Wieś położona w gminie Kołbaskowo powiatu polickiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1240 roku, kiedy książę pomorski Barnim I pod jurysdykcją swojego kuzyna księcia Warcisława III nadał wieś biskupowi Konradowi III z Kamienia Pomorskiego. W 1336 roku połowa wsi należała do  kościoła Św. Marii w Szczecinie. We wsi w XIV-XV wieku istniało kilka majątków. W XIV wieku część wsi należała do Konrada von Eicholz. Po jego śmierci przejęte dobra przez miasto Gryfino. Później należała do rodu von Elsholz(Eicholtz)- może ponownie do rodziny von Eicholz.  W 1373 roku część wsi w posiadaniu rycerskiego rodu von Steinbeke, wymarłego w XVII wieku. Należała wtedy do Clausa i Henninga von Steinbeck. W 1458 roku prawdopodobnie od rodziny von Steinbeck majątek zakupił Philipp von Wussow. Dobra we wsi rodzina von Wussow posiadała od co najmniej 1378 roku. Część wsi w 1474 roku była w posiadaniu rodu von Oldenslet, wymarłego w XV/XVI wieku, część należała do Nicolausa i Henninga von Wussow.  W 1477 roku wymieniony był Peter von Wussow. W 1530 roku nadal połowa wsi należała do kościoła maryjnego w Szczecina, druga w rękach rodu von Wussow.  W 1628 roku we wsi majątek posiada rodzina von Ramin. W 1631 roku część wsi należała do rodu von der Osten– wzmiankowany Christoph von der Osten. W 1698 roku Sofia Eleonora von Wussow podarowała kościołowi kielich. Z rodu von Wussow wzmiankowany Carl Heinrich von Wussow w 1691 i 1706 roku. W 1729 roku od kapitana Carla Heinricha von Wussow majątek wydzierżawia na lat 15 senator Immanuel Willich. Po jego śmierci majątek w rękach wdowy a po jej śmierci w roku 1761 w rękach spadkobierczyń: Sophii Johanny Buller, z domu Willich oraz Charlotty Gertrudy Polzenhagen, z domu Willich, które to zwróciły się do dwóch żyjących braci von Wussow o przedłużenie dzierżawy majątku na następne 30 lat. W 1770 roku we wsi dobra posiadał David Christian Krause. Po nim majątek odziedziczyli synowie: George Carl Wilhelm i Bernd Bogislaw Wilhelm, którzy zostali w 1787 roku nobilitowani przez króla Friedricha Wilhelma II. Około 1800 roku po wygaśnięciu dzierżawy dla spadkobierców senatora Immanuela Willich, bracia Carl Heinrich i Philipp Otto Ludwig von Wussow sprzedali dobra rodzinie von Krause. Rodzina von Krause około 1828 roku sprzedała dobra Georgowi Augustowi Friedrichowi Karbe, nobilitowany w 1840 roku przez króla Friedricha Wilhelma IV. Po śmierci Georga Augusta Friedricha von Karbe w 1845 roku majątek w rękach Gustava Meyer. Dzierżawcą a później właścicielem majątku został Carl Friedrich Julius Engel. W 1879 roku majątek liczył 601 ha gruntów. Na  przełomie wieku XIX i XX dobra w posiadaniu niejakiego Durow. Ostatnim właścicielem majątku liczącego 628 ha gruntów był Georg Nicolai.

W północno-wschodniej części wsi resztki zespołu dworskiego.