Wieś położona w gminie Kazimierz Dolny powiatu puławskiego. Pierwszy raz informacja o wsi pochodzi z 1317 roku. Wieś szlachecka. W 1317 została nadana braciom Dzierżkowi(Dzierzkowi) i Hostasiuszowi(Ostaszkowi) z Bejsc herbu Lewart. Byli protoplastami Firlejów. Zamek powstały po 1340 roku, po raz pierwszy w źródłach pojawia się w 1368 roku. W 1399 roku zamek należący do Jaśka z Bejsc odkupił Klemens z Kurowa herbu Szreniawa, kasztelan żarnowski. W latach 1401-63 zamek należał do syna Klemensa, Piotra Kurowskiego(zm.1463). Po nim dobra dziedziczy jego córka Jadwiga, żona Jana z Pilcy, wojewody krakowskiego. Później przechodzi do rąk rodu Zbąskich herbu Nałęcz. Kolejnym dziedzicem zostaje Jan Oleśnicki(Jan Bochotnicki, Jan z Bochotnicy) z Bochotnicy herbu Dębno(1480-1532), syn Katarzyny Zbąskiej i Jana z Oleśnicy, starosty muszyńskiego i tenutariusza lubowelskiego. Za jego czasów doszło do przebudowy zamku w renesansową rezydencję. Po bezpotomnej śmierci Jana Oleśnickiego majątek bochotnicki wraz z zamkiem dziedziczy najbliższa rodzina, jego siostry: Anna Kościelecka-Walewska i Katarzyna Szamotulska. Informacja o nadaniu Bochotnicy Janowi, Pawłowi i Stanisławowi Samborzeckim herbu Rawicz w roku 1523 przez Zygmunta I prawdopodobnie jest mylną bo może chodziło o Bochotnicę Kościelną. W roku 1532 dobra przejął kasztelan poznański Andrzej I Górka herbu Łodzia. Jan Bochotnicki(Oleśnicki był bratem babki Andrzeja I Górki, ze strony matki. Po śmierci Andrzeja I Górki w 1551 roku zamek przejął syn, Stanisław, zmarły w 1592 roku. Później dobra przechodzą w ręce Jana Ocieskiego. Po jego śmierci dobra przejął Andrzej Dunin-Borkowski. W 1585 roku syn Jana, Joachim Ocieski herbu Jastrzębiec(ok.1562-1613) dziedziczy majątek. W 1588 roku Andrzej Dunin-Borkowski zrzeka się dóbr bochotnickich na rzecz Joachima Ocieskiego. W tym samym roku Joachim Ocieski zrzeka się majątku na rzecz Andrzeja Rzeczyckiego, pisarza ziemskiego łukowskiego. Bochotnica wraca do Dunin-Borkowskich w XVI i XVII wieku- wymieniany Jan(1645, 1652), Stanisław(1659). W 1667 roku majątek wydzierżawiony gdańskiemu kupcowi Walentemu Bahran. W XVIII wieku należała do rodu Tarłów herbu Topór– wzmiankowany Jan Tarło(1684-1750), którego matką była Teresa Dunin-Borkowska. Ożenił się ze znacznie młodszą Zofią z Krasińskich, późniejszą żoną księcia Antoniego Lubomirskiego z Przeworska(1718-1782), kolejnego właściciela wsi. Przez małżeństwo księżniczki Agnieszki Magdaleny Anny Lubomirskiej z księciem Aleksandrem Michałem Pawłem Sapiehą przechodzi w dom książąt Sapiehów herbu Lis. W 1774 roku ich córka Anna Teofila(1758-1813) zawiera małżeństwo z księciem Hieronimem Januszem Sanguszko-Kowelskim, z którym rozwiodła się. W 1786 roku zawiera małżeństwo z hrabią Sewerynem Potockim z Podhajec herbu Pilawa(1762-1829). W 1826 roku majątek nabył książę Adam Jerzy Czartoryski(1770-1861). Po powstaniu listopadowym pozbawiony majątków przebywał na emigracji. W 1847 roku Bochotnicę zakupiła rodzina Klemensowskich herbu Celejów. W 1889 roku właścicielem był Józef Klemensowski z Celejowa. Majątek Józefa w 1930 roku wraz z ruiną zamku obejmował 720ha gruntów.
ZAMEK
Ruina gotyckiej twierdzy obronnej, zwany zamkiem Esterki, kochanki króla Kazimierza Wielkiego. Po raz pierwszy informacja o zamku pojawia się w 1368 roku, już w 1585 roku był obiektem zniszczonym, grożącym ruiną. Kiedy został opuszczony nie wiadomo.
