ABELINO /Adamsheide/

Obecnie wieś położona w obwodzie kaliningradzkim w Rosji około 10 km od granicy polskiej. W 1469 roku bracia Georg i Christoph von Schlieben otrzymali wieś jako rekompensatę za zaległe wynagrodzenie. W 1629 roku Christoph von Schlieben sprzedaje majątek Wilhelmowi von Schmieder. W 1637 roku Wilhelm von Schmieder sprzedaje majątek Dietrichowi von Schlieben. W 1679 roku dobra są w rękach Adama Friedricha von Schlieben, który buduje pałac. Następcą jest jego syn, Christoph Friedrich. W 1706 roku podział dóbr na trzech synów Christopha Friedricha. W 1740 roku dobra posiada kapitan von Schlieben, którego córka Helene wychodzi za mąż za Carla Ludwiga von Hohendorf. Carl Ludwig umiera przedwcześnie w 1769 roku. Helene von Hohendorf wychodzi ponownie za mąż za Ludwiga Wilhelma von Tyszka. Przy bezdzietnym małżeństwie dobra miała dziedziczyć Fredericia Gotthülf von Tyszka, która zakochała się we właścicielu Klein-Guja, Ludwigu Bruno. Młody człowiek nie został zaakceptowany przez rodziców i nawet uwięziony przez nich w piwnicy we wsi. Interwencja Fryderyka Wielkiego na prośbę zakochanej spowodowała uwolnienie go i ślub z ukochaną. Helene i Ludwig ze związku mają dwie córki i syna Friedricha Ferdinanda urodzonego w 1791 roku. W 1797 roku majątek w posiadaniu rodu von Queis. Po śmierci męża Helene wychodzi po raz 3-ci za mąż za barona Carla Friedricha von Heyking. Majątek Adamshede odziedziczyła najstarsza z córek, zamężna za Albrechta von der Trenk. Miała dwóch synów, Juliusa i Ferdinanda. Zmarła w Berlinie 18.11.1851 roku. W tym samym roku(1851) majątek został sprzedany Gustavowi Osten z Borchersdorf. W 1876 roku córka jego Margareta poślubia Oskara Krieger, który od 1888 roku jest właścicielem majątku. Jego syn w 1909 roku sprzedał dobra baronom von Albedyll z Karnit koło Morąga.

KUKADŁO /Kuckädel/

Wieś położona w gminie Bobrowice powiatu krośnieńskiego. Wzmiankowana w 1510 roku. W tym czasie właścicielem wsi wzmiankowany był Albert von Grünenberg. W XVII/XVIII wieku była własnością rodu von Knobelsdorff. Dnia 17.02.1699 roku urodził się tutaj Georg Wenzeslaus von Knobelsdorff, architekt i malarz niemiecki, syn Georga Siegmunda von Knobelsdorff i Ursuli Barbary z domu von Haugwitz, właścicieli pobliskiego Kosierza. Kolejnym właścicielem zostaje rodzina von Wegerer– wzmiankowany Carl von Wegerer ur. w 1690 roku. W 1710 roku majątek w rękach rodu von Unruh. W 1713 roku majątek w rękach właścicieli Kosierza, spadkobierców rodziny von Knobelsdorff a w 1718/19 roku dobra są w posiadaniu Johanna Ferdinanda von Rabenau. W połowie XVIII wieku majątek w posiadaniu hrabiów Fink von Finkenstein. Od 1797 roku majątek jest w rękach baronów von Kottwitz. W 1857 roku należą do baronowej Jenny von Kottwitz z domu von Wever. W 1879 roku majątek baronowej von Kottwitz obejmował 304,09ha gruntów ale już w 1896 roku majątek należący w tym czasie do baronowej von Kottwitz obejmował tylko 82ha gruntów. W 1914 roku majątek obejmował 325ha i wchodził w skład majątku w Kosierzu. W 1929 roku właścicielem majątku o powierzchni 325ha był baron Egon von Kottwitz. Baronowie von Kottwitz posiadają majątek do 1945 roku.

MAJĄTEK

We wsi położony był majątek z dworem.

DRZEWCE /Leichholz/

Osada położona w gminie Torzym powiatu sulęcińskiego. Wzmiankowana w 1308 roku. W XV wieku należała do zakonu joannitów z Łagowa. W 1492 roku staje się lennem rodu von Lossow– wymieniony Hans von Lossow z Boczowa. W 1542 roku majątek posiadają Hans i Georg von Lossow. Po Georgu von Lossow majątek dziedziczą jego trzej synowie. W 1558 roku dobra posiadają synowie Georga: Christoph, Melchior i Heinrich von Lossow, drugi majątek posiadał Melchior von Schlichting. Na początku XIX wieku majątek jest w posiadaniu rodu von Oppen(1828). W 1857 roku właścicielem dóbr jest niejaki Platzer z Drezna. Do 1945 roku dobra należały do książąt von Hohenzollern-Sigmaringen(1903-1945). We wsi było założenie dworsko-folwarczne. Większość wsi z kościołem nie istnieje-obecnie las.

OSTRÓŻNO /Ostrichen/

Była wieś, obecnie dzielnica miasta Zawidów położonego w powiecie zgorzeleckim. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1489 roku. W 1493 roku była lennem rodu von Belwitz. Później należała do rodów: von Haugwitz, von Nostitz. W latach 1640-1757 była w posiadaniu rodziny von Gersdorff. W 1757 roku należała do rodu von Ziegler und Klipphausen. Wzmiankowany Karl Friedrich Traugott von Ziegler und Klipphausen oraz Karoline von Ziegler und  Klipphausen. Wymienia się również baronów von Manteuffel- wzmiankowany Hans Ernst Wilhelm baron von Manteufell z Żar(1796) a także rodzinę Richter. W 1838 roku majątek zostaje zakupiony przez szambelana dworu króla Prus Carla barona von Gersdorff, zmarłego w 1878 roku. Z tego rodu wymienia się: baronową Auguste, z domu hrabiankę Waldner von Freudenstein, zmarłą w 1883 roku, Karla barona von Gersdorff(zm.1904), baronównę Evę(ur. 1889). Przez małżeństwo Evy dobra przechodzą w ręce rodu von Lindeiner gen. von Wilkau. Posiadają majątek do 1921 roku. Kolejnym właścicielem dóbr zostają baronowie von Stein zu Kochberg przez drugie małżeństwo Evy z domu baronówny von Gersdorff.

ZAŁOŻENIE PAŁACOWO-PARKOWE

Po założeniu pozostały walące się zabudowania gospodarcze oraz park krajobrazowy. Pałac zniszczony podczas działań wojennych, rozebrany.