Krowiarki /Krawarn/

Wieś położona w gminie Główczyce powiatu słupskiego. Wzmiankowana w 1476 roku i kolejno w latach 1499, 1518, 1523 jako Gorne, stare lenno rodu von Stojentin. W 1476 roku siedział tu Hans Stojentin. W 1523 roku wieś należała do dzieci Petera Stoientis. We wsi były prawdopodobnie 2 majątki. Rodzina von Stojentin posiadała dobra do 1684 roku. W 1648 roku wymieniony kapitan Georg Wobeser. W 1651 roku jeden z majątków w posiadaniu rodu von Lettow. W 1717 roku majątek należał do Petera Heinricha von Wobeser a w 1753 roku do Georga Heinricha von Wobeser. Rodzina von Wobeser(Wobser) posiadała majątek do 1837 roku. W 1828 roku dobra we wsi posiadała rodzina von Rӧdern(Rädern, Rӧder). W latach 1855-1857 dobra w rękach rodziny von Blücher. Następnie dobra nabył Nikolaus von Below a majątek do 1945 roku należał do jego spadkobierców. Po śmierci Nicolausa von Below w 1919 roku dobra odziedziczył Hans Rüdiger von Below a od 1923 roku Wedig von Below.
Pałac
Murowany składający się z dwóch skrzydeł założonych na planie prostokąta i tworzących w połączeniu układ w kształcie litery U. Część południowa, jednopiętrowa pochodzi z pierwszej połowy XIX wieku, drugie skrzydło dwupiętrowe z drugiej połowy XIX w. Podpiwniczony. W narożniku południowo-zachodnim okrągła wieża. Obok park krajobrazowy a także zachowane budynki dawnego zespołu folwarcznego.
Wieś położona w gminie Nowe Miasteczko powiatu nowosolskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1295 roku. W 1314 roku część gruntów należała do rodu von Buntenese, część do Katheriny von Borna. W 1421 roku wieś należy do kościoła głogowskiego. W 1444 roku właścicielem wsi jest Nickel von Suckau. Później wchodzi w skład majątku braci von Glaubitz(Hansa, Kaspara, Balzera i Melchiora). W 1475 roku wieś z rąk Henryka XI otrzymuje Nickel von Schweinitz z Bukowic. Około 1495 roku dobra te posiada Bernhard von Schweinitz. Po śmierci Bernharda II von Schweinitz w 1561 roku wieś zakupił Fabian von Schӧnaich. Wieś po wojnie trzydziestoletniej za długi trafiła w ręce głogowskich jezuitów. Po spłaceniu długu w wieku XVIII ponownie jest własnością książąt von Schӧnaich-Carolath. Pod koniec XVIII wieku wieś podzielona na dwie części- jedna w rękach książąt von Schӧnaich-Carolath, druga własność rodziny von Logau. Do 1945 roku majątek w rękach książąt von Schӧnaich-Carolath-Beuthen.
We wsi pozostałości po folwarku: znacznie przebudowany dwór oraz zabudowa gospodarcza.