Wieś położona nad Wilią w rejonie obwodu grodzieńskiego Białorusi w powiecie Smorgonie, dawniej powiat święciański, gmina Dubotówka. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1443 roku. W XV wieku wieś należała do rodziny Sakowicz herbu Korwin odm. , która w 1483 roku ufundowała kościół. Około 1640 roku dobra należały do Jana Swołyńskiego herbu Leliwa , marszałka oszmiańskiego(1632), dworzanin JKM, sługa radziwiłłowski, kalwinista. Zmarł pod koniec 1647 roku. Majątek zapisał swojej żonie, Teodorze Zofii Tryzniańce, która powtórnie wyszła za mąż za Mikołaja Paca, wojewodę trockiego i sprzedała je po 1647 roku Mikołajowi Koszczycowi herbu własnego, pisarzowi wileńskiemu. Z opisu dekanatu oszmiańskiego z 1784 roku właścicielem wsi był Marcin Klimański herbu własnego. Po jego śmierci dobra w posiadaniu jego żony, Brygidy Klimańskiej z domu Kozieleckiej, która wyszła powtórnie za mąż za Korsaka herbu Korsak. W 1861 roku majątek w rękach rodziny Czarnockich herbu Lis. Później należał do rodziny Oskierków herbu własnego. W latach 20-30-tych XX wieku własność Kiersnowskich herbu Pobóg odm. – w 1926 roku wymieniona Izabela i Maria Kiersnowskie.
Założenie dworsko-folwarczno-parkowe.
We wsi stał dwór, obecnie nie istnieje.
