POBIEDNA-UNIĘCICE /Meffersdorf-Wigandsthal/

Wieś położona w gminie Leśna powiatu lubańskiego. Wieś założona w 1667 roku na terenie wsi Unięcice przez ówczesnego właściciela Wiganda von Gersdorf  dla prześladowanych protestantów z terenów Czech. Właścicielami Unięcic była łużycka rodzina von Üchtritz(do 1592r.). Po bezdzietnej śmierci Hansa von Üchtritz w 1592 roku wieś posiadała boczna gałąź rodu von Üchtritz z Osterholz, która posiadała wieś do 1638 roku. Od 1658 roku wieś Unięcice w rękach Wiganda von Gersdorf. Posiadał wieś do 1686 roku. Kolejni właściciele: Karl Felix Ernst von Gerdorf(1668- w 1690 roku sprzedał dobra bratu za 50.000 talarów a sam poświęcił się służbie wojskowej. Zginął w 1702 roku pod Pińczowem jako sasko-polski pułkownik dragonów w służbie króla Augusta II Mocnego), jego brat Christoph Gottlieb von Gersdorf(1690-1712), Wolf Adolph von Gersdorf(1712-1749), Rudolph Ernst von Gersdorf(1749-1756), Adolf Traugott von Gersdorf(1756-1807), Karl Heinz Traugott von Gersdorf(1807-1823), Victor Amadeus landgraf von Hessen-Rothenburg ks. zu Rheinsfeld ks. von Ratibor ks. von Corvey(1823-1830), Ernst hrabia von Seherr-Thos z Dobrej(1830-1856), jego zięć Gustav Theodor baron von Saldern-Platenburg(1856-1876), Ernst baron von Saldern(1876-1877), Ernst baron von Saldern młodszy(1877-1878), Joseph Robrecht z Berlina(1884-1889), jego syn Albrecht Robrecht(1889-1899), jego spadkobiercy(1899-1900), Otto von Czarnowsky(1900-1902), Bank Ziemski z Berlina(1902-1903), Christian Kraft książę von Hohenlohe-Oehringen książę von Ujest ze Sławęcic(1903-1926), Ostatnim właścicielem był Max Hugo ks. Hohenlohe-Oehringen.

PAŁAC

Prawdopodobnie  około 1608 roku Hans von Üchtritz zbudował pierwszą siedzibę szlachecką(dwór), która spłonęła 02.08.1651 roku. Na murach tego dworu nowy właściciel Wigand von Gersdorf zbudował nowy dwór, rozebrany w 1764 roku. Kamień węgielny pod nową siedzibę wmurowano dnia 22.06.1767 roku. Budowę pałacu ukończono w 1768 roku. Odnawiany i modernizowany wielokrotnie, pierwszy raz w 1830 roku, później pod koniec XIX wieku. Remontowany w 1962 roku, spłonął w 1982 roku. Od 1983 roku remontowany. Obecnie w rękach prywatnych.