Miasto powiatowe położone nad jeziorami Człuchowskim, Miejskim i Rychnowskim. Człuchów wzmiankowany w XII wieku. W XIII wieku należała do książąt pomorskich z rodu Sobiesławiców. Ziemia człuchowska wchodziła w skład kasztelanii w Raciążu, później w Szczytnie. Po śmierci Mściwoja II Pomorze Gdańskie wraz z Człuchowem znalazło się pod protektoratem księcia wielkopolskiego Przemysła II, późniejszego króla Polski. Od 1312 roku Człuchów zakupili Krzyżacy od Mikołaja z Powidza. Na 142 lata Człuchów znalazł się pod władzą państwa krzyżackiego. Na zamku mieściła się siedziba komtura, który posiadał władzę administracyjną i sądową. Obok powstała osada, która od 1348 roku posiadała prawa miejskie. Od 1454 roku za zgodą Związku Pruskiego król Kazimierz IV Jagiellończyk przyłączył miasto wraz z regionem do Polski. Pokój toruński potwierdził przynależność miasta do Królestwa Polskiego. Pierwszym starostą w 1454 roku był Mikołaj Szarlejski ze Ściborza herbu Ostoja, w 1455 roku Mikołaj z Łabiszyna, w latach 1455-56 ponownie Nikołaj Szarlejski ze Ściborza, w latach 1455-63 Włodko z Danaborza herbu Pałuka, kasztelan nakielski, w latach 1463-1478 Jerzy z Dąbrowy. Ostatnim starostą był Jan Jędrzej Borch w latach 1771-1772. W 1655 roku miasto i zamek zdobyli Szwedzi. Miasto i zamek odbite zostało przez wojska Stefana Czarnieckiego. Po pierwszym rozbiorze Polski w 1772 roku na 173 lata Człuchów znalazł się poza granicami Polski.
Zamek
Na półwyspie Kujawy Krzyżacy przez prawie 50 lat budowali warownię, drugą co do wielkości po Malborku, ukończoną w 1365 roku. Składał się z czterech części: Zamku Wysokiego oraz trzech przedzamczy. Zamek wysoki założony był na planie kwadratu, posiadał cztery skrzydła, wewnętrzny dziedziniec i wieżę w północno-zachodnim narożniku. Od 2008 roku trwają prace archeologiczne. Obecnie zamek zaadoptowano na potrzeby Muzeum Regionalnego.