałacu do 1980 roku mieściły się mieszkania dla pracowników PGR. Obecnie pałac w postępującej ruinie.

Pałac

Zbudowany na początku XIX wieku, rozbudowany w 1939 roku, parterowy z gankiem i werandą, kryty dachem dwuspadowym, z dwoma piętrowymi skrzydłami.

Łęczna /Henningswalde/

Opublikowany 18 sierpnia 2013 przez admin

Osada położona w gminie Płoty powiatu gryfickiego. Prawdopodobnie należała do majątku mechowskiego. Po założeniu zachowały się czworaki oraz częściowo zabudowa gospodarcza.

Kołomąc /Koldemanz/

Opublikowany 18 sierpnia 2013 przez admin

Wieś położona w gminie Gryfice powiatu gryfickiego. Wzmiankowana po raz pierwszy w 1294 roku, kiedy była własnością rycerza Franza von Beyenhusen. Później należy do kapituły kamieńskiej. W 1316 częściowa własność rycerza Rudolfa de Coldemanse. W 1419 roku wzmiankowany Gatzke von Coldemanz. We wsi nadal część gruntów w posiadaniu kapituły z Kamienia Pomorskiego. W 1500 roku własność rodu von Flemming. W 1518 roku w rękach Kurta von Flemming. W XVII wieku podział wsi na dwa działy własnościowe: jeden należący do Hasso Adama von Flemming, drugi do Kaspara von Flemming. W 1737 roku dobra i wieś zakupił major von Brockhusen. W 1789 roku własność Georga von Zastrow. W 1827 roku majątek wydzierżawił a następnie przekazał zięciowi Karlowi H. von Flemming, który odsprzedał dobra rodzinie mieszczańskiej Gloxin. Posiadała dobra do 1945 roku. W 1870 roku dobra obejmowały 3598 mórg ziemi i należały do R.Gloxin. W 1879 roku majątek liczył 913,05 ha gruntów. W 1910 roku właścicielem majątku był Rudolf Gloxin a dobra liczyły 928 ha gruntów. W 1928 roku dobra obejmowały 977,8 ha gruntów. Pałac położony na północnym brzegu jeziora zniszczony w czasie działań wojennych i rozebrany.

Gadom /Wildenhagen/

Opublikowany 18 sierpnia 2013 przez admin

Wieś położona w gminie Golczewo powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1322 roku(Wildenhagen), kiedy książęta Warcisław IV, Otto I i Barnim III nadali wieś biskupowi kamieńskiemu Konradowi IV w zamian za zamek w Ramlewie(Ramelow). W 1429 roku podlegała biskupom kamieńskim z siedzibą w Golczewie. W 1429 roku po raz pierwszy wymieniona jako lenno rodu von Rhein(de Reno, von dem Ryne, von Rine, von Reene, von Rein, Rheine), spokrewnionego z rodziną von Flemming. W 1594 roku mowa o dwóch majątkach rycerskich na terenie wsi. Po śmierci Georga Henninga von Rhein majątek a odziedziczyli jego synowie, Joachim Friedrich i porucznik Henning Otto von Rhein. W 1718 roku za 10000 florenów majątek a przejął porucznik Henning Otto von Rhein. Po jego śmierci majątek a zapisany na jego 5-ciu synów. Po ugodzie w 1763 roku majątek a otrzymał Carl Otto von Rhein, ożeniony z panną von Wachholtz. Majątek a po jego śmierci otrzymali bracia: podpułkownik Henning Christoph, Georg Bogislaw i kapitan Adrian Gottlieb. W 1787 roku właścicielem Gadomia a był podpułkownik Henning Christoph von Rhein, a następnie jego syn Carl Friedrich Wilhelm von Rhein(*1791). W 1804 roku majątek a należał do wdowy, Beate Elisabeth Dorothei, z domu von Münchow przy niepełnoletności dzieci. Majątek b po śmierci Jacoba Tybe von Rhein przypadł jedynemu synowi, Christophowi Friedrichowi von Rhein a następnie w 1752 roku wnukowi, Carlowi Friedrichowi von Rhein. W 1804 roku miał 73 lata i nie miał dzieci. Po jego śmierci majątek przejął Carl Friedrich Wilhelm von Rhein i w 1828 roku był właścicielem obu majątków gadomskich. W 1860 roku sprzedał rodowy majątek rodzinie von den Osten-Sacken. Posiadali majątek do 1880 roku, kiedy dobra zakupił kapitan Heinirch Birnbaum. W 1910 roku majątek liczył 509 ha gruntów. W 1928 roku dobra liczyły 543 ha gruntów. Do 1945 roku majątek był w posiadaniu rodziny Birnbaum. Po 1945 roku dobra są własnością Skarbu Państwa. Majątek wszedł w skład Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej „Przełom”. Od 1994 roku należy do prywatnego właściciela. Pałac obecnie pełni rolę hotelowo-restauracyjną.

ZESPÓŁ PAŁACOWO-PARKOWY

Przy drodze położony zespół pałacowo-parkowy. Pałac zbudowany w 1880 roku w stylu eklektycznym, z wykorzystaniem starszej siedziby z XVIII wieku. Budynek zbudowany na planie prostokąta, dwukondygnacyjny z wysoką wieżą, kryty dachami dwuspadowymi. Położony w parku pochodzącym z XIX wieku o powierzchni 6,0 ha, z aleją kasztanowców i grabów. W pobliżu zabudowania gospodarcze po byłym folwarku.

projekt i wykonanie: plus1.pl