Wieś na Białorusi, położona w obwodzie brzeskim w rejonie brzeskim, ok. 15 km na zachód od Brześcia. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1524 roku, będąc w tym czasie częścią dóbr królewskich. Później własność kniaziów Romanowiczów, Sokolskich(od 1565 roku)i kniaziów Szujskich. W 1698 roku Rakowica Mała należała do Jana Szujskiego, podstolego Racławskiego, później do jego syna, Franciszka(1704). Franciszek Szujski przekazał majątek swemu bratu, Maciejowi Stanisławowi(+1715), podczaszemu brzeskiemu. W 1730 roku Ignacy Szujski sprzedaje Rakowicę Małą podczaszemu żmudzkiemu Stanisławowi Tołłoczko herbu Pobóg. Rodzina Tołłoczków pochodziła z Tołoczyna w powiecie orszańskim. Posiadali majątek do 1939 roku. Od 1740 roku majątek należał do Piotra Tołłoczko(*1720-+1790), stolnika wendeńskiego. Ostatnim właścicielem był Teodor Tołłoczko(*1876-+1946), żonaty z Jadwigą z Ponikwickich, syn Jana, powstańca styczniowego i Karoliny z Jaskłowskich. Jan Tołłoczko za udział w powstaniu został zesłany na Sybir a dobra jego miały zostać skonfiskowane. Podział majątku między jego braćmi(Julianem i Antonim, którzy posiadali majątek w 1890 roku) pozwoliło zatrzymać dobra w rękach rodziny. Synem Jana i Karoliny był Stanisław Tołłoczko(*1868-+1935), kawaler orderu Polonia Restituta, doktor filozofii, profesor chemii Uniwersytetu Lwowskiego, pochowany na rodzinnym cmentarzu w Rakowicy w pobliżu neogotyckiej kapliczki znajdującej się na północno-zachodnim skraju wioski.
Na terenie majątku znajdował się dwór z zabudowaniami gospodarczymi i parkiem. Po założeniu zachowały się resztki parku dworskiego.
