Wieś położona w gminie Pszczew powiatu międzyrzeckiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1424 roku(Gorziczsko). Później wielokrotnie w latach: 1434(Goriczsko Nowe), 1436(Gorziczsco), 1442(Malegorziczsko), 1443(Gorziczsko Nowe), 1446(Nowa Gorzyczsky), 1494(Nowa Gorzyczko), 1508(Gorziczko Nowe), 1509(Goriczko Nove), 1580(Gorzicko), 1944(Neugӧrzig). Własność szlachecka, która w 1434-1446 należała do Sędziwoja z Niewierza Niewierskiego, syna Agnieszki Niewierskiej. Około 1446 roku dochodzi do podziału dóbr między braćmi, synami Bodzęty Niewierskiego- Dobrogostem Wierzbieńskim, Mikołajem Niewierskim i Sędziwojem z Gorzycka. W 1486 roku Katarzyna Niewierska sprzedaje część wsi Mścichowi Buszewskiemu, a w 1494 roku Mikołaj i Stanisław ze swojej części sprzedają grunty Nowego Gorzycka Sędziwojowi Mylińskiemu. W 1580 roku część wsi w posiadaniu Stanisława Gorzyckiego, później Jana Gorzyckiego. W XVIII wieku majątek jest w posiadaniu rodu von Unruh z Bukowca. W 1845 roku własność rodu Żychlińskich. W skład majątku wchodził folwark Birkvorwerk- obecnie Villa Toskania. W 1857 roku własność barona Ernsta von Willich, rentiera z Gorzyna. W 1870 i 1877 roku majątek wchodził w skład dóbr gorzyńskich, których właścicielem był baron Ernst von Willich. Majątek obejmował 1116ha gruntów. W 1896 roku majątek o powierzchni 1115,40ha gruntów posiadał baron Kurt von Willich, starosta babimojski, a administratorem dóbr był August Zerbst. W 1907 i 1913 roku majątek o powierzchni 1099ha należał do baronowej Gertrudy von Willich, z domu baronówny von Rotenhan z Gorzynia a administratorem dóbr był August Zerbst.
DWÓR
We wsi resztki założenia dworskiego – stare domy i klasycystyczny spichlerz z XVIII i pierwszej połowy XIX wieku.
