HISTORIA WSI
Miasteczko położone w powiecie międzyrzeckim po raz pierwszy wymienione w 1256 lub wg innych źródeł w 1259 roku. Już w X lub XI wieku miał istnieć tutaj ośrodek biskupów poznańskich a także w XIII wieku siedziba archidiakonatu na zachodnią część diecezji. W 1350 roku Pszczew otrzymał liczne przywileje od Kazimierza Wielkiego, a za czasów biskupa poznańskiego, Andrzeja Opalińskiego otrzymał prawa miejskie. Po 1793 roku miasteczko poza granicami Polski. Do 1796 roku w rękach biskupów poznańskich. Po tym roku Pszczew przechodzi na własność państwa pruskiego. Majątek na początku XIX wieku zostaje zakupiony za 99 250 talarów przez księcia Hohenlohe-Ingelfingen. Przed 1832 rokiem dobra zakupił baron Hiller von Gaertringen, od którego majątek wziął nazwę. Kolejnym właścicielem majątku zostaje rodzina von zu Dohna-Schlodien i posiada go do 1945 roku.
WIEŻA MIESZKALNO-OBRONNA
Przy ulicy Władysława Sikorskiego nad brzegiem jeziora Pszczewskiego pozostałość po wieży obronno-mieszkalnej z XIII-XV wieku w postaci wysokiego kopca. Położona w pobliżu budynku plebanii, obecnie służy jako punkt widokowy. Prawdopodobnie była to siedziba urzędnika biskupiego.
ZAMEK
W XV wieku wymieniany jest zamek biskupi jako siedziba władz archidiakonatu. Prawdopodobnie zbudowany w XII lub XIII wieku, zniszczony w XV wieku. Na skraju Pszczewa przy drodze Pszczew-Międzychód położone jest założenie dworskie składające się z dworu, spichlerza, stajni, gorzelni i parku o powierzchni 10 ha. Do majątku prowadzi ulica Zamkowa. Natomiast na skraju parku z XVIII/XIX wieku położone jest wczesnośredniowieczne grodzisko. Możliwe, że majątek powstał w miejscu położonego w XIII/XIV wieku zamku biskupów poznańskich.
DWÓR
Późnoklasycystyczny dwór (na skraju miasteczka, przy drodze do Silnej), zbudowany w pierwszej połowie XIX wieku, prawdopodobnie wraz z założeniem przez rodzinę zu Dohna folwarku, przebudowany w 1954 roku. Murowany, założony na planie prostokąta, parterowy, o dwuspadowym dachu. Od strony ogrodowej ganek o czterech kolumnach, wspierających balkon oraz facjata, zwieńczona trójkątnym szczytem. Od zajazdu na osi podobna facjata. Dwór usytuowany w krajobrazowym parku z XVIII-XIX wieku.
