Miasto nad Strwiążem położone obecnie na Ukrainie w obwodzie lwowskim, w rejonie starosamborskim. Do 1939 roku położone w województwie lwowskim powiatu starosamborskiego. Po raz pierwszy wzmiankowane w 1374 roku. W tym czasie własność możnego rodu Herburtów herbu własnego. W 1528 roku król Zygmunt I Stary nadał prawa miejskie. W tym czasie właścicielem Chyrowa był szlachecki ród Tarłów herbu Topór. W 1531 roku Andrzej Tarło, właściciel miasta funduje pierwszy w mieście kościół, który nie zachował się do naszych czasów. Żoną jego była Barbara Herburtówna. W 1592 roku jako wiano Jadwigi Tarłówny, Chyrów przechodzi w ręce jej męża, Jerzego Mniszcha herbu własnego(ok.1548-1613), twórcy potęgi rodu. Z powodu zadłużenia majątku po śmierci Jerzego jego synowie zastawili miasteczko jednemu z głównych wierzycieli, węgierskiemu szlachcicowi Jerzemu Drugethowi de Hommonay, zwanemu w Polsce Humiejskim. Po jego śmierci w 1620 roku dobra dziedziczy jego syn, Jan. W 1638 roku Franciszek Bernard Mniszech(ok.1590-1661), syn Jerzego, kasztelan sądecki odzyskuje Chyrów. Majątek dziedziczy syn Jerzy Jan Wandalin Mniszech(zm. 1693), żonaty z Anną Chodkiewicz. Kolejnym właścicielem Chyrowa byli książęta Ossolińscy herbu Topór. W 1769 roku przez małżeństwo Marianny Ossolińskiej(1731-1802) z Józefem Janem hrabią Wandalin Mniszech herbu Kończyc(1742-1797) ponownie w rękach hrabiów Wandalin Mniszech. Posiadali miasto do połowy XIX wieku.
ZAMEK
Na terenie Chyrowa ruiny zamku zbudowanego przez Herburtów, rycerzy przybyłych z Moraw. Pochodzili z Fülme w Górach Wezerskich. Herbort z Fulmu brał udział w bitwie pod Legnicą. Za czasów księcia Władysława Opolczyka otzrymują liczne przywileje. Nabywają Felsztyn- linia felsztyńska, wymarła w 1645 roku. Po nabyciu Arłamowa jedna z gałęzi przyjmuje nazwisko Arłamowscy herbu Trzy Gwiazdy.
Willa Polonia
