HISTORIA WSI
Wieś położona w gminie Malechowo powiatu sławieńskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1267 roku. W XIII wieku należała do Borka, kasztelana kołobrzeskiego. Pod koniec XIII wieku sprzedana Ludemarowi z Sulechowa, który podarował wieś klasztorowi bukowskiemu, co zostało potwierdzone w 1302 roku oraz w 1304 roku przez syna Ludemara, Więcka. W późniejszym okresie należała do rodu von Manteuffel, który w 1530 roku sprzedał wieś rodzinie von Natzmer. Na początku XVIII wieku dobra w posiadaniu Oldwiga Adolpha von Natzmer. Umiera bezpotomnie. Dobra dziedziczy siostra zmarłego, Barbara Eleonora von Stojentin. Po jej śmierci majątek przypada jej córce, Elisabeth Jadwiga von Tetlow, żonie Ewalda Christiana von Tetlow. W XIX wieku dobra ponownie w rękach rodu von Natzmer. W 1884 roku właścicielem majątku był Carl Oldwig von Natzmer. Majątek należał do rodu von Natzmer do 1927 roku. Źle zarządzany przez Hansa von Natzmer majątek zbankrutował. W 1910 roku majątek liczył 694 ha gruntów. W 1928 roku dobra zakupuje Towarzystwo Kupieckie ze Sławna. W 1929 roku jako właściciel dóbr borkowskich wymieniony jest Dr Friedrich Wilhelm Gaertner a majątek liczył 757 ha gruntów. Kolejnym właścicielem dóbr zostaje lekarz weterynarii Paul Kusanke. Całość z założeniem dworsko-parkowo-folwarcznym liczyła wtedy 460 ha. Był ostatnim właścicielem majątku do 1945 roku. Po 1945 roku majątek jest własnością Skarbu Państwa i na jego terenie utworzono Państwowe Gospodarstwo Rolne.
Za wsią na skraju lasu megalityczny grobowiec, prawdopodobnie jedyny grób korytarzowy na terenie Polski liczący sobie 5 tysięcy lat.
Z wsią Borkowo związane są też dwie ciekawe historie.
W grudniu 1388 roku doszło do porwania księcia Geldrii, Wilhelma. Wilhelm książę Geldrii i spadkobierca księstwa Jülich był gościem Zakonu Krzyżackiego i wielkiego mistrza Konrada Zöllern von Rotenstein. Wrogo nastawieni do zakonu i do margrabiów brandenburskich panowie pomorscy podpisali w 1388 tajny układ z królem polskim Władysławem Jagiełłą, na mocy którego mogli przeprowadzać działania dywersyjne. Jednym z nich było porwanie księcia Wilhelma. Dokonali tego Eckhard von dem Walde, właściciel Złocieńca, Maciek Bork ze Strzemiela, właściciel pobliskiego Borkowa i Hennig von Wedel właściciel Mielna pod Łobzem oraz części Złocieńca.
Druga historia dotyczy związków Renate Louise Mechthild von Natzmer, urodzonej w Borkowie 09.06.1898 roku z polskim wywiadem. Po wyjeździe z Borkowa w wieku 18 lat do Berlina podjęła pracę jako pielęgniarka. W 1924 roku wyszła za mąż za Kurta Bodewig, z którym rozwiodła się w 1926 roku. Podjęła pracę w Wydziale VI Inspekcji Ministerstwa Reichswehry w okresie Republiki Weimarskiej oraz w początkach III Rzeszy. W listopadzie 1928 roku podjęła współpracę z polskim wywiadem w Berlinie zwerbowana dzięki pomocy Irene von Jena przez Benitę von Falkenhayn, współpracowniczkę i kochankę asa polskiego wywiadu majora Jerzego Sosnowskiego. Początkowo major Jerzy Sosnowski i Renate von Natzmer również byli kochankami. Dzięki dostarczonym dokumentom przez Renate i przez Irene władze polskie poznały szczegóły tajnej współpracy wojskowej Niemiec i ZSRR. Siatka została rozbita w lutym 1935 roku. Major Jerzy Sosnowski i Irene von Jena otrzymali karę dożywotniego więzienia. Benitę von Falkenhayn i Renate von Natzmer skazano na karę śmierci przez ścięcie toporem. Karę wykonano na dziedzińcu więzienia Plötzensee w Berlinie, w poniedziałek, 18 lutego 1935 roku o godzinie 6.00 rano.
http://www.jerzysosnowski.info/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=3&Itemid=8
ZAŁOŻENIE DWORSKO-FOLWARCZNE
Pozostałością po założeniu dworsko-folwarcznym jest park krajobrazowy o powierzchni 5,13 ha, oraz zespół zabudowań folwarcznych. Po dworze rozebranym po 1945 roku pozostały schody prowadzące do niego. Całość założenia położona jest w południowo-zachodniej części wsi.
